จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ แปลไทย OverGeared บทที่ 1778

สิ่งต่าง ๆ จะทำงานได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร

แน่นอนว่าเส้นทางที่จะไปถึงที่นี่ไม่ได้ราบเรียบ เขาก้าวข้ามขีดจำกัดแห่งความตาย และขึ้นอยู่กับระดับอันตรายเพียงอย่างเดียว มันเทียบได้กับการต่อสู้กับมังกร

อย่างไรก็ตามตอนจบดูเหมือนไร้ประโยชน์ เขาคิดว่าจะต้องค้นหาเงื่อนงำที่เฉพาะเจาะจงหรือใช้วิธีพิเศษบางอย่างเพื่อปลุกสติของ Biban โดยไม่คาดคิด มันได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดาย เขาไม่เคยคิดว่า Biban จะรู้สึกได้ทันที

‘คำพูดของบรรพบุรุษไม่เคยผิด’

คำกล่าวที่ว่าตีใครเป็นยา มันทำงานเกือบตลอดเวลา ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ตาม ขนลุกเกรียวปรากฏขึ้นบนแขนของกริดขณะที่เขาชื่นชมมัน

“มือของคุณแสบจริงๆ ขอบคุณนะ ฉันฟื้นคืนสติแล้ว” บิบันพูดขณะลุก จาก ที่นั่ง สีหน้าเคร่งขรึมมองกริดด้วยสายตาลึกล้ำ

กริดขมวดคิ้ว เขาดึง Twilight ออกมาทันทีและชี้ไปที่ Biban

“คุณคือใคร? คุณทำอะไรกับ Biban?

“ฉันคือบิบัน…”

บิบันผงกหัวขึ้นอย่างสับสน และกริดก็พึมพำ

“เธอคิดว่าฉันรู้จักบีบันมานานแค่ไหนแล้ว? ฉันจะไม่หลงกลสิ่งนี้”

“ หุหุ” บิบันที่ฟื้นคืนสติปัญญา—เขาสังเกตเห็นได้ทันทีว่าทำไมกริดถึงเข้าใจผิดและหัวเราะอย่างขมขื่น “ดูเหมือนว่าสิ่งหยาบคายที่ฉันแสดงไปนั้นได้สร้างอคติที่ไม่ดีในตัวคุณ มันเป็นผลสืบเนื่องจากการกระทำของฉัน”

ฉันไม่ควรพึ่งพาเครื่องมือที่เรียกว่าดาบ

เช่นเดียวกับนักดาบส่วนใหญ่ Biban มีความคิดสุดโต่ง เขาเข้าใจเจตนาของดาบผิดและพัฒนาจิตตานุภาพผิด

นักดาบไม่ควรปฏิเสธดาบ กว่าจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว ในที่สุด Biban ก็ตัดสินใจเลือกอย่างสุดโต่งยิ่งกว่าเดิม เขารวมความตระหนักว่าเขาควรเคารพดาบที่เขาปฏิเสธมาตลอดและความรับผิดชอบอันหนักหน่วงในการสังหารมังกร และลงเอยด้วยการกลายเป็นดาบเสียเอง

เขาละทิ้งการเป็นมนุษย์ เขาสูญเสียสติปัญญาและทำตัวเหมือนสัตว์ร้าย เขาเห่าในสิ่งที่ไม่จำเป็นซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับสุนัขตัวเล็กขี้อายที่ไม่ใช่สัตว์ป่าด้วยซ้ำ ตอนนี้เขาฟื้นคืนสติแล้ว เขามองย้อนกลับไปและพบว่าเขามีความทรงจำที่น่าอายมากมาย

บิบันที่ดูอึมครึมทำให้กริดเริ่มสงสัย เขารู้ว่าเขาทำตัวน่าเกลียด? บิบันที่กริดรู้จักไม่สามารถทำได้ เป็นเพราะ Biban เป็นคนที่ไม่มีความใส่ใจ ไม่มีทางที่เขาจะแสดงออกทางสีหน้าแบบนี้ Biban เป็นคนที่ไม่รู้จักความละอาย

“เลิกทำตัวเหลวไหลแล้วเอาบีบันกลับมา”

“ อืม… ฉันอายที่จะพูดด้วยตัวเอง แต่ฉันคือ Biban ทัศนคติของฉันอาจไม่คุ้นเคย ดังนั้นคุณไม่เชื่อฉัน แต่นี่คือตัวตนดั้งเดิมของฉัน โปรดเชื่อฉัน.”

“…ไม่มีทาง.”

