จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ แปลไทย OverGeared บทที่ 1780

เมื่อต้นปีที่ผ่านมา…

ครอเกลซื้อบ้านพักตากอากาศในคังวอนโด เกาหลีใต้ เขาถูกถามว่าทำไมเขาถึงเลือก Gangwon-do และคำตอบที่เขาให้ก็คือที่นี่เป็นบ้านเกิดที่คุณปู่ของย่าของแม่เขาปรารถนา ดูเหมือนว่าบางส่วนของข้อความนี้ควรได้รับการจัดการ แต่… ไม่ว่าในกรณีใด กริดไปที่คังวอนโดกับยูระและจิสึกะ เขาวางแผนที่จะพบกับครอเกลซึ่งเพิ่งเข้ามาในประเทศกับแม่ของเขาในช่วงสั้นๆ

สายตาของคฤหาสน์ที่โอ่อ่าเกินกว่าจะเรียกว่าวิลล่า ตั้งตระหง่านอยู่บนไหล่เขา ทำให้กริดประทับใจ

แม่ของครอเกลออกมาทักทายเป็นการส่วนตัว และทำให้ยูระและจิสึกะยิ้ม เป็นการดีที่ได้เห็นเธอมีสุขภาพที่ดี กลุ่มสานฝันให้สนุกไปวันๆ พวกเขาไม่เคยจินตนาการถึงนรกที่รออยู่

‘ความสมดุลเป็นสิ่งสำคัญ’

กริดนึกถึงแกงกะหรี่ที่แม่ของครอเกลทำไว้ให้ เป็นแกงกะหรี่ที่มีต้นอ่อนและถั่วงอกจำนวนมาก มันขม เนื้อของกะหล่ำดาว fatsia ที่หยาบและนิ่มนั้นแย่มากเป็นพิเศษ แน่นอนว่าเขาไม่ได้แสดงมันและกินมันด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับตะโกนว่า ‘อร่อย’

แกงกะหรี่ของครอบครัวครอเกลทำขึ้นโดยใช้ผักจากภูเขาที่ชาวเกาหลีในอดีตหาได้ง่าย และมีประวัติศาสตร์อันน่าเศร้าของเพื่อนร่วมชาติชาวโครยอ นอกจากนี้ยังเป็นอาหารที่แม่ของเพื่อนเขาเตรียมไว้ให้ มันเป็นสิ่งที่เขาปฏิเสธไม่ได้เพียงเพราะมันไม่เข้ากับรสนิยมของเขา

กริดกินแกงกะหรี่จนหมด เขายังเอาแกงกะหรี่จากยูระกับจิสึกะหน้าฟ้ามาใส่ท้องของเขาด้วย เขาบีบ ต้นขา เพื่อระงับอาการคลื่นไส้ จากนั้นเขาเห็นท่าทางของครอเกลอย่างกะทันหันและตระหนักได้ มันเป็นความจริงที่ว่าเขาทำสิ่งที่ไร้ประโยชน์…

สีหน้าของครอเกลกำลังบอกเขา

คุณบ้าหรือเปล่า? ทำไมกินหมด?

กริดต้องปวดท้องตลอดทั้งวัน ความสำคัญของความสมดุลเป็นบทเรียนที่เขาได้รับการเตือนครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากทนทุกข์ทรมานมามาก

‘ไม่ว่าแกงกะหรี่จะแพงและอร่อยแค่ไหน ก็ไม่มีคำตอบหากใส่ถั่วงอก Bracken และ Fatsia จำนวนมาก… ความสมดุลเป็นสิ่งสำคัญ’

