Super God Gene บทที่ 3391

หานเซิ่นไม่รู้จักคนๆ นั้น เขาดูเหมือนมนุษย์จากจักรวาลแห่งอาณาจักร

คนๆ นั้นไม่รู้ว่าใครคือหานเซิ่น สายตาของเขาจับจ้องไปที่นาฬิกาของหานเซิ่น ชายคนนั้นดึงมีดออกมาและเริ่มฟันไปที่ Han Sen ทันที

หานเซิ่นต้องการที่จะต่อสู้กลับ แต่เขาคิดเกี่ยวกับมันมากกว่านี้ เขาลงเอยด้วยการถอยกลับ เขาแสร้งทำเป็นโกรธและตะโกนว่า “ฉันเจอนาฬิกาท้องฟ้าก่อน! อะไรทำให้คุณคิดว่าคุณสามารถขโมยของฉันได้”

“สมบัติในโลกนี้เป็นของผู้ที่แข็งแกร่งพอที่จะคว้ามันไว้ หากคุณพบบางสิ่งแต่อ่อนแอเกินไปที่จะครอบครองมัน นั่นหมายความว่าคุณไม่ใช่คนประเภทที่ควรจะได้มันมา” คนๆ นั้นประกาศอย่างหน้าไม่อาย เขาไม่แม้แต่หน้าแดงในขณะที่เขาพูดอย่างกล้าหาญ เขาฟันเข้าหาฮันเซิ่นอย่างบ้าคลั่ง แสงมีดราวกับท้องฟ้าทั้งเก้าของดาราจักรพุ่งลงมาอย่างไม่สามารถหยุดได้

หานเซิ่นถอยหลังไปเรื่อย ๆ หลบมีดขณะที่เขาไป เขาถอยกลับไปในขณะที่ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “แกกำลังขโมยนาฬิกาท้องฟ้าของฉัน! แกไปลงนรกซะ!”

คนนั้นไม่ได้เป็นใบ้ เขารู้ว่าหานเซิ่นจงใจที่จะดึงดูดชนชั้นสูงคนอื่นๆ มาที่โซนนั้น เขาใช้พละกำลังทั้งหมดของเขาขว้างแสงมีดไปทั่วแผ่นดินทันทีเพื่อฆ่าฮัน เซ็นให้เร็วที่สุด

ฮัน เซ็นดูไม่ใช่คนพิเศษ แต่การเคลื่อนไหวของเขาแปลกมาก เขาจัดการเพื่อเดินทางระหว่างและรอบๆ ไฟมีดอันตราย ชายคนนั้นยังคงใช้การเคลื่อนไหวทั้งหมดที่มีและใช้พละกำลังทั้งหมดที่มี แต่เขาไม่สามารถทำร้ายฮันเซิ่นได้

Lu Xuan Yu ตกตะลึง เขาไม่ใช่หนึ่งในเจ็ดราชวงศ์ของอาณาจักรหรือลูกศิษย์ของ Wu Wei Dao Palace แต่เขาสามารถทำลายโลกได้ด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง เขาข้ามจักรวาลของอาณาจักรมาสองสามร้อยปีแล้ว เขาไม่เคยแพ้เลยสักครั้ง เขาไม่เหมือนสัตว์ร้ายทำลายโลกที่ใช้วิญญาณแห่งชีวิตเพื่อทำลายโลก

เขาคิดโดยใช้พลังของตัวเองเพื่อให้ได้ตำแหน่งผู้นำของเจโน่แท็บเล็ต เขาไม่คิดว่ามันจะยาก เมื่อเขาเทเลพอร์ตไปยัง Time Sky เขาเสี่ยงตายหลายครั้งโดยไม่เคยพบนาฬิกาบนท้องฟ้าที่เขาต้องการ

ไม่เคยคิดมาก่อนว่าการกดเข็มหมายถึงการค้นพบนาฬิกาท้องฟ้า เขามองหามาเป็นเวลานาน แต่ก็ยังไม่พบอะไรเลย

Time Sky มีนาฬิกาหินมากเกินไป ไม่ทราบว่าต้องใช้เวลากี่ปีหรือกี่เดือนจึงจะทดลองได้ทั้งหมด

Lu Xuan Yu คิดว่าโอกาสของเขาน้อยมาก ทันใดนั้นเขาเห็นอีกคนพยายามดันเข็มหิน โดยธรรมชาติแล้ว เขาต้องการที่จะฆ่าพวกมันและชิงนาฬิกาท้องฟ้าของบุคคลนั้นไป

