Super God Gene บทที่ 3244
การบอกว่าหานเซิ่นกลายเป็นเจ้าหน้าที่ที่ดีเป็นสิ่งที่ไม่มีใครใน Jade Wall City เชื่อ
อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งหมดเห็นพ้องกันว่าทักษะการใช้ดาบของหานเซิ่นนั้นแข็งแกร่ง ทำให้ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป ไม่ว่าพวกเขาจะเกลียด Han Sen มากแค่ไหน พวกเขาก็ต้องสารภาพว่าทักษะการใช้ดาบของเขานั้นแข็งแกร่งมาก และเขาก็น่าจะเป็นนักดาบอันดับหนึ่งในจักรวาล
ในวัง หานเซิ่นนั่งใกล้ฉินจิงเจิน เขาวางมือบนหน้าผากของ Qin Jing Zhen และขมวดคิ้ว
อาการของ Qin Jing Zhen แย่ลงไปอีกหลังจากความยุ่งยากที่เขาเพิ่งผ่านมา ถ้าเขาไม่มีเครื่องบูชาอัศจรรย์สักสองสามชิ้น เขาคงตายไปแล้ว
ดวงตาของ Qin Bai ส่องประกายด้วยน้ำตาขณะที่เขาถาม “หานเซิ่น บาดแผลที่พ่อของฉันเป็นอย่างไรบ้าง? สงสัยจะตายไหม?”
Qin Bai ไร้เดียงสา หากเป็นคนอื่น พวกเขาคงไม่ถามคำถามแบบนั้นต่อหน้า Qin Jing Zhen เขาแค่ไม่รู้ว่าจะหลีกเลี่ยงอะไร
“ไม่ต้องกังวล” หานเซิ่นกล่าว “อยู่กับฉันที่นี่ เขาจะไม่ตาย อย่างน้อยตอนนี้เขาก็จะไม่ทำ”
Qin Bai ดูมีความสุข “ฉันรู้แล้ว! ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไปหาคุณ คุณสามารถช่วยพ่อได้”
หลังจากนั้น Qin Bai วิ่งถัดจาก Qin Jing Zhen ด้วยใบหน้าที่ยังคงมีน้ำตา เขาจับมือของเขาอย่างมีความสุขและพูดว่า “ท่านพ่อ เยี่ยมมาก ฮัน เซ็นสามารถช่วยคุณได้ คุณสามารถมีชีวิตอยู่ได้!”
Qin Jing Zhen ยิ้ม เขาลูบหัวของ Qin Bai และกล่าวว่า “นี่เยี่ยมมาก ลูกเอ๋ย ไปพักผ่อนเถอะ ครูฮันยังต้องรักษาฉัน คุณไม่ควรมาที่นี่เพื่อรบกวนเขา”
Qin Bai มองไปที่ Han Sen ซึ่งพยักหน้าให้เขา “อยู่กับฉันที่นี่ เธอไปพักผ่อนได้แล้ว”
“ในกรณีนี้ ชีวิตพ่อของฉันอยู่ในมือคุณ หานเซิ่น” Qin Bai ได้ติดตาม Qin Jing Zhen ในการสวดอ้อนวอนให้ตระกูล Qin ชนชั้นสูงในอาคารเก่าของพวกเขา ไม่รู้ว่าเขาวิ่งมาไกลแค่ไหนแล้ว หลังจากที่ยุ่งอยู่นาน ตอนนี้เขาเหนื่อยมาก เมื่อหานเซิ่นกลับมาแล้ว เขารู้สึกมั่นคง เขารู้สึกเหนื่อยมากเช่นกัน
หลังจากดู Qin Bai ออกไป Qin Jing Zhen ถาม Han Sen ว่า “อาจารย์ Han บาดแผลของฉันเป็นอย่างไร? บอกตรงๆ. ฉันต้องกำหนดเวลาและวันที่สำหรับงานศพของฉัน”
Qin Jing Zhen ตั้ง Han Sen เป็นครู ดังนั้น Han Sen จึงมีตำแหน่งนั้น
หานเซิ่นถอนหายใจและพูดว่า “ถ้าบาดแผลของคุณไม่เลวร้ายไปกว่านี้ ด้วยพลังของฉัน คุณคงมีชีวิตอยู่ได้ห้าปี ถ้าคุณจัดการได้ดี อาจจะอีกสองปีกว่านั้น ตอนนี้ บาดแผลของคุณทำให้เกิดภาวะซึมเศร้า สิ่งต่าง ๆ เลวร้ายมาก แม้ว่าฉันจะทำให้ดีที่สุด คุณก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกสามปีเท่านั้น”