กริดลดปลายดาบที่ชี้ไปที่บิบันลงช้าๆ มีสีหน้าตกตะลึงบนใบหน้าของเขา

สัญชาตญาณของเขาสั่งสมมาจากประสบการณ์มากมาย กำลังร้องบอกเขาว่า บิบันที่อยู่ตรงหน้าเขาคือบิบันตัวจริง

กริดเริ่มเข้าใจสถานการณ์ของบีบัน เขาสังเกตเห็นว่าหลังจากได้รับการปลดปล่อยจากความคิดที่จะเป็นดาบแล้ว Biban ก็ฟื้นสติปัญญาของเขา มันเป็นสิ่งที่น่ายินดี

แล้วทำไม? สถานการณ์นี้ไม่น่าพอใจนัก รู้สึกเหมือนได้สูญเสีย Biban ซึ่งเป็นสายสัมพันธ์อันล้ำค่าไป บิบันผู้สร้างความทรงจำร่วมกับกริดคือชายชราที่เป็นโรคสมองเสื่อม Biban ต่อหน้าเขาซึ่งทำตัวเหมือนคนปกติไม่คุ้นเคย

“ทำไมคุณดูเศร้าจัง”

“…ไม่ฉันไม่ใช่.”

โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของกริด การฟื้นตัวของบิบันจึงเป็นเรื่องที่น่ายินดี ถูกต้องที่จะชื่นชมยินดี เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่กริดซ่อนความผิดหวังและพยายามยิ้ม…

เบื้องหลังของทั้งสองคน ดาบยักษ์ที่โผล่ขึ้นมาราวกับภูเขาลูกใหญ่เริ่มสั่นสะเทือน พื้นดินที่กริดยืนอยู่สั่นสะเทือน

กริดรอดพ้นจากแผ่นดินไหวด้วยการลอยตัวขึ้นและระแวดระวังดาบยักษ์ ดาบได้ปลดปล่อยเจตนาสังหารออกมาอย่างน่ากลัว

“ขยะนั่นจำเจ้าของไม่ได้…” เสียงพึมพำของบิบันดังก้องอยู่ในหูของกริดที่กำลังงุนงง มันเป็นเสียงที่แผ่วเบามาก เขาจะไม่ได้ยินมันถ้าเขาไม่ได้เป็น Absolute

“……?”

“ดาบที่ฉันถืออยู่ในใจได้หลบหนีการควบคุมของฉันไปอย่างน่าเสียดาย อาจเป็นเพราะประสบการณ์ที่หลอมรวมเข้ากับฉัน แต่มีความรู้สึกว่าตัวเองเป็นฉัน มันเคียดแค้นและเป็นปฏิปักษ์ต่อท่านผู้ซึ่งแยกข้าพเจ้าออกจากมัน”

“คุณเพิ่งเรียกมันว่าขยะ?”

Biban กระพริบตา

“ เอ่อ? ดูเหมือนว่าผลที่ตามมาจากเจตนาฆ่าของดาบทำให้คุณเห็นภาพหลอน”

“คุณคือ Biban แน่นอน”

“……”

สีหน้าของ Biban ยับยู่ยี่เล็กน้อย มันเป็นการแสดงออกที่วาบหวิวในชั่วพริบตา สิ่งนี้จะไม่ถูกสังเกตเช่นกัน ถ้าไม่ใช่เพราะกริดเป็นสัมบูรณ์

“ฉันดีใจที่คุณไม่เปลี่ยนไป”

“ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร”

ดูเหมือนว่า Biban จะทนกับมันเพราะเขารู้สึกว่าเขาจะแพ้ถ้าเขาโกรธเคือง เป็นเรื่องแปลกมากที่บิบันเองมองว่าคำว่า ‘คุณเป็นเหมือนบิบัน’ เป็นคำสาป แต่ในทางกลับกัน กริดก็เข้าใจเช่นกัน

‘ทุกคนมีอดีตที่อยากลบทิ้ง’

กริดยังคงกรีดร้องเป็นบางครั้งขณะสระผม เป็นเพราะเขานึกถึงตอนที่เขาขอแต่งงานกับอายอง มันจะไม่เป็นการดูถูกถ้าคนที่จำ Shin Youngwoo ได้ตั้งแต่ตอนนั้นบอกว่าเขาเหมือน Shin Youngwoo?

“อันที่จริง เซอร์ Biban และฉันสมควรที่จะเป็นเพื่อนกัน”

“ หยุดพูดเรื่องไร้สาระและมุ่งเน้นไปที่สถานการณ์”

ดาบยักษ์กำลังลุกขึ้น มันค่อยๆใหญ่ขึ้น ใบมีดของดาบที่ติดอยู่บนพื้นดูเหมือนจะเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของทั้งหมด ในที่สุด ดาบก็ใหญ่พอที่จะฟันมังกรชราตัวมหึมาและเล็งไปที่กริด

‘มันจะเป็นการบาดเจ็บสาหัส’

พูดตามตรง มีความเป็นไปได้สูงที่จะได้รับบาดเจ็บแม้ว่ามันจะไม่ได้กินเนื้อเขาก็ตาม ขนาดของดาบนั้นใหญ่มาก ไม่เพียงแต่การหลีกเลี่ยงทางกายภาพจะยากเท่านั้น แต่ถึงแม้จะหลีกเลี่ยงได้ พื้นที่ในรัศมีหลายร้อยเมตรก็จะถูกทำลายล้างและผลพวงที่ตามมาก็จะกระทบกับกริด มันเหมือนกับการพบกับคู่ต่อสู้ที่เขาเข้ากันไม่ได้ในสถานการณ์ที่เขาไม่สามารถใช้ชุนโปได้

แน่นอนว่าเมื่อชั่วโมงที่แล้ว หัตถ์เทวะมารวมกัน พวกเขาจับมือกันและกลายเป็นวงกลม พระอาทิตย์ทรงกลดล้อมรอบร่างของกริดขณะที่เขาพูดสิ่งที่คิดออกมาอย่างเกรี้ยวกราด “โอเวอร์เกียร์ซันสเฟียร์”

ดาบยักษ์พุ่งเข้าหามัน หัตถ์เทวะดูดซับความเสียหายอย่างเต็มที่ แต่มีปัญหาเกิดขึ้น คือการที่ดวงอาทิตย์แตกสลายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับตอนที่มันบล็อกดาบขนาดปกติจำนวนมาก มีหัตถ์เทวะจำนวนมากเกินไปที่ไม่สามารถรับน้ำหนักของดาบยักษ์และปล่อยมือของกันและกันได้

พายุโหมกระหน่ำท่ามกลางมือสีทองที่กระจัดกระจาย มันเป็นพายุที่เกิดจากคลื่นกระแทกของดาบยักษ์

ผมสีดำและความเป็นเทพบุตรของกริดปลิวไสวอย่างบ้าคลั่ง

“ ฮะ” Biban ชื่นชมมัน

กริดไม่ได้ล้มลง เขาทนต่อแรงกดดันของคลื่นกระแทกที่ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อได้อย่างง่ายดาย มันเป็นปาฏิหาริย์ที่เกิดจากคุณสมบัติ ‘ไม่สามารถบดขยี้ได้’

กริดรีบปรับท่าทางและตะโกนว่า “หยุดไม่ได้เหรอ?”

“ใช่. มันกลายเป็นสิ่งที่แยกตัวจากฉันอย่างเป็นอิสระ ดังนั้นฉันจึงควบคุมมันไม่ได้ เป็นการดีที่สุดที่จะเพิกเฉยและออกไปจากสถานที่นี้”

“จะทิ้งมันไว้คนเดียวแล้วหนีเหรอ?”

Biban พูดอย่างชัดเจน—เขาไม่สามารถควบคุมดาบยักษ์ได้อีกต่อไป แล้วเรื่องแบบนี้ก็ไม่ควรอยู่ในโลกจิตของ Biban มันเหมือนกับการทิ้งเซลล์มะเร็งไว้ข้างหลัง บิบันก็รู้เช่นกัน

“แต่ไม่มีทางอื่น…”

Biban มองไปที่มือของเขา มันเป็นมือที่สูญเสียดาบยักษ์และเหลือเพียงดาบยาวธรรมดา เขารู้สึกว่าไม่มีทางที่จะยืนหยัดต่อสู้กับดาบยักษ์นั้นได้ ดาบยักษ์นี้เป็นภาพที่อยู่กับ Biban มาตลอดชีวิตของเขา ดาบยักษ์มีประสบการณ์และทักษะทั้งหมดของ Biban เช่นกัน

กริดเห็นท่าทางไม่มั่นใจของเขาจึงเอ่ยถาม “เจ้ายังคิดว่าไม่ควรพึ่งพาดาบอีกหรือ?”

กริดนึกถึงมุลเลอร์ มุลเลอร์ได้ยืมดาบที่กริดอัญเชิญมาและใช้มันในสถานที่ที่เหมาะสม แตกต่างจากนักดาบส่วนใหญ่ Sword Saint ที่แข็งแกร่งที่สุดตลอดกาลพึ่งพาดาบ หากบิบันยังคงยืนกรานที่จะ ‘ไม่พึ่งดาบ’ กริดจะต้องผิดหวัง

“ไม่ใช่อย่างนั้น” Biban ตอบ โชคดีที่บิบันเลิกดื้อดึง มันเป็นธรรมชาติ เหตุที่กริดช่วยเขาไว้อย่างง่ายดาย เพราะเขารู้ถึงความผิดพลาดของตัวเองแล้ว

ไกคืออาวุธมังกรที่กริดมอบให้—ดาบกูเจล เขาหวั่นไหวในตอนนั้น มีดาบที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ในโลก ผิดจริงหรือที่นักดาบพึ่งพาดาบ?