มังกรระดับต่ำไม่เคยอ่อนแอ การป้องกันที่สมบูรณ์ซึ่งล้อมรอบร่างกายที่สามารถแสดงพลังที่เหมือนมังกรได้อย่างท่วมท้น เวทย์มนตร์และลมหายใจอันทรงพลังถูกยิงอย่างดุเดือดด้วยพลังเวทย์ที่พุ่งออกมาจากหัวใจอย่างไม่สิ้นสุด นักวิชชาส่วนใหญ่ไม่สามารถเข้าใกล้มันได้ แม้ว่าพวกเขาจะสามารถเข้าใกล้ได้ แต่โอกาสในการโจมตีก็ยังต่ำกว่ามาก

ช่วงเวลาที่มังกรเริ่มใช้ Dragon Words ไม่มีโอกาสชนะแม้ว่าผู้อยู่เหนือธรรมชาติหลายคนจะโจมตีพร้อมกันก็ตาม มันเป็นสิ่งมีชีวิตดังกล่าวในตอนแรก เพื่อที่จะเผชิญหน้ากับมังกร คนๆ หนึ่งต้องเป็นสัมบูรณ์ มันหมายถึงความเป็นไปได้ของการต่อสู้ที่ถูกสร้างขึ้น การเป็นสัมบูรณ์ไม่ได้หมายความว่าต้องต่อสู้กับมังกรและชนะเสมอไป

ความเข้ากันได้เป็นสิ่งสำคัญ ในแง่นั้น Biban เป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับมังกร พลังแห่งดราก้อนสเลเยอร์และความเป็นเทพของกริดถูกเพิ่มเข้าไปในดาบที่สามารถฟันทุกสิ่งได้ เขาไม่ได้เป็น Dragon Slayer เหมือน Hayate แต่เขาได้บรรลุความสมดุลที่ทำให้ความแข็งแกร่งของมังกรหลายตัวเป็นกลาง

ความเคารพผุดขึ้นโดยธรรมชาติ

[หอคอยแห่งปัญญา… ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากลุ่มเล็กๆ เช่นนี้มีสองสัมบูรณ์…]

มังกรสร้างปีกที่ขาดของเขาขึ้นมาใหม่ด้วย Dragon Words และทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เขาบล็อกสมาชิกหอคอยที่ไล่ตามด้วยเวทมนตร์และพ่นลมหายใจสองครั้งติดต่อกันเพื่อเพิ่มระยะทางให้กับ Biban

ฝนสีแดงโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า ร่างกายของมังกรระดับต่ำไม่สามารถรับมือกับผลที่ตามมาจากการใช้ Dragon Words and Breaths ติดต่อกันได้ การปรากฏตัวของเขาที่กระอักเลือดในปริมาณมากดูล่อแหลม

มันเป็นไปตามคาด

[ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากยอมแพ้] โลกจิต

มังกรชั้นต่ำหันกลับมา เหตุผลที่มังกรที่มีลำดับชั้นต่ำกว่ามีความก้าวร้าวมากกว่า เป็นเพราะชีวิตของพวกมันถูกผลักให้ไปอยู่ริมหน้าผา

ตอนนี้เขาไม่สามารถผ่อนคลายได้เพราะเขาไม่รู้ว่าจะถูกมังกรตัวอื่นตามล่าหรือไม่ เขามักจะใช้ชีวิตอย่างสิ้นหวังเพื่อรักษาชีวิตของเขาไว้ เขาไม่ได้งมงายหรือโง่ มังกรไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับการต่อสู้ที่พ่ายแพ้

การเทเลพอร์ตโดยไม่มีการคาดเดา—มังกรเป็นเจ้าแห่งเวทมนตร์และเขาร่ายเวทมนตร์โดยธรรมชาติโดยไม่ชักช้า เป็นการยากที่จะไล่ล่าเขาหากเขาละทิ้งความรู้สึกละอายใจและจดจ่ออยู่กับการหลบหนีเท่านั้น มารี โรสมีวิธีที่จะตามทันและไล่ล่าเป้าหมายก่อนที่ร่างกายของพวกเขาจะทันได้ตอบสนองต่อเวทมนตร์ แต่…

บิบันไม่คุ้นเคยกับเวทมนตร์ และกริดก็ไม่เชี่ยวชาญในเรื่องนี้เช่นกัน พวกเขาทำไม่ได้เหมือนเธอ อย่างไรก็ตาม ฮายาเตะแตกต่างออกไป ฮายาเตะไม่จำเป็นต้องรู้เวทมนตร์เมื่อต้องจับมังกร

—!

ปราศจากเสียงรบกวน พลังงานสีขาวขนาดใหญ่ตกลงมาและแยกท้องฟ้าออก เวทมนตร์ที่ช่วยให้มังกรอยู่รอดได้หยุดทำงานทันทีและการป้องกันที่สมบูรณ์ซึ่งกลายเป็นผ้าขี้ริ้วก็แตกเป็นเสี่ยงๆ หัวใจของเขาซึ่งได้รับการปกป้องด้วยเกล็ดที่หนาที่สุด แตกเป็นเสี่ยงๆ ยิ่งกว่านั้นอีก

เป็นเพราะพลังงานของ Dragon Slayer ซึ่งบริสุทธิ์และแข็งแกร่งกว่าพลังงานของ Dragon Slayer ที่ Biban ใช้มาก มันเป็นผลมาจากดาบที่ฮายาเตะใช้จากระยะไกล

[…ดราก้อนสเลเยอร์!!]

นี่คือคำพูดสุดท้ายของมังกรชั้นต่ำที่ตายโดยไม่เปิดเผยชื่อ ฮา ยา เตะเป็น ร่างยักษ์ลอยอยู่ในอากาศเป็นเวลานานเนื่องจากพลังเวทย์มนตร์ที่เหลืออยู่แม้ว่าจะสูญเสียศีรษะและคอไปแล้วก็ตาม จากนั้นมันก็ค่อยๆตกลงสู่ทะเลอันมืดมิด เขาต้องไม่หลงทาง มุลเลอร์มั่นใจอีกครั้งและชักดาบออกมา เขามุ่งมั่นที่จะออกมาช่วยกริดและบิบันด้วยตัวเอง มันเป็นทางออกเดียวในตอนนี้ แม้ว่ามันจะทำให้ Biban เจ็บปวดก็ตาม

เครื่องจักรเวทมนตร์ของ Radwolf ไล่ตามและดึงมันกลับมา

การฆ่ามังกร—เป็นผลที่เกิดขึ้นหลังจากสร้างหอคอยมาหลายพันปี สมาชิกหอคอยเต็มไปด้วยอารมณ์ทุกประเภทและพูดอะไรไม่ออก เหตุการณ์เงียบ ลง ราวกับเป็นเรื่องโกหก

“บิบัน!”

เวลาผ่านไปนานก่อนที่เจสสิก้าจะวิ่งไปหาบิบัน

พลังของเธอมีพลังมากจนทำให้วิถีของเธอลึกลับขณะที่เธอบินด้วยเวทมนตร์ที่จับต้องได้ห่อหุ้มร่างกายของเธอ พลังเวทย์มนตร์ที่กวนหลังจาก Echo Magic ดูเหมือนจะเติมเต็มท้องฟ้าด้วยเวทีที่เป็นดิสก์สีขาว มันเป็นเวทีสำหรับ Biban และ Jessica เท่านั้น

“ฉันดีใจ… ฉันดีใจที่คุณกลับมาอย่างปลอดภัย…”

“มีบางอย่างผิดปกติกับคำพูดของคุณ ฉันกลับมาในสภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิมแล้ว”

บิบันยิ้มอย่างอ่อนโยนและเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเจสสิก้า

ความรักงอกงามแม้ในหอคอย มันเป็นความรักที่ไม่ควรเกิดขึ้น คงไม่แปลกถ้าวันนี้สมาชิกหอคอยจะเสียชีวิต นอกเหนือจากอายุขัยที่ใกล้จะสิ้นสุดแล้ว วันที่พวกเขาอุทิศชีวิตเพื่อปกป้องโลกนั้นยังอันตรายไม่รู้จบ หากพวกเขาสูญเสียใครบางคนไปหลังจากคิดว่าอีกฝ่ายมีค่าและพิเศษกว่าตอนนี้ พวกเขาคงไม่สามารถรับมือกับความตกใจได้ง่ายๆ และจะไม่สามารถมีสมาธิกับหน้าที่ของตนได้ แม้แต่ผู้อยู่เหนือธรรมชาติที่มีชีวิตอยู่มาหลายร้อยปีก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เมื่อเผชิญกับอารมณ์ที่ลึกซึ้งและจริงใจ

“ค-อะไร…?”

เจสสิก้าถึงกับผงะ พฤติกรรมของ Biban ที่มองเธอด้วยความรักและเช็ดน้ำตาของเธอนั้นคล้ายกับคนรัก

ในขณะนี้ Biban กำลังพยายามก้าวไปข้างหน้าอย่างชัดเจน เขาแสดงอาการเปิดเผยความในใจอย่างตรงไปตรงมา ซึ่งเขาหันหนีจากความกลัว

มันเกิดขึ้นเมื่อเจสสิก้าที่หวาดกลัวก้าวถอยหลัง…

“จากนี้ไป ฉันจะแบ่งปันความรับผิดชอบของฮายาเตะ”

บิบันคว้าข้อมือของเจสสิก้า

“มันมาพร้อม กับกริด”

เขาจ้องไปที่ฮายาเตะและสมาชิกหอคอยก่อนจะจับจ้องไปที่เจสสิก้าแล้วพูดว่า “คุณไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น จากนี้ไปจะไม่มีใครมาทำร้ายคุณได้ง่ายๆ ดังนั้นโปรดใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ในขณะที่ทำหน้าที่ของคุณอย่างที่เคยทำมาก่อน”

ในโลกนี้มีจำนวน Absolutes น้อยมาก มีน้อยกว่า 30 แม้ว่าเขาจะรวมหัวหน้าเทพเจ้าแห่งแอสการ์ดและอาณาจักรฮวานและมังกรที่มีตำแหน่งสูงกว่า แต่ละคนมีความพิเศษ มันไม่มีเหตุผลที่จะจัดกลุ่ม Absolutes เป็นหมวดหมู่เดียว

ดังนั้น Biban จึงมีคุณสมบัติ เป็นการดีสำหรับเขาที่จะประกาศสิ่งใดและทำอะไรก็ได้ ไม่มีใครกล้าที่จะหักล้างการเลือกของเขา

“…ถ้าฮายาเตะบอกว่าไม่ ฉันจะยกเลิกสิ่งที่เพิ่งพูดไปเอง…”

อย่างไรก็ตาม บิบันจ้องเข้าไปในดวงตาของฮายาเตะ เขาดูแลคำพูดของเขาอย่างล่าช้า แม้ว่าเขาจะกลายเป็น Absolute แล้วก็ตาม แต่ Hayate ก็เป็นหัวหน้าของหอคอย นอกจากนี้ Biban ยังเคารพ Hayate เขาไม่มีเจตนาที่จะท้าทายอำนาจของฮายาเตะ ใบหน้าของเขากระสับกระส่ายทันทีที่เขารู้ว่าเขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่ แต่ในไม่ช้าสีหน้าของเขาก็สดใสขึ้น มันต้องขอบคุณคำพูดของฮายาเตะ

“เซอร์ Biban ถูกต้อง ชีวิตของเราที่ต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ ยอมสละสิทธิ์เพราะกลัวจะถึงจุดจบ”

เหตุผลหลักที่สมาชิกหอคอยจากโลกนี้คือเพื่อลดความเป็นไปได้ที่จะถูกติดตามโดยมังกร

ตอนนี้สถานการณ์ เปลี่ยน ไปอย่างมาก พวกเขาสามารถร่วมมือกับโลกโอเวอร์เกียร์ได้ตลอดเวลา และได้รับ Absolute อีกครั้ง แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อมังกรตัวเก่าได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถเปิดเผยที่ตั้งของหอคอยได้อย่างเปิดเผย แต่… ไม่ว่าในกรณีใด พวกเขามีห้องหายใจอยู่บ้าง ในอนาคตพวกเขาสามารถละทิ้งข้อจำกัดต่างๆ

[ ความโกรธเกรี้ยวของมังกรหลั่งไหลลงมาหาคุณหลังจากที่รู้ว่ามังกรตัวใดตัวหนึ่งถูกฆ่าโดยมนุษย์]

ฮายาเตะซึ่งขยายพลังของผู้ฆ่ามังกรราวกับว่าถูกยั่วยุด้วยข่าวที่เพิ่งมาถึง โค้งคำนับอย่างสุดซึ้งและขอโทษ “ถ้าฉันกล้าหาญตั้งแต่แรก ฉันคงไม่ผลักคุณไปที่ขอบหน้าผา… ฉันขอโทษ”

ใบหน้าที่มืดมนของฮายาเตะดูเคร่งขรึมมาก ไม่มีทางที่เขาจะสบายดีหลังจากค้นพบสถานการณ์ของ Biban และเขาตกอยู่ในอันตรายจนถึงขั้นเป็นปีศาจหัวใจ

“อย่าพูดอย่างนั้น”

บิบันก้าวไปข้างหน้าฮายาเตะและพยุงเขา

“ทางเลือกของคุณถูกต้องเสมอ”

ถ้าฮายาเตะไม่ระวัง หอคอยคงได้รับความเสี่ยงหลายอย่างแล้วและสูญเสียสมาชิกหอคอยไปจำนวนหนึ่ง มันจะสร้างความเสียหายมหาศาลให้กับโลก เพราะพวกมันไม่สามารถชักนำหรือยับยั้งกิจกรรมของมังกรได้อย่างราบรื่น

ทำไมบิบันต้องดิ้นรนทำในสิ่งที่ฮายาเตะทำไม่ได้? ไม่ใช่เพราะเขาคิดว่าฮายาเตะผิด แต่เพราะเขาเข้าใจจุดยืนของฮายาเตะ

หอคอย—ไม่ เป็นสิ่งสัมบูรณ์เพียงแห่งเดียวในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ

ฮายาเตะอยู่ในสถานะที่จะไม่ปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย อันที่จริง ฮายาเตะกล้าหาญตั้งแต่กริดกลายเป็นสัมบูรณ์ เขาแสดงความคิดริเริ่มที่แตกต่างไปจากเดิม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเชื่อในตัวบิบันและกริด จากนี้ไป ฮายาเตะ จะแสดง ผลงานที่ยอดเยี่ยม

บิบันและกริดพร้อมใจกันช่วยเต็มที่ ในที่สุด ฮายาเตะและหอคอยก็แข็งแกร่งขึ้นและกลายเป็นความแข็งแกร่งของกริด มันถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะไม่เปลี่ยนแปลงง่ายๆ โชคชะตาครั้งใหม่ถูกจารึกไว้ในโลกด้วยการกำเนิดของแอบโซลูทชื่อบิบัน

[ชื่อของ Absolute ที่เกิดใหม่คือ…]

ในเวลาที่ระบบกำหนดให้ Grid เป็น Absolute มันใช้เวลานานมาก กรณีของ Biban ก็คล้ายกัน ใช้เวลาไม่กี่วันเหมือนกริด แต่ระบบก็ระมัดระวังอย่างมากในการกำหนดแอ็บโซลูทใหม่ ดังนั้น เวลาผ่านไปหลายสิบนาทีนับตั้งแต่มีการประกาศกำเนิดของ Absolute ใหม่ ก่อนที่ข้อความจากโลกที่หยุดนิ่งจะเริ่มไหลออกมาอีกครั้ง

[มันคือดาบเทพ ‘Biban’]