Qin Jing Zhen ไม่รู้สึกเศร้า เขาหัวเราะและพูดว่า “แน่นอน สามปีไม่เพียงพอ แม้ว่าคุณจะให้เวลาฉัน 300 ปี ฉันก็ไม่สามารถบรรลุทุกสิ่งที่ฉันต้องการได้ สามปีก็ยังเพียงพอสำหรับฉันที่จะทำหลายสิ่งหลายอย่าง ฉันจะยังมีเวลาทำสิ่งต่าง ๆ ให้ลูกชายของฉันและให้แน่ใจว่าเขามีอาณาจักรที่ดีที่จะจัดการเมื่อถึงเวลา”
หลังจากพูดอย่างนั้น Qin Jing Zhen ก็คว้า Han Sen ด้วยมือ เขามองดูหานเซิ่นด้วยดวงตาที่ดูเหมือนกำลังถูกไฟไหม้ “ครูฮัน คุณยินดีดูแลลูกชายของฉันแทนฉันไหม”
หานเซิ่นเข้าใจว่า Qin Jing Zhen หมายถึงอะไร แต่เขาไม่สามารถสัญญาอะไรอย่างจงใจได้ เขาถอนหายใจและกล่าวว่า “ราชาของข้า บาดแผลของเจ้าสามารถเปลี่ยนแปลงได้จริงๆ บางทีในอนาคตอาจมีโอกาสสำหรับคุณที่จะดูแลองค์รัชทายาทด้วยตัวเอง”
Qin Jing Zhen ส่ายหัว “ฉันรู้จักร่างกายของฉัน ฉันสามารถอยู่ได้อีกสามปี แต่คุณได้ช่วยเปลี่ยนชะตากรรมของฉันแล้ว ในโลกนี้ มีใครอีกบ้างที่ฉันสามารถขอให้ช่วยฉันได้? มีใครบ้างที่จะสามารถเพิ่มเวลาในชีวิตของฉันได้มากกว่าที่คุณให้ฉันได้”
“อาจจะมี” หานเซิ่นกล่าว “บางทีคนที่ทำร้ายคุณตั้งแต่แรกอาจจะทำได้” ดวงตาของ Qin Jing Zhen ดูสดใส แต่จางลงทันที เขาถามด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว “ถ้าเธอทำร้ายฉัน เธอจะรักษาฉันทำไม? ท่านไม่ต้องกล่าวคำปลอบโยนข้าพเจ้าเปล่าๆ อาจารย์ ตอนนี้สิ่งเดียวที่ฉันไม่อยากปล่อยก็คือลูกชายของฉัน กลัวว่าตายไปแล้วจะซน เขาไม่ใช่ราชา แต่เขาเป็นลูกชายคนเดียวของฉัน ฉันเกรงว่าเขาจะนำอันตรายมาสู่อาณาจักรฉิน—ไม่เฉพาะกับพลเรือนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชีวิตของเขาเองด้วย ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาไม่ควรเป็นกษัตริย์ คุณคิดอย่างไร?”
หานเซิ่นหัวเราะและพูดว่า “ทุกคนในอาณาจักรฉินคิดว่าฉันเป็นเจ้าหน้าที่ที่ชั่วร้าย คนอย่างฉัน. ทำไมฉันต้องดูแลพลเรือน? ไม่ว่ามกุฎราชกุมารจะเป็นราชาที่ดีหรือทรราช สำหรับเจ้าหน้าที่ที่ชั่วร้ายไม่มีความแตกต่าง ฉันแค่ต้องการรู้ว่าเขาคือฉินไป่ที่ฉันรู้จัก นั่นจะเพียงพอแล้ว”
Qin Jing Zhen หัวเราะและพูดว่า “ดี ดี ดี หลังจากได้ยินสิ่งที่คุณพูด ฉันรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น”
ขณะที่พวกเขากำลังหัวเราะ Qin Jing Zhen ก็ไอ เลือดออกมาบ้าง
“ราชาของข้า โปรดอย่าต่อต้านพลังของข้า” หานเซิ่นกล่าว “ฉันต้องกดทับบาดแผลบนตัวนาย กระบวนการนี้ไม่สามารถถูกรบกวนได้”
“พวกเจ้าออกจากห้องไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แม้ว่าฉันจะตาย คุณจะต้องฟังสิ่งที่อาจารย์ฮั่นบอกคุณ” ฉินจิงเจินกล่าวกับเจ้าหน้าที่แล้วไล่พวกเขาทั้งหมดออกไป