เขามีคำถามเช่นนี้แม้ว่าการตัดสินอย่างมีเหตุผลจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเขา เขาคิดอย่างคลุมเครือว่ามันถูกต้องที่จะสร้างดาบของเขาขึ้นใหม่จากมุมมองใหม่ ปัญหาเดียวคือมันสายเกินไป ไม่มีเวลา ในเวลานั้น บิบันกำลังทุกข์ทรมานจากอาการที่เขามีความคิดและลืมมันไปในวันรุ่งขึ้น

“งั้นก็วางใจซะ” กริดพูดกับบีบันในขณะที่บีบันมีสีหน้าเศร้าสร้อย

“นี้…”

ดวงตาของ Biban สั่นไหว เขากำลังมองดูสนธยาที่กริดมอบให้ มันคือดาบเล่มงามที่ครอบครองเทพบุตรสีส้มของกริด

กริดส่งดาบที่แข็งแกร่งที่สุดให้บิบันซึ่งทำมาจากวัสดุของมังกรโบราณอย่างง่ายดาย “ตัดดาบนั่นด้วยตัวคุณเอง”

ดาบยักษ์—เป็นภาพที่ Biban สร้างมาทั้งชีวิต แต่เดิมเป็นสิ่งที่ทิ้งไม่ได้และไม่ควรโยนทิ้ง เมื่อมันอยู่เหนือการควบคุมของเขา กริดจึงบอกกับเขาว่า:

ยอมรับสิ่งใหม่ ตัดดาบเก่าที่คุณสร้างด้วยร่างกายของคุณเอง

“……”

Biban ลังเล กริดก็คงเหมือนกัน นอกจากนี้เขายังอยู่ในตำแหน่งที่เขาไม่สามารถทิ้งชุดเกราะเก่าของ Infinite Valhalla กริดคงไม่รู้สึกขุ่นเคืองหากในที่สุดบิบันก็ตัดขาดไม่ลง เขาเพิ่งให้โอกาส Biban ในกรณี

ดาบยักษ์กำลังจะมาอีกครั้ง มันเล็งไปที่กริดผู้ยื่นดาบให้บิบันอย่างไม่ลดละ ดูเหมือนว่าต้องการจะกำจัดผู้บุกรุกที่ขัดขวางเพื่อให้กลับมาเป็นหนึ่งเดียวกับบิบันอีกครั้ง ตอนนี้สิ่งที่เหลืออยู่คือการเลือกของ Biban

‘ถ้าไม่ได้ผลก็ออกไปกันเถอะ’

เขารู้เส้นทางหลบหนีที่เขาพบ กริดรอคำตอบจากบิบันโดยไม่ได้พูดอะไร สำหรับ Biban ดูเหมือนเป็นความไว้วางใจที่ไม่สิ้นสุด เขารู้สึกขอบคุณกริดอย่างเหลือล้นที่เชื่อในตัวเขาโดยที่กริดต้องเสี่ยงชีวิต (?) ดังนั้นเขาจึงต้องเลือก

“ได้เวลากล่าวคำอำลาแล้ว”

หมอกควันสีเทาลอยขึ้นจากสนธยา มันคือพลังงานของ Dragon Slayer มันแผ่วเบาไม่เหมือนของฮายาเตะ แต่ก็นับว่าอ่อนแอไม่ได้ มันเป็นพลังงานของ Dragon Slayer รวมกับพลังงานดาบของ Sword Saint ที่ Hayate ไม่มี

แฟลช!

โลกถูกแยกออก การผสมผสานระหว่างทักษะดาบทไวไลท์ของกริดและบิบันฟันเข้าที่ดาบยักษ์ที่ดูเหมือนจะอยู่ยงคงกระพันราวกับว่ามันเป็นเต้าหู้ เจ้าของโลกจิตก็ตัดจิตตชรูปลง เป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ภายในโลกที่กำลังพังทลายลงอย่างรวดเร็ว— ทำไมคุณพูดแค่

“ขอบคุณนะ กริด” บิบันได้ถือกำเนิดขึ้นใหม่และสร้างสายสัมพันธ์ใหม่กับกริด เขาปล่อยท่าทีเขินอายและแสดงรอยยิ้มที่จริงใจ

[ สัมบูรณ์ใหม่ถือกำเนิดขึ้น ]

สติของกริดกลับคืนสู่ความเป็นจริง