จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ แปลไทย OverGeared บทที่ 1498

“บราฮัมมัม!”

เสียงสะท้อนจากทุกทิศทุกทาง มันคือเสียงของทหารวิญญาณนับพันหรือหลายหมื่นคนร้องไห้สะอึกสะอื้นจากใต้ดิน พวกเขาถือหอก ดาบ หรือร่ายเวทมนตร์ ขณะล้อม Gamigin ที่กำลังวิ่งอยู่ มันเป็นความก้าวหน้าของพยุหเสนา

“สุนัขพวกนี้…”

พีคซอร์ดและอัศวินที่คอยเชียร์บราฮัมด้วยมือที่มีเหงื่อออกก็ถอยห่างออกไป ไคล์และดยุคก็ประหม่าเช่นกัน กองทัพวิญญาณได้ปลดปล่อยโมเมนตัมที่อันตรายมาก ไม่เพียงแต่มีพวกเขาจำนวนมากเท่านั้น แต่ยังเป็นชนชั้นสูงที่มีทักษะสูงอีกด้วย

‘พวกมันทนต่อฟ้าผ่าหรือไม่’ Kyle ยืนยันว่าการโจมตีแบบทดลองของเขาไม่มีผลดีนักและมองหาการล่าถอย เขาคิดว่าสายฟ้าจะไม่ทำงานเนื่องจากวิญญาณไม่ใช่วัตถุ แต่เขาคิดว่ามันโชคดีที่มีผลบางอย่าง

‘การละเลยเรื่องการโจมตีของฉันไม่ได้ผล มันไม่ใช่ปัญหาสำคัญในตอนนี้ ไม่มีทางที่จะเอาชนะมอนสเตอร์ตัวนั้นได้’

ไคล์กลัวบราฮัมมากพอๆ กับกริด เป็นเพราะคนที่เอาแขนข้างหนึ่งไปจากเขาคือบราฮัม อย่างไรก็ตาม บราฮัมไม่มีโอกาสชนะกามิกิน

ไคล์สังเกตเห็นมัน

‘กามิกินยังไม่ได้โจมตีบราฮัมