Super God Gene บทที่ 3352

เคราเทพปีศาจตะเกียกตะกายหนีด้วยความตกใจเมื่อหนูขาวตัวเล็กลงไป แต่ถึงกระนั้น เคราเทพมารก็ยังเป็นรูที่กว้างพอๆกับกระบอกปืน มีจำนวนมากจนบดบังการมองเห็นของ Han Sen เมื่อเห็นหนูขาวตัวเล็กๆ วิ่งเข้าไปข้างใน Evil God Beard พยายามที่จะปิดมัน หานเซิ่นรีบเร่งติดตามเขาทันที ร่างกายของเขาเข้าไปได้แค่ครึ่งทางเมื่อ Evil God Beard เข้ามาหาเขาและมัดขาของเขาไว้ ฮัน เซนรู้ว่าการดิ้นรนนั้นไร้ประโยชน์ ดังนั้นเขาจึงเล่นเป็นตาย เมื่อเคราเทพปีศาจคลายการเกาะกุมของเขา เขาก็กลับมาเบียดตัวเข้าไปข้างใน

ไม่มีเคราเทพมารอยู่ในหลุม ดังนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งใดอีกต่อไป

หานเซิ่นเล่นเป็นหน้าตาย แต่เขารู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างเหยียบบนหัวของเขา จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงแหลมอีกครั้ง มันมาจากหนูขาวตัวเล็ก ๆ

หลังจากที่เสียงดังขึ้น ฮัน เซ็นรู้สึกว่าขาของเขาคลายลง เขาได้รับอิสรภาพ เขาหยุดลังเลและเดินเข้าไปในหลุม

หนูขาวตัวน้อยกระโดดออกจากหัวของเขา กรงเล็บทั้งสี่ของมันโบกสะบัด และก้นเล็กๆ ของมันก็กระดิกไปมาขณะที่มันเดินหน้าต่อไป

หานเซิ่นเดินตามหนูขาวตัวเล็กไป หลุมเป็นสถานที่ที่ซับซ้อนมาก มันเหมือนกับว่ามันถูกสัตว์ขุดขึ้นมา มันไม่มีอะไรที่มนุษย์สร้างขึ้น

ทันใดนั้นหนูขาวตัวเล็กก็ไร้เงา เหมือนเพิ่งหายไป

ขณะที่หานเซิ่นสงสัยว่าหนูขาวตัวเล็กอยู่ที่ไหน ร่างของเขาจมลง เขาล้มลง

ป่าตอง!

หานเซิ่นรู้สึกว่าก้นของเขาถูกแทงด้วยของมีคม มันทำให้เขาเจ็บปวดมากจนต้องกระโดดหนี ตอนนั้นเองที่เขาพบว่าเขาอยู่ในห้องที่สร้างด้วยทองแดง มีกระดูกและโครงกระดูกจำนวนมากเกลื่อนอยู่รอบๆ

เขาเห็นกระดูกแหลมคมที่เขาร่อนลง กระดูกยื่นขึ้นมาที่ทวารหนักของเขา

ฮัน เซ็นดึงกระดูกออกมาจากก้นของเขาและโยนมันลงบนพื้น เขาเห็นหนูสีขาวตัวเล็ก ๆ วิ่งรอบผนังห้องทองแดง ไม่ทราบว่ามันขึ้นอยู่กับอะไร

หานเซิ่นมองไปรอบๆ ห้อง ไม่มีประตู มีเพียงรูบนเพดาน เมื่อมองดูที่รูก็เห็นว่ามีน้ำอยู่ข้างหน้า นั่นคือที่มาของ Han Sen

ภายในหลุมที่เขาเดินผ่าน เขาถูกพาไปยังสถานที่ซึ่งมีแต่กองกระดูกและไม่มีอะไรอื่นอีก

ฮัน เซ็นมองดูกระดูกและพูดกับตัวเองว่า “เมื่อมองดูกระดูกเหล่านี้แล้ว มันปลอดภัยที่จะบอกว่าพวกมันไม่ใช่กระดูกของมนุษย์ พวกมันน่าจะเป็นของสัตว์ร้ายที่มีสี่ขา นี่ไม่ใช่โครงกระดูกของผู้นำคนเก่าของ God Chaos Party ใครโชคร้ายมาตายที่นี่”

หานเซิ่นหยิบกระดูกชิ้นหนึ่งขึ้นมาและผลักชิ้นอื่นๆ ออกไป เขาต้องการดูว่าจะทำอะไรได้บ้าง

หลังจากขุดไปสักพัก หานเซิ่นก็ได้ยินเสียง “ดง” มันฟังดูเป็นโลหะ ฟังดูเหมือนไม่โดนกระดูกเลย

หานเซิ่นยังคงขุดต่อไป ในที่สุดเขาก็พบบางสิ่งที่เป็นโลหะอยู่ใต้กระดูก มันเป็นสีแดง มันเหมือนแท่งเหล็กขึ้นสนิม

หานเซิ่นดึงแท่งเหล็กที่เป็นสนิมออกมา และสังเกตว่ามันไม่ใช่แท่งเหล็ก มันเป็นฝักที่ทำจากเหล็ก มันอยู่ที่นั่นนานจนขึ้นสนิม มันเป็นเหมือนสนิมสีแดง มีจำนวนมากของมัน ฝักถูกหุ้มจนไม่สามารถบอกได้ว่าก่อนหน้านี้หน้าตาเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตามฝักนั้นหนักมาก หานเซิ่นใช้ฝักเหมือนไม้และขุดผ่านกองกระดูกไปเรื่อยๆ เขาไม่สามารถหาอะไรเพิ่มเติมได้

“ทำไมถึงมีฝักอยู่ท่ามกลางกระดูก? กระดูกอื่นๆ เหล่านี้เป็นของใครหรือ?” ในขณะที่หานเซิ่นสงสัยเกี่ยวกับความลึกลับนี้ เขาก็ได้ยินเสียงแหลมดังขึ้น

หานเซิ่นหันกลับมาและเห็นหนูสีขาวตัวน้อยอยู่ตรงมุมห้อง มันส่งเสียงดังขณะแทะบางสิ่ง ก้นเล็ก ๆ ของมันยังคงบิดและหมุน

หานเซิ่นเดินเข้าไปหาหนูตัวเล็ก เขาสังเกตว่ามันกำลังใช้ฟันแทะเสาทองแดงที่มุมพระราชวัง เสานั้นมีรูขนาดเท่าแอปเปิ้ล หนูขาวตัวเล็กยังคงกัดมันต่อไป

เมื่อหนูขาวตัวเล็กมุดเข้าไปในรูนั้น หานเซิ่นสังเกตเห็นว่าเสาทองแดงนั้นกลวง หลังจากที่หนูขาวตัวเล็กขุดผ่านเข้าไป ของเหลวสีม่วงและสีดำก็เริ่มไหลซึมออกมา มันเหมือนกับคราบน้ำมันที่ผู้คนทิ้งไว้นานหลายปีบนเตาเก่า

ฮัน เซ็นได้กลิ่นบางอย่างที่น่ารังเกียจ เห็นได้ชัดว่ามาจากของเหลวสีดำและสีม่วงนั้น หนูขาวตัวเล็กดูเหมือนจะไม่สามารถขับไล่กลิ่นที่น่ากลัวได้เช่นกัน สิ่งมีชีวิตตัวน้อยหยุดแทะเสาทองแดงและเริ่มถอยกลับ มันกลับไปจ้องที่หลุมที่มันใช้ฟันขุดได้

กลิ่นฉุนที่น่ารังเกียจยังคงออกมาจากรู ฮัน เซ็นเอามือปิดจมูกและมองไปที่มัน เขารู้สึกราวกับว่าเขาสามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร

“ของเหลวนี้เป็นสารที่ศพปล่อยออกมาหรือเปล่า” หานเซิ่นมองไปที่ของเหลวสีม่วงและสีดำ และรู้สึกมั่นใจว่าจะต้องเป็นของเหลว

หากต้องการใช้คำพูดของ Alliance ของเหลวที่ร่างกายปล่อยออกมามักเรียกว่าน้ำมันจากศพ

หานเซิ่นไม่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตชนิดใดที่สามารถปล่อยน้ำมันจากศพได้ และเขาไม่รู้ว่าทำไมต้องมีบางสิ่งตายอยู่ภายในเสาทองแดง อย่างไรก็ตาม มีสิ่งหนึ่งที่เขารู้อย่างแน่นอน เขารู้ว่าสถานที่ที่เขาอยู่นั้นอันตรายมาก

ตงหลง!