คนที่เขาค้นพบซึ่งดูไม่แข็งแรงมากนัก สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีของเขาได้ทุกครั้ง มันทำให้เขาประหลาดใจอย่างมาก

“คำราม! นาฬิกาท้องฟ้าอยู่ที่ไหน?” ก่อนที่ Lu Xuan Yu จะพยายามฆ่าเขาอีกครั้ง ชายทั้งสองได้ยินเสียงคำราม หมียักษ์ที่ดูเหมือนสีฟ้าและสัตว์ยักษ์กำลังมา

ห่างออกไป การแสดงตนที่น่ากลัวอีกสองสามตัวกำลังทำลายพื้นที่เพื่อมาถึงในโซน เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาที่นั่นเพราะเสียงกรีดร้องของหานเซิ่น Lu Xuan Yu คิดว่าหมีตัวใหญ่ที่เขาเห็นค่อนข้างน่ากลัว เขาไม่คิดว่าเขาจะชนะในการต่อสู้กับมัน เขากัดฟันและตัดสินใจที่จะไม่สนใจหานเซิ่น เขากำลังไปที่เข็มหินที่หานเซิ่นเพิ่งผลักไป เขาต้องการที่จะเอานาฬิกาท้องฟ้าก่อนที่หมีตัวใหญ่จะไปถึงมันและขโมยสินค้า

หมีตัวใหญ่ช้าไปหน่อย มันมองไปที่ Lu Xuan Yu ซึ่งกำลังมุ่งหน้าไปยังนาฬิกาหิน แต่ก็เดาได้ว่ามันคืออะไร อย่างไรก็ตาม มันก็สายเกินไปที่หมีจะหยุดเขา หมีส่งเสียงคำรามอีกครั้ง กรงเล็บของมันก็ตวัดเข้าใส่ Lu Xuan Yu ลำแสงที่น่ากลัวสีฟ้าน้ำแข็งพุ่งเข้าใส่ Lu Xuan Yu

มันสายเกินไปแล้ว. Lu Xuan Yu กำลังจะหยิบเข็มหิน

ทันใดนั้น พายุไต้ฝุ่นสีเงินก็พุ่งมาจากอวกาศ มันเดินไปข้างหน้าของ Lu Xuan Yu เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้ต่อนาฬิกาหินและพยายามทุบไต้ฝุ่นเงินให้แตก

มีเสียงดังสนั่นซึ่งส่งผลให้แสงสีเงินระเบิดพร้อมกับแสงมีด ในแสงสีเงินที่แตกสลาย นกสีเงินตัวใหญ่บินไปข้างหน้า มันดูโกรธในขณะที่มันพุ่งตรงไปต่อสู้กับ Lu Xuan Yu

การขัดจังหวะแบบนั้นทำให้สัตว์ร้ายใน Break World ต้องการเข้าร่วมมากขึ้น ส่งผลให้สถานที่ทั้งหมดกลายเป็นความยุ่งเหยิง สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวจำนวนมากกำลังต่อสู้กัน พวกเขาต่างก็ต้องการนาฬิกาหินนั้นสำหรับตัวเอง

ฮัน เซ็นถอยห่างออกไปนานแล้ว เขาเฝ้าดู Lu Xuan Yu ต่อสู้กับสัตว์ร้ายใน Break World และพูดกับตัวเองว่า “Fight! Fight! ยิ่งตายที่นี่มากเท่าไหร่ ศัตรูที่ฉันต้องจัดการก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น จะไม่มีใครได้รับนาฬิกาท้องฟ้าในเร็วๆ นี้”

หลังจากนั้นก็เดินจากไป เขาแน่ใจว่าเข็มของนาฬิกาหินสองเรือนที่เขาผลักไม่ใช่นาฬิกาท้องฟ้าที่พวกเขาตามหา

หานเซิ่นคิดว่า “ถ้าทุกคนรู้ว่าเข็มนาฬิกาบนท้องฟ้าสามารถขยับได้และเข็มของนาฬิกาหินอื่นๆ ก็สามารถขยับได้ นั่นหมายความว่ามารโบราณไม่ได้โกหกฉัน ปัญหามีบางอย่างเกี่ยวกับฉัน มี 90% บังเอิญมันมีปัญหาเกี่ยวกับร่างกายของฉัน ดังนั้น ฉันจึงสามารถดันเข็มหินของนาฬิกาสองเรือนได้” จากนั้นเขาก็ไปที่ที่ไม่มีใครอยู่ เขาพยายามดันเข็มของนาฬิกาหินอีกเรือน เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ เขาสามารถดันเข็มหินได้อย่างง่ายดาย มันไม่ได้ทำให้เขาสูญเสียความแข็งแกร่งมากนัก

“แน่นอน มันเป็นปัญหาของร่างกายฉัน ถ้าไม่ใช่ นาฬิกาหินก็คงไม่สามารถแก้ไขได้ มันจะลำบากมากถ้าฉันขยับนาฬิกาได้ทุกเรือน หมายความว่าฉันจะไม่ สามารถหานาฬิกาท้องฟ้าได้” ฮัน เซ็นค่อนข้างกังวลกับการพัฒนานี้

เขาพยายามทำเช่นนี้อีกสองสามครั้ง แต่ก็ได้ผลเหมือนเดิมทุกครั้ง หากต้องการ เขาสามารถดันเข็มนาฬิกาหินตรงตำแหน่งที่เขาต้องการได้

ฮัน เซ็นพูดกับตัวเองว่า “มันไม่มีประโยชน์ที่จะดันเข็มพวกนี้ต่อไป ฉันไม่รู้ว่าฉันจะหานาฬิกาท้องฟ้าได้อย่างไร” ถึงกระนั้น เขาก็ยังพยายามและลองนาฬิกาหินทุกเรือนที่เขาเจอ เขายังคงหวังว่าเขาจะพบบางสิ่ง

เห็นได้ชัดว่าโชคของเขาไม่ดีขึ้นเลย เขาเดินไปเรื่อยๆ เขาผลักเข็มหินจำนวนมาก แต่ไม่พบอะไรเลย

ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เสียงระฆังดังขึ้น พายุหมุนแห่งกาลเวลาได้โหมกระหน่ำอีกครั้ง

ครั้งนี้ ฮัน เซ็นไม่ได้กังวลว่าจะถูกจำกัดโดยพายุแห่งกงจักรเวลาอีกต่อไป เขายืนอยู่หน้านาฬิกาหินเพื่อรอให้เข็มหมุน

พรึ่บ!

หลังจากตีระฆังไป 12 ครั้ง นาฬิกาหินของหานเซิ่นก็หมุนเหมือนพัด มันเดินทวนเข็มนาฬิกา ถ้าสิ่งมีชีวิตธรรมดายืนอยู่ตรงนั้น พวกมันคงกลายเป็นไข่ไปแล้ว

หัวใจของหานเซิ่นเต้นแรง เขากระโดดไปข้างนาฬิกาหินและเอื้อมมือไปกดเข็มหิน

เข็มหินที่เขาสัมผัสหยุดทำงาน หานเซิ่นใช้มือข้างหนึ่งระงับเข็ม ส่งผลให้เข็มหยุดเคลื่อนที่

หานเซิ่นรู้สึกว่าเข็มมีพลังย้อนกลับ ถ้าเขาปล่อย เข็มน่าจะหมุนอย่างบ้าคลั่ง

“ข้าจะถือเข็มไว้ ถ้าใครเข้ามาใกล้ ข้าจะปล่อยมัน ข้าไม่ต้องต่อสู้ พลังทวนสามารถฆ่าข้าศึกได้หมด การสามารถควบคุมเข็มของนาฬิกาหินเหล่านี้ได้ก็ช่วยได้มาก ” หานเซิ่นคิดว่าพลังของเขาไม่ได้ไร้ประโยชน์เลย

หลังจากคิดถึงเรื่องนั้น หัวใจของหานเซิ่นก็เต้นแรง “ถ้าฉันไม่สามารถลองหยุดเวลาได้ ทำไมฉันไม่ทำตรงกันข้าม บางทีฉันน่าจะลองหยุดเข็มดู ถ้าเป็นนาฬิกาบนท้องฟ้า มันอาจจะต่อสู้กับฉัน แทนที่จะหยุดเดินเฉยๆ”

หานเซิ่นทำตามที่เขาคิด เขาถือการโจมตีของพลังเวลาและสำรวจต่อไป เมื่อเขาพบนาฬิกาหิน เขาก็หยุดเข็มของมันไม่ให้หมุน