จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ แปลไทย OverGeared บทที่ 1504

พระเจ้าอยู่ใกล้กับแนวคิด มีอยู่ในการบูชาและไม่ได้หายไปเว้นแต่จะถูกลืม มันปลอดภัยที่จะบอกว่าไม่มีทางที่จะฆ่าพวกเขาได้ นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาอยู่ยงคงกระพัน

“ฮายาเตะ…” เซราตุลรู้สึกพอเป็นภัยคุกคาม

ผู้ฆ่ามังกร—ฮายาเตะประสบความสำเร็จอย่างเหนือชั้นเมื่อเทียบกับเหล่าทวยเทพ เหตุผลชี้ขาดก็คือว่าเทพเจ้าแห่งแอสการ์ดและมังกรไม่ได้ต่อสู้กัน แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะดูหมิ่นความสำเร็จของฮายาเตะ

โลกที่ถูกทำซ้ำอย่างไม่สิ้นสุดชั่วนิรันดร์—ตลอดช่วงเวลาและโลกเหล่านั้น ฮายาเตะเป็นคนเดียวที่ฆ่ามังกรด้วยตัวเขาเอง ได้รับการสนับสนุนจากความบังเอิญและโชค แต่ก็ยังเป็นผลสุดท้าย ฮายาเตะเป็นหนึ่งในเป้าหมายที่แอสการ์ดระมัดระวังมากที่สุด

‘ทำไมเขาถึงยืนอยู่ต่อหน้าคนเหล่านี้’

เขาพยายามช่วย Biban สมาชิกสมาคมหอคอยหรือไม่? ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ ชีวิตของสมาชิกหอคอยเป็นเหมือนสิ่งไร้ค่า ตั้งแต่วินาทีที่พวกเขาตัดสินใจต่อสู้กับมังกร ก็ไม่แปลกที่ชีวิตของพวกมันจะหายไป ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เกี่ยวกับชีวิตหรือความตายของกันและกัน

ฮายาเตะยังลังเลที่จะออกจากหอคอย เขารู้ว่าร่องรอยของเขากระตุ้นมังกร

‘เขาจะก้าวไปข้างหน้าก่อนหน้านี้ถ้าเขาต้องการช่วยบีบัน’

ฮายาเตะไม่ปรากฏตัวในช่วงวิกฤตของบีบัน มีเพียงข้อสรุปเดียวที่ Zeratul ทำได้

‘เขาต้องการช่วยกริดหรือไม่’

เลือดที่ร้อนระอุของ Zeratul เย็นลงเมื่อเขานึกถึงที่นี่ กริดแข็งแกร่งขึ้นและเติบโตขึ้นด้วยความเมตตาและปราณีที่รีเบคก้าแสดงออกมา ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าพรของเทพเจ้าทั้งสามได้ทำให้เขาเป็นอย่างที่เขาเป็นในทุกวันนี้ แต่เขาทรยศรีเบคก้า

เขาดูถูกแอสการ์ด เช่น เรียกตัวเองว่าพระเจ้าตามอำเภอใจและปราบปรามโบสถ์รีเบคก้า เขาเป็นคนเนรคุณและมันไม่เพียงพอที่จะถูกฉีกให้ตาย แต่แทนที่จะถูกสวรรค์ลงโทษ เขาก็มีชีวิตที่ดี เขาได้รับการคุ้มครองโดย Chiyou และ Hayate ทั้งสองชาติที่ต้องระวัง

Zeratul ถูกครอบงำด้วยความโกรธและความเกลียดชังอย่างมาก มันไม่เป็นที่พอใจ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวตนที่ยิ่งใหญ่ของเขาจะรู้สึกอับอายกับอารมณ์ที่ต่ำต้อยเช่นนี้

“…คุณต้องการให้ฉันถอยกลับ? ฮายาเตะ คุณกล้าสั่งเทพเจ้าที่คุณควรบูชาไหม? เจ้าหยิ่งเกินไป”