หลังจากของเหลวนั้น มีสิ่งอื่นโผล่ออกมา มันติดอยู่ในผนังระหว่างเสาทองแดงและไม่สามารถออกมาได้

หานเซิ่นหยิบกระดูกขึ้นมาและแทงมันเข้าไปในรู ไม่นานนักก็มีบางอย่างออกมาจากรูพร้อมกับของเหลวที่เหม็น

หานเซิ่นหยิบไอเท็มขึ้นมาจากของเหลวสีดำและสีม่วง ก่อนที่เขาจะทันเห็นว่ามันคืออะไร ก็มีเสียงประกาศดังขึ้นในหัวของเขา “พบยีน Break World”

“มันเป็นยีน Break World เหรอ? นั่นหมายความว่าสิ่งมีชีวิตที่ตายภายในเสาทองแดงนี้คือสัตว์เดรัจฉานจาก Break World” หานเซิ่นตกใจมาก เขาหยิบของขึ้นมาเช็ดทำความสะอาด เขาเห็นยีน Break World หยกคริสตัลที่ดูเหมือนหยดน้ำตา

หานเซิ่นยังคงใช้กระดูกแทงเข้าไปในรู เขาแทงซ้ำๆ เขาปล่อยให้ของเหลวสีม่วงและสีดำไหลออกมาจนหมด

เมื่อของเหลวหยุดไหลออกมา หนูขาวตัวน้อยก็เดินหน้าต่อไป มันไปที่รูที่ถูกแทะแล้วเข้าไปข้างใน

“พี่ใหญ่ ท่านอาจจะพังเข้าไปข้างในได้ แต่ข้ารู้ว่าทำไม่ได้” หานเซิ่นมองไปที่รูซึ่งมีขนาดเท่ากำปั้น และรู้สึกหดหู่เล็กน้อย

หานเซิ่นคิดว่าหนูขาวตัวเล็กไม่ได้ยินเขา แต่หัวของหนูขาวตัวเล็กโผล่ออกมาอย่างรวดเร็ว มันใช้ดวงตากลมโตมองเขา ทันใดนั้น ลำแสงสองลำส่องลงมาที่หานเซิ่น

ในวินาทีต่อมา หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่ารูนั้นใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาไม่นานก็กลายเป็นหลุมขนาดเท่าคน

เมื่อหานเซิ่นมองไปรอบๆ เขาสังเกตเห็นว่าทุกอย่างในห้องทองแดงนั้นใหญ่ขึ้น หานเซิ่นตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าหลุมไม่ได้ใหญ่ขึ้น มันเป็นลำแสงของหนูขาวตัวเล็กที่ทำให้เขาตัวเล็กลง นั่นทำให้เขาประหลาดใจจริงๆ

หนูขาวตัวเล็กคลานเข้าไปในรู คราวนี้ หานเซิ่นหยุดพูดไร้สาระ เขาเดินตามหนูขาวตัวเล็กไป เสาทองแดงมีกลิ่นเหม็นมาก หานเซิ่นต้องกลั้นจมูกไว้ในขณะที่เดินตามหนูขาวตัวเล็กไป

มีวงกลมรูปสกรูสองสามวงอยู่ในเสาทองแดง ผู้ชายกับหนูปีนข้ามถนนรูปเกลียวนี้ หานเซิ่นถูกบังคับให้สัมผัสของเหลวสีม่วงและสีดำจำนวนมาก

เมื่อพวกเขาปีนขึ้นไปบนยอดเสาทองแดง หานเซิ่นสังเกตเห็นห้องทองแดง เสาทองแดง และชิ้นส่วนของสกรูทองแดงสามารถผ่านเข้าไปได้ทั้งหมด พวกเขาสร้างเครือข่ายที่สามารถนำไปได้ทุกที่ เขาไม่แน่ใจว่ามันจะพาพวกเขาไปที่ใด