Super God Gene บทที่ 3294

เมื่อดอกไม้ตายลง เถาของดอกไม้ที่พันรอบโครงกระดูกก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง พวกเขาเริ่มมีกระดูกและเนื้อ ฮัน เซ็นตกใจกับการพัฒนานี้

“โครงกระดูกนี้ยังไม่ตายเต็มที่หรือ? มันจะฟื้นไหม?” หานเซิ่นมองไปที่โครงกระดูก เขาดูเหมือนมีความหวัง

โครงกระดูกนี้เป็นร่างวิญญาณบริสุทธิ์ หากสามารถฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้ ก็เป็นไปได้เช่นเดียวกันสำหรับเขา อย่างน้อยก็ทำให้เขาหายเบื่อได้

บุคคลผู้นี้เป็นใคร ดีหรือไม่ดี เป็นที่ถกเถียงกัน ฮัน เซ็นไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับความคิดแบบนี้

กระดูกสีขาวเริ่มมีเนื้องอกออกมา ฉากนั้นแปลกอย่างไม่น่าเชื่อ ฮัน เซนลืมตาขึ้นและมองดูกระดูกที่กลายเป็นร่างกายที่ห่อหุ้มด้วยเนื้อ

กระบวนการนี้ใช้เวลา 30 นาทีจึงจะเสร็จสิ้น ตอนนี้หานเซิ่นสามารถเห็นได้ว่าใบหน้าของบุคคลนั้นเป็นอย่างไร แต่เขายังไม่เห็นใบหน้านั้น มันยังคงเปื้อนเลือดอยู่มาก ถึงกระนั้น ฮัน เซ็นก็สามารถบอกได้ว่าเป็นผู้ชาย

ในที่สุดผิวหนังก็ขยายใหญ่ขึ้น ในไม่ช้ามันก็เริ่มดูเหมือนมนุษย์ที่เหมาะสม

เมื่อผิวหนังของชายคนนั้นสมบูรณ์และผมเริ่มยาวขึ้น ฮัน เซ็นก็จ้องไปที่ใบหน้าของชายคนนั้นและขมวดคิ้วอย่างเคร่งเครียด

“ผู้ชายคนนี้ดูเหมือน Dongxuan Zi” หานเซิ่นคิดว่าชายผู้นี้ดูเหมือน Dongxuan Zi

ในเขตรักษาพันธุ์ Han Sen พบศพของ Dongxuan Zi เขามีพระสูตรตงซวนอยู่กับตัว ซึ่งกลายเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับหานเซิ่นอย่างรวดเร็ว หากไม่มีพระสูตรตงซวน หานเซ็นคงมาไม่ได้ไกลเหมือนที่เขามี เขาคงจะตายไปนานแล้ว

Han Sen ชื่นชม Dongxuan Zi มาโดยตลอด แต่เขาก็สงสัยอยู่เสมอว่าทำไม Dongxuan Zi ถึงตายในอวกาศที่พังทลาย

ทั้งหมดนี้เป็นปริศนาที่หานเซิ่นไม่สามารถเข้าใจได้ ตอนนี้เขากำลังดูศพที่ดูเหมือน Dongxuan Zi มันเต็มไปด้วยความรู้สึกแปลก ๆ มากมาย

ไม่นานนัก โครงกระดูกก็ดูเหมือนมนุษย์ทั่วไป ดูเหมือน Dongxuan Zi ดูเหมือนผู้ชายที่ทรุดโทรม ผุกร่อน และบึกบึน

“แม้ร่างกายจะถูกสร้างขึ้นใหม่ หากวิญญาณจากไปนานแล้ว เขาจะไม่สามารถมีชีวิตได้อีก อย่างไรก็ตาม มนุษย์ไม่ใช่วิญญาณพระเจ้าจากวิหารเทพเจ้า แม้มีร่างกายอยู่ที่นี่ เราก็ไม่สามารถเติบโตวิญญาณอื่นได้” หานเซิ่นมองไปที่ชายผู้นั้นซึ่งไม่ขยับเลย แม้ว่าพลังของเนื้อหนังจะอยู่ทุกหนทุกแห่ง แต่เขาก็ไม่สามารถตรวจจับการมีอยู่ของพลังชีวิตได้

เมื่อมองดูสิ่งต่าง ๆ ตอนนี้ชายคนนั้นดูไม่เหมือน Dongxuan Zi อีกต่อไป

หานเซิ่นมองไปที่ชายคนนั้นอีกครั้ง ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าเขาคุ้นเคยดี ตอนนี้ผมของเขางอกขึ้นใหม่และใบหน้าก็โล่งขึ้น ดูไม่เหมือนเขามากนัก มันเป็นเพียงใบหน้าที่เขาคุ้นเคยมาก

ฮัน เซน มองไปที่ชายคนนั้น ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้น ดวงตาของเขาลึกราวกับมหาสมุทร เหมือนกับว่าเขาได้รับความยากลำบากและความสุขที่มาพร้อมกับการเป็นมนุษย์

หานเซิ่นตกใจมาก ชายคนนั้นเปิดตาของเขา แต่การปรากฏตัวของพลังชีวิตยังคงหายไป

ฮัน เซ็นพูดกับตัวเองว่า “ฉันลืมไปแล้ว เขาเป็นร่างวิญญาณที่บริสุทธิ์ บางทีเขาอาจฟื้นขึ้นมาได้ ชายคนนั้นเริ่มพูด

“ฉันเป็นนักเรียนเต๋า ฉันมาที่นี่เพื่อชมดอกไม้ น่าเสียดายที่จักรวาลเปลี่ยนไป แสงตะวันสาดส่องทั่วผืนดินแผดเผาทุกสรรพสิ่ง ฉันกำลังจะตาย. ฉันไม่สามารถปกป้อง Otherside Flower ได้อีกต่อไป ฉันใช้พลังของ Otherside Flower เพื่อทิ้งข้อความวิญญาณของฉันไว้ ถ้าศิษย์ Dao มาที่นี่ ข้าหวังว่าเขาจะสามารถดู Otherside Flower แทนข้าได้” ชายคนนั้นกำลังพูด แต่ดวงตาของเขาไม่มีสมาธิ เขาเป็นเหมือนหุ่นยนต์ที่มีระดับสติปัญญาต่ำ

“ชายผู้นี้เรียกตัวเองว่าศิษย์เต๋า เขามาจากวัง Wu Wei Dao หรือไม่” หานเซิ่นพยายามคาดเดา

ชายผู้นั้นกล่าวต่อไปว่า “ข้าเฝ้าดูแลดอกอเวซานมาเป็นเวลาหลายปี ฉันไม่ได้ทำอะไรอีกเลยตั้งแต่วันที่ฉันเริ่ม ฉันศึกษาเรื่องราวของยีนมานานมาก มีความรู้มากมายที่ยังไม่มีในพรรค มันถูกทิ้งไว้ที่นี่ทั้งหมด”

เมื่อหานเซิ่นได้ยินอย่างนั้น เขาก็รู้สึกดีและตกใจมาก ชายคนนั้นรู้จักเรื่องราวของยีน นั่นเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อจริงๆ

“ไป๋โม่ยอมรับคำสั่งของฉินซิ่วให้หาทางข้ามผ่านเส้นทางระหว่างสองโลก คำพูดสุดท้ายของไป๋โม่คือเขาที่บอกว่าเขาพบ The Story of Genes และคริสตัลเก่าแก่ในงานปาร์ตี้เก่าๆ หมายความว่าพรรคเก่าคือ Dao และชายคนนี้เป็นสมาชิกของพรรคนั้นหรือไม่”

ชายคนนั้นพูดต่อไปว่า “ผมศึกษาร่างกายมนุษย์ ฉันค้นคว้าความลับของจักรวาล ฉันแสวงหาความรู้ของมนุษย์และความสัมพันธ์ของพวกเขากับจักรวาล The Story of Genes เป็นรหัสผ่านของมนุษย์สำหรับยีน เป็นกุญแจสู่จักรวาล”

หานเซิ่นเงยหูเพื่อฟังแต่ละคำ เขาพยายามจำทุกอย่างที่ชายคนนั้นพูด เรื่องราวของยีนที่ชายคนนั้นพูดถึงนั้นไม่เหมือนกับ The Story of Genes ของ Han Sen ฟังดูเหมือน The Story of Genes เวอร์ชั่นกลับด้านมากกว่า

พวกเขายังคงแตกต่างกันเล็กน้อย Han Sen’s The Story of Genes เป็นเวอร์ชั่นดัดแปลง ไม่ใช่แค่คนอื่นเท่านั้นที่แก้ไขมัน แม้แต่ตอนที่หานเซิ่นฝึกกับมัน เขาก็แก้ไขมันเช่นกัน

ชายคนนั้นหมายถึงเวอร์ชันที่เก่ากว่า

ถึงกระนั้น Han Sen ก็มีความสำคัญเพียงเล็กน้อย เขาบังคับให้ The Story of Genes ย้อนกลับ และมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับเขา

ตอนนี้ชายคนนั้นกำลังพูดถึงทักษะเหล่านั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือความก้าวหน้าครั้งใหญ่

น่าเสียดายที่ Han Sen มีร่างกายที่บริสุทธิ์ มิฉะนั้นด้วยประสบการณ์ของชายผู้นี้และทักษะ The Story of Genes บางทีเขาอาจทำให้ The Story of Genes ทำลายโลกได้

ชายคนนั้นพูดต่อ เนื้อของเขาเริ่มละลาย เขากำลังกลายเป็นแสงวิญญาณในขณะที่เขาหายตัวไป วิญญาณของร่างวิญญาณนั้นไม่ได้บินไปที่เจโน่ฮอลล์เหมือนวิญญาณทั่วไป

หลังจากที่ชายคนนั้นพูดจบ ร่างกายของเขาก็สลายไปเกือบหมด เขากลายเป็นแสงวิญญาณ มันเหมือนกับฝนวิญญาณที่ตกลงมาบนฝุ่น

เมื่อแสงวิญญาณตกลงสู่ดินสีดำ ถ่านที่ถูกเผาไหม้ก็ไม่มีพลังชีวิตอีกต่อไป ทันใดนั้นมันก็มีพลังชีวิต

ความมืดก็จางหายไป มันเผยให้เห็นสีที่แท้จริงของซากปรักหักพัง ต้นกล้ากำลังร่วงโรยผ่านช่องว่างบนอิฐหินสีเขียว

หากปราศจากดินที่ไหม้เกรียม หาน เซ็นสามารถเห็นร่องรอยแตกหักบนซากปรักหักพัง เขียนไว้สองคำ: วังพระอาทิตย์ นี่ไม่ใช่วิหารเทพเจ้า

“สถานที่นี้เป็นเศษซากจากยุคดั้งเดิมจริงหรือ? ในยุคดั้งเดิม คุณไม่สามารถเดินทางผ่านอวกาศได้ สมาชิก Dao สามารถมาถึงดาวเคราะห์ที่เรียกว่าวัน เขาใช้พลังของตัวเองเพื่อมาถึงที่นี่หรือไม่” หานเซิ่นมองไปที่แผ่นป้ายวังพระอาทิตย์อย่างระแวดระวัง มันเป็นเหมือนซากปรักหักพัง

หานเซิ่นต้องการที่จะย้ายหินที่ถล่มออกไปและดูว่ามีอะไรที่เป็นประโยชน์ที่เขาสามารถดึงออกมาจากสิ่งที่เหลืออยู่ในวังพระอาทิตย์ได้หรือไม่ น่าเสียดายที่ร่างของเขาทะลุหินไปพอดี

“การมีร่างวิญญาณนั้นแย่มาก” หานเซิ่นพูดพร้อมกับถอนหายใจ เขาต้องล้มเลิกความคิดนั้น

“พรรค Dao ส่งนักเรียนไปดูดอกไม้ต่างแดน ดังนั้น ดอกอื่นๆ จึงควรเป็นสิ่งที่ค่อนข้างพิเศษ ทำไมมันหายไปหลังจากที่ฉันสัมผัสมัน” หานเซิ่นมองดูมือของเขาที่กลีบดอกไม้ละลายเข้าไป ไม่มีร่องรอยของมันอีกต่อไป หานเซิ่นก็ไม่รู้สึกอะไรเช่นกัน