อารมณ์ของ Zeratul บิดเบี้ยว ความโกรธและความเกลียดชังต่อกริดได้เปลี่ยนไปเป็นฮายาเตะ มันช่วยไม่ได้ ฮายาเตะกำลังปกป้องกริด เพื่อระบายอารมณ์อันไม่พึงประสงค์เหล่านี้ลงบนกริด เขาต้องปะทะกับฮายาเตะอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ฮายาเตะอ่านโมเมนตัมของเซราตุลแล้วพับแขนเสื้อ เขากำลังเตรียมเสื้อผ้าเพื่อไม่ให้เปื้อน ในช่วงเวลาที่ฮายาเตะเป็นมนุษย์ สังคมมีความเป็นฆราวาสมากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ขุนนางถูกบังคับให้เป็นขุนนางและฮายาเตะเป็นชนชั้นสูงในกระดูกของเขา มีหลักฐานว่าหอนี้สร้างขึ้นเพื่อบำเพ็ญบารมี

“ยิ่งฉันอายุยืนนานเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งเห็นใจคุณมากขึ้นเท่านั้น มันอาจจะรุนแรงเกินไปสำหรับคุณซึ่งไม่ได้แตกต่างจากมนุษย์มากนักทางอารมณ์ที่จะได้รับเวลาแห่งนิรันดร์ Zeratul เทพธิดามองคุณด้วยสายตาที่สงบหรือไม่? บางทีอาจมีความเมตตาในตัวพวกเขา”

“เป็นการยั่วยุเล็กน้อย” เซราตุลตอบเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเขาสั่นเล็กน้อย เขากำลังหงุดหงิดอยู่ภายใน เขาอาจจะแค่โกรธ

“กลืนมัน มาเถอะ กลืน” ในขณะเดียวกัน กริดยังคงอุ้มบีบันไว้ในอ้อมแขนของเขา นิ้วของเขาสั่นเมื่อเขาผลักลูกพีชสีขาวเข้าไปในปากของบีบัน โชคดีที่ลูกพีชขาวเป็นผลไม้ที่นุ่มและชุ่มฉ่ำมาก มันเหมือนกับก้อนน้ำหวาน ดังนั้นน้ำจึงไหลลงคอของเขาทีละเล็กทีละน้อย แม้ว่า Biban จะเคี้ยวไม่ได้ก็ตาม

ถึงอย่างนั้นสีของเขาก็ไม่กลับคืนมา ดวงตาที่สูญเสียแสงไปและสลัวยังคงไม่ขยับ บางที…

กริดนึกถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด จะเกิดอะไรขึ้นถ้าบีบันได้กินลูกพีชขาวไปแล้วล่ะ?

“เซฮี ฉันต้องโทรหาเซฮี…”

“คุณสังเกตไหมว่าทำไมการต่อสู้ระหว่างบีบันกับเซราตุลจึงจบลงอย่างรวดเร็ว” ฮายาเตะถามกริดที่ตื่นตระหนก

กริดไม่ตอบ พูดตรงๆ เขาไม่มีเวลาตอบ เขายุ่งอยู่กับการตะโกนชื่อพี่สาวเพื่อเรียกรูบี้ ผู้ซึ่งลงทะเบียนเป็นอัศวินเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์แบบนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่มีการตอบสนองใดๆ ปัจจุบัน Reinhardt ถูกกดขี่โดยเทพของ Zeratul เพื่อที่จะเข้าหรือออกจากพื้นที่โดยไม่ได้รับอนุญาตจาก Zeratul พวกเขาต้องการสถานะใกล้กับ Zeratul ตัวอย่างเช่น ฮายาเตะ

“นั่นเป็นเพราะว่าทั้ง Biban และ Zeratul ได้ฝึกฝนทักษะของพวกเขาจนถึงขีดสุด ทันทีที่ความเป็นไปได้นับหมื่นที่มีอยู่ในขั้นตอนเดียวชนกัน พวกเขาตัดการถอยหนีของอีกฝ่ายและเปลี่ยนการป้องกันให้กลายเป็นความว่างเปล่า”

“ฮายาเตะ คุณ… คุณกำลังพูดกับผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าฉันเหรอ?”