พวกเขาเป็นเทพเจ้าหลายประเภท เช่นเดียวกับที่มีสิ่งมีชีวิตที่เป็นเทพตั้งแต่แรกเกิด ก็มีพวกที่มนุษย์บูชาและจุติเป็นเทพ หรือพวกที่ประกาศตนเป็นเทพ

Biban แตกต่างกัน เขาไม่ได้เป็นพระเจ้าหลังจากได้รับการบูชา และเขาก็ไม่ได้ประกาศตัวเองว่าเป็นพระเจ้า เขาแข็งแกร่งมาก ดาบที่เขาใช้นั้นมีพลังเทียบได้กับเทพเจ้า ดังนั้นระบบจึงให้ฉายาแก่เขาว่าเป็นเทพเจ้า

“…ดาบเทพ” นี่คือสิ่งที่ Biban ตั้งใจไว้ เขาใช้ความเป็นเทพของกริดที่สถิตอยู่ในทไวไลท์ราวกับเป็นพลังงานของเขาเอง The Absolute เกิดจากการยืมดาบของกริดมาเชือดเฉือนภาพจำของเขาเอง กลายเป็น Sword Saint ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็น Dragon Slayer เขายังเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมที่สุดเมื่อใช้ดาบของกริดเป็นอาวุธ

ปลายนิ้วของ Sword Saint Muller สั่นในขณะที่เขาเฝ้าดูสถานการณ์อย่างเงียบ ๆ เป็นเพราะความตกใจที่เขาได้รับจากการทบทวนวิถีของนักดาบที่ Biban เปิดเผยก่อนหน้านี้นั้นยิ่งใหญ่กว่าก่อนที่ความตกใจจะหายไป

วันเวลาที่เขาเก่งที่สุดด้วยดาบได้สิ้นสุดลงแล้ว เป็นเรื่องน่าตกใจสำหรับเขาที่รับรู้และรู้สึกถึงความจริงข้อนี้

“บิบัน…”

มุมปากของมุลเลอร์ยกขึ้นช้าๆ ขณะที่เขาครุ่นคิดถึงชื่อของแอบโซลูท ความจริงที่ว่ามีนักดาบที่เก่งกว่าในโลกทำให้เขามีความสุขอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อน เขารู้สึกถึงแรงจูงใจที่สูญเสียไปตั้งแต่เรียนรู้ความจริงของโลกที่สิ้นหวัง

เป็นเพราะเขามีเป้าหมาย

‘มีหลายสิ่งหลายอย่างให้ดู’

เขาหันมองไปทางด้านหลังของฮายาเตะ บิบัน และกริด มุลเลอร์ยิ้มสดใสที่สุดในรอบหลายร้อยปี

ในทางกลับกัน กริด…

‘มันไม่ไปในสินค้าคงคลัง?’

เขาดูงุนงงขณะที่เขายืนอยู่หน้าซากของมังกรที่ถูกเครื่องจักรเวทมนตร์กอบกู้ขึ้นมา เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถูกบังคับให้เรียกสุสานแห่งเทพเจ้า มันค่อนข้างอึดอัดเล็กน้อยที่จะใช้อาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดบนพื้นผิวเพื่อเคลื่อนย้ายศพ แต่เขาจะทำอะไรได้? สบายใจได้ดีที่สุด

“กริด!”

เสียงเรียกกริดดังมาจากเรือเหาะขนาดใหญ่ที่โผล่มาจากด้านหลังก้อนเมฆและดวงจันทร์ เป็นเสียงของ Ke ong ผู้คนในจักรวรรดิและเหล่าอัครสาวกซึ่งกำลังสร้างเมืองบนเรือบิน

มันจบลงแล้ว…

กริดรู้สึกเหมือนได้กลับบ้านและถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะขึ้นเรือบิน เขาไม่มีความตั้งใจที่จะพักผ่อน ครั้งนี้เขามีงานมากมายที่ต้องทำในฐานะช่างตีเหล็ก