หานเซิ่นรู้ว่า Qin Jing Zhen เป็นคนดี เขาวางใจในตัวเขามาก ราวกับว่าเขาสละชีวิตของเขาในมือของเขา
“ราชาของข้า ไม่ว่าเจ้าเห็นสิ่งใด เจ้าไม่ควรบอกผู้คน” หลังจากพูดแบบนั้น หานเซิ่นก็แหกกฎของจักรวาล เขาใช้โหมด Super God Spirit ของเขา
จู่ๆ หานเซิ่นก็มีผมขาวและตาสีขาว เขาวางมือบนหน้าผากของ Qin Jing Zhen
“คุณ… คุณ… คุณคือจิตวิญญาณแห่งพระเจ้า… มิสเตอร์…” เมื่อเขาเห็นใบหน้าของหานเซิ่น ฉินจิงเจินก็รู้สึกตกใจอย่างมาก
มนุษย์ก็เป็นมนุษย์ แม้ว่าพวกเขาจะใช้พลังบางอย่างหรือรวมกับพระวิญญาณของพระเจ้า พวกเขาจะไม่มีวันดูเหมือนพระวิญญาณของพระเจ้า
ตอนนี้ หานเซิ่นมีร่างกายวิญญาณเทพบริสุทธิ์ มันแตกต่างจากที่มนุษย์ปรากฏตัว นั่นคือเหตุผลที่ Qin Jing Zhen คิดว่า Han Sen เป็น God Spirit
หานเซิ่นยิ้มและไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาใส่พลังของเขาลงในร่างของ Qin Jing Zhen เขาใช้พลัง Super God Spirit ของเขาเพื่อปราบปรามพลัง Super God Spirit ย้อนกลับของ Wan’er ที่อยู่ภายในร่างของกษัตริย์
Qin Jing Zhen กลั้นลิ้นไม่พูดอะไร แต่หัวใจของเขารู้สึกเหมือนเรือหายไปในทะเลที่มีพายุ “หานเซิ่นเป็นพระวิญญาณของพระเจ้า จิตวิญญาณของพระเจ้านี้อยู่ในระดับใด? แม้แต่จิตวิญญาณแห่งการทำลายล้างก็ไม่สามารถแก้ไขบาดแผลของฉันได้ แต่เขาทำได้ ระดับของมันคือระดับที่สูงกว่า Annihilation God Spirit หรือไม่?”
หัวใจของ Qin Jing Zhen รู้สึกเหมือนก้อนหินกลิ้ง
ความไว้วางใจที่เขามีต่อหานเซิ่นเป็นเพียงการแสดงสำหรับหานเซิ่นและคนอื่นๆ อันที่จริงเขาไม่เคยไว้ใจใครเลย นั่นเป็นวิธีง่ายๆ ในการเป็นราชา แถมหานเซิ่นแข็งแกร่งมาก เขากลัวว่าวันหนึ่งหานเซิ่นจะทำอะไรกับอาณาจักรฉินหรือฉินไป๋ นั่นเป็นเพียงเพราะเขาไม่มีอำนาจที่จะหยุดมัน ดังนั้นเขาจึงปฏิบัติต่อ Han Sen อย่างใจดี
ตอนนี้เขารู้แล้วว่าหานเซิ่นเป็นจิตวิญญาณแห่งพระเจ้า หินในหัวใจของเขาตกลงมา เขาไม่กังวลอีกต่อไปว่า Han Sen จะทำอะไรกับ Qin Bai หรือ Qin Kingdom
God Spirits ต้องการสิ่งที่แตกต่างจากมนุษย์ การเป็นผู้นำเป็นแนวคิดที่น่าสนใจมากสำหรับมนุษย์ สำหรับพระวิญญาณของพระเจ้า แม้แต่จิตวิญญาณของพระเจ้าระดับต่ำสุด พวกเขาไม่ต้องการเป็นราชาแห่งอาณาจักร นั่นเป็นความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับใครบางคนที่มีอำนาจอย่างหานเซิ่น
“พระเจ้าอวยพรลูกชายของฉัน ในอนาคต โดยมีครูฮันอยู่เคียงข้างเขา… ไม่… ด้วยจิตวิญญาณของมิสเตอร์ก็อดที่ดูแลลูกชายของฉัน แม้ว่ามันจะไม่คงอยู่ตลอดไป อย่างน้อยเขาก็จะได้รับพรไปตลอดชีวิตของเขา ลูกชายของฉันเป็นคนโชคดี”