มันเป็นระเบียบ กริดเพียงผลักลูกพีชสีขาวเข้าไปในปากของบีบัน ฮายาเตะกำลังคุยกับกริดซึ่งไม่ตอบ และเซราตุลวิจารณ์ฮายาเตะ

“เงียบไปเลย”

“อะไร? ตอนนี้เป็นใคร” ระหว่างความโกลาหล Zeratul พบบางสิ่งที่ไร้สาระ ตอนนี้เขาเหลือเวลาไม่มากแล้ว ขณะที่เขากำลังจะโจมตีฮายาเตะก่อนจะกลับสวรรค์ คนไม่สำคัญก็เข้ามาขวางทางเขาและพูดกับเขา

มันคือเมอร์เซเดส เธอเคยสัมผัสถึงความสามารถในการต่อสู้อันท่วมท้นของ Zeratul เมื่อไม่นานมานี้ แต่เธอก็สงบลงอย่างผิดปกติ เธอไม่ได้ข่มขู่ Zeratul เลย เธอไม่ได้แค่ขวางทาง เธอยังจ้องมองอย่างดุเดือดด้วยเจตนาฆ่า “อย่ารบกวน Liege ของฉันและหุบปากของคุณ”

“ ฮะ ฮะ… ? ไอ้บ้านี่มันพูดอะไร” หัวของ Zeratul ว่างเปล่าและเขาก็ตกตะลึงจนทำได้เพียงหัวเราะ อารมณ์ของเขาบิดเบี้ยวอีกครั้ง ความโกรธและเจตนาฆ่าของเขาหันไปหา Mercedes ในครั้งนี้

จู่ๆ กริดก็นึกขึ้นได้

ฮายาเตะชักดาบออกมา สายตาและท่าทางของเขาสงบเหมือนปกติในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ผันผวนเหมือนกับที่เขากำลังอ่านหนังสือเรียน “การต่อสู้ระหว่างอาจารย์ที่ไปถึงจุดสูงสุดมักจะจบลงอย่างรวดเร็วเมื่อเริ่มต้น”

“เมอร์เซเดส! อยู่ด้านหลัง!”

“ใช่.”

“รับการลงโทษอันศักดิ์สิทธิ์นี้!”

ณ จุดนี้มันเกินความยุ่งเหยิงไปแล้ว ไม่มีความสามัคคีในที่เกิดเหตุ

ขั้นตอน

เมอร์เซเดสถอยหลังทันทีที่เธอได้ยินคำสั่งของกริด ในขณะเดียวกัน Zeratul เหวี่ยงเท้าของเขาในขณะที่บดขยี้พื้นที่

“พูดอีกอย่างก็คือ เพื่อที่จะเอาชนะปรมาจารย์ระดับเดียวกัน—” ฮายาเตะยังคงกล่าวสุนทรพจน์ยาว

“บีบัน?” กริดรู้สึกว่าคอของบีบันขยับเล็กน้อยและเหลือบไปเห็นความหวัง

“ อืม. เมอร์เซเดสตระหนักว่าเธอถอยไม่ได้และพยายามต่อสู้กับเซราตุล

เหตุผลที่ทุกคนแสดงแยกกันเช่นนี้ก็เพราะพวกเขายอดเยี่ยมเกินไป กริดยังคงมุ่งความสนใจไปที่บีบัน เมอร์เซเดสยังกล้าขวางทางเทพแห่งการต่อสู้ ฮายาเตะหมกมุ่นอยู่กับการสอน และเป้าหมายของเซราตุลก็เปลี่ยนไปตามเวลาจริง แต่ละคนตระหนักอย่างชัดเจนถึงสิ่งที่พวกเขาสามารถทำได้และควรทำ

ต่างจากที่ดูเหมือนภายนอก พวกเขาไม่ได้แสดงเพราะพวกเขาถูกพัดพาไปโดยอารมณ์หรือบรรยากาศ พวกเขากำลังจัดลำดับความสำคัญที่สมเหตุสมผลที่สุดและดำเนินการตามนั้น เรียกว่าความสามารถทางปัญญาที่สูงขึ้น ทุกคนที่นี่มีความสามารถตามธรรมชาติเนื่องจากสะสมประสบการณ์หรือพรสวรรค์

ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังแสดงแยกจากกันเพราะบทบาทของพวกเขาแตกต่างกัน ไม่มีสักคนเดียวที่ไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ได้

‘ฉันสามารถทนได้นานพอ’ เมอร์เซเดสคือตำนาน เธอคงไม่ตายง่ายๆ นอกจากนี้ เธอยังมี Keen Insight เธอรู้ว่าเธอสามารถต่อสู้กับ Zeratul ได้อย่างน้อยเจ็ดวินาที และภายในเวลานั้น เธอจะได้รับความช่วยเหลือจาก Hayate

‘เมอร์เซเดสจะไม่ตาย’ กริดเองก็รู้จุดจบเช่นกัน เขาจดจ่อที่บีบันเพราะเขาตัดสินว่าจะทำให้สถานการณ์แย่ลงหากเขาก้าวไปข้างหน้า

‘ฮายาเตะจะมา’

อย่างแรก มันคือชีวิตของบีบัน ต่อไปคือความเป็นพระเจ้าของกริด หลังจากนั้นก็โจมตีฮายาเตะ และในท้ายที่สุด มันคือชีวิตของเมอร์เซเดส—เซราตุลที่ยังคงปรับเป้าหมายของเขา ระบุและเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์อีกครั้ง ในเวลาจริง เขาฉีกเกราะของ Mercedes ด้วยมือซ้าย ขณะที่จับดาบของ Mercedes ด้วยมือขวา เขากระแทกไหล่ของเขาเข้าที่หน้าอกของ Mercedes และก้มลงในขณะที่วางนิ้วเท้าของเขาไว้ในมุมมองของเขา ร่างกายของเขาที่โค้งงออยู่ใต้ Mercedes นั้นมีความยืดหยุ่นสูง ทันทีที่เขาคุกเข่าลง เขาก็พุ่งไปข้างหน้าราวกับลำแสง

มันเหนือกว่าคำเปรียบเทียบว่า ‘ทำลายความเร็วของเสียง’ ถ้า Mercedes ไม่ได้ฉีดพลังดาบเข้าไปในชิ้นส่วนของเกราะที่พังแล้วและใช้มันเป็นอาวุธ ก็คงไม่มีเลือดไหลออกจากแก้มของเซราตุล มันเป็นไปไม่ได้ที่จะติดตามการเคลื่อนไหวของเขา แม้กระทั่งกับ Keen Insight ของ Mercedes

กริดเพิ่งสังเกตเห็น นอกจากคนไม่กี่คนแล้ว ผู้ที่อยู่ในที่เกิดเหตุไม่สามารถตรวจจับการเคลื่อนไหวของ Zeratul ได้เลย พวกเขารู้สึกถึงแสงแวบวาบ

“จงเข้มแข็ง”

อย่างแท้จริง.

เซราตุลยิ้ม เป็นเพราะฮายาเตะอยู่ตรงหน้าเขา ฮายาเตะบอกว่าเขาอยากสอนกริด แต่รู้สึกเหมือนกำลังจู้จี้อยู่คนเดียว ถึงกระนั้นก็ดี ถ้า Zeratul สามารถจัดการก่อนจะกลับไปสวรรค์ ความโกรธของเขาจะลดลงเล็กน้อย

“คุณต้องการพลังทำลายล้าง”

คำแนะนำของฮายาเตะสิ้นสุดลงเมื่อเขากับเซราตุลทะเลาะกัน ฮายาเตะแสดงให้เห็นโดยตรง

ดาบที่ฟันคอมังกร ดาบของ Dragon Slayer คนเดียวในโลก ฟันร่างของ Zeratul เป็นชิ้น ๆ เขายังได้รับบาดแผลลึกตั้งแต่หน้าอกจนถึงกระดูกเชิงกราน แต่สิ่งเดียวที่แน่นอนในโลกนี้ไม่สามารถตายจากขนาดนี้ได้ เขาฟื้นอวัยวะภายในที่ไหลออกมาและกระชับกล้ามเนื้อเพื่อปิดแผล

“……”

“……”

ทุกคนต่างพูดไม่ออก แม้แต่กริดก็เกือบจะทิ้งลูกพีชสีขาวล้ำค่าลงไปที่พื้น ฮายาเตะเผาเลือดที่เปื้อนดาบของเขาด้วยพลังงานดาบและยิ้มอย่างสดใส

“ว่าไง? คุณเรียนหนักหรือเปล่า”

“ …หือ? ”

ความเงียบเท่านั้นที่ตามมา เมื่อครู่นี้ ฮายาเตะได้แสดงวิธีเอาชนะเทพเจ้า แม้ว่าเขาจะสังหารเทพเจ้าไม่ได้ก็ตาม แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะคาดเดาว่าเทพการต่อสู้ซึ่งควรจะอยู่ยงคงกระพันจะพ่ายแพ้และพ่ายแพ้เป็นอย่างไร ใช่ Zeratul เป็นเทพเจ้าแห่งการต่อสู้ เขาอาจจะเป็นแค่สำเนาของ Chiyou แต่เขาไม่สามารถปฏิเสธได้ การไม่บรรลุตรีเอกานุภาพหรือสูญเสียพละกำลังหลังจากอยู่ในโลกมนุษย์เป็นระยะเวลาหนึ่งก็ไม่ใช่ข้อแก้ตัว มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาที่จะอยู่ยงคงกระพัน

ฮายาเตะที่เอาชนะเขาได้สำเร็จในตำนานโดยธรรมชาติ แล้วเขาจะพูดอย่างใจเย็นได้อย่างไร?

“ อา… ” อัครสาวกและอัศวินรู้แจ้งเพียงเพราะพวกเขา ‘เห็น’ ความสำเร็จในตำนาน กริดยังได้รับค่าสถานะเพิ่มขึ้นอีกด้วย

กริดที่กำลังจ้องมองหน้าต่างแจ้งเตือนที่อัปเดตอยู่ตลอดเวลา จู่ๆ ก็รู้สึกตัวขึ้นมา เป็นเพราะขนาดของลูกพีชสีขาวในมือของเขาลดลงอย่างมาก เขามองลงมาและพบว่า Biban มีสติกำลังกินลูกพีชสีขาว “บีบัน…!”

เขาดีใจ มันเป็นโชคดีจริงๆ

บีบันพยายามพูดกับกริดที่โล่งใจและน้ำตาไหล “ทำไม…?”

“ หือ? ”

“…ไม่…”

“บีบัน ใจเย็นๆ แล้วพูดช้าๆ”

บีบันได้รับบาดเจ็บสาหัส มันเป็นบาดแผลร้ายแรงที่ไม่แปลกเลยหากเขาตายเมื่อไรก็ตาม เขารอดมาได้เพียงเพราะเขาเป็นคนเหนือธรรมชาติ อะไรที่เขาต้องการจะสื่อในขณะที่เขาอดทนต่อความเจ็บปวดของเขา? กริดเอาหูแนบปากของบีบัน สีหน้าของเขาก็ค่อยๆ เย็นลง

“ทำไม… ไม่… คุณ… พูดว่า… คุณมี… ลูกพีชขาว…”

“……”

คนนี้ไม่เปลี่ยนแปลงแม้ในขณะที่ตาย ในอีกแง่หนึ่ง กริดที่ตื่นตกใจเริ่มเวียนหัว ก่อนที่เขาจะรู้ตัว ฮายาเตะก็เข้ามาใกล้แล้ว วางบีบันไว้บนไหล่ของเขาแล้วก้มลงกราบกริด มันน่าอายสำหรับกริด

“สหาย… ขอบคุณที่ช่วยเพื่อนร่วมงานของฉัน”

“ไม่ คุณหมายความว่ายังไง…”

เขาเป็นคนที่ควรขอบคุณ กริดพยายามพูดเช่นนั้นเพียงเพื่อจะหุบปาก เป็นเพราะเขาเห็นเปลือกตาของฮายาเตะสั่นสะท้าน กริดตระหนักได้ในตอนนี้

ไม่ใช่ว่าสมาชิกหอคอยไม่กลัวความตาย พวกเขารู้คุณค่าของชีวิตมากกว่าใครๆ ดังนั้นฮายาเตะจึงรับผิดชอบในฐานะผู้มีอำนาจ เขาซ่อนความกลัวและสร้างหอคอยในขณะที่เขาเตรียมที่จะเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องชีวิตของผู้คน ฮายาเตะจะต้องกังวลขนาดไหนเมื่อได้เห็นบีบันที่กำลังจะตาย? กริดเพิ่งตระหนักได้ในตอนนี้ “…ฉันอยากจะขอบคุณเช่นกัน ฉันจะตอบแทนความเมตตานี้อย่างแน่นอน”

“มาคุยกับฉันบ้างเป็นครั้งคราว นอกจากนี้ ฉันหวังว่าคุณจะไม่ลืมคำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ ของฉันในวันนี้ คุณมีศักยภาพที่จะทำตามคำแนะนำของฉันและคุณมีตัวอย่างที่ดี” ดวงตาของฮายาเตะหันไปทาง 30 หัตถ์เทวะ “ทำให้อุกกาบาตตก”

“……!”

ฮายาเตะที่กล่าวถึงคือความโลภและตัวอย่างคือบราฮัม สิ่งมีชีวิตที่ฝึกฝนเทคนิคขั้นสูงสุด ฮายาเตะตั้งใจที่จะเสริมพลังการทำลายล้างที่จำเป็นในการ ‘โจมตีขณะถูกโจมตี’ โดยใช้พลังทางกายภาพของความโลภรวมกับเวทมนตร์ที่ทำซ้ำ เขาคิดว่ามันน่าจะเป็นอาวุธที่ทรงพลังจริงๆ ถ้าเป็นไปได้

กริดตระหนักและสังเกตเห็นข้อเท็จจริงอื่น วิชาดาบกองทัพบก 400,000 เล่มที่เขาเพิ่งเรียนรู้จากไดอารี่ของมาดรา—ฮายาเตะไม่ได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับการใช้ศักยภาพแบบเปิดเพื่อเปิดใช้งานดาบทำลายล้างกองทัพ 500,000 เล่ม

‘ใช่ ราชาผู้ไร้พ่ายเป็นเพียงอดีต’

กษัตริย์มาดราผู้ไร้พ่าย—เขามีหลักฐานเสมอว่า ‘เขาจะแข็งแกร่งที่สุดถ้าเขาไม่ตาย’ อย่างไรก็ตาม เขาตายก่อนที่เขาจะแข็งแกร่งที่สุด มันหมายความว่าทักษะดาบที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลังนั้นขาดไปจนเรียกได้ว่าแข็งแกร่งที่สุด อันที่จริง วิชาดาบของราชาไร้พ่ายที่กริดได้รับมานั้นไม่มีอยู่ยงคงกระพัน

กริดเชื่อมั่น—เป็นศักยภาพของเขาเอง ไม่ใช่สิ่งที่เหลืออยู่ในอดีต ที่เขาต้องฝึกฝนและขัดเกลาเพื่อที่จะแข็งแกร่งขึ้นในอนาคต วิชาดาบของราชาผู้ไร้พ่ายมีบทบาทในการช่วยเขาเท่านั้น มันไม่ใช่สิ่งที่เขาควรพึ่งพา

บราฮัมก็พูดเช่นกันไม่ใช่หรือ?

ตำนานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลคือฉัน กริด

“ใช่ ข้าจะจารึกคำสอนของท่านไว้อย่างลึกซึ้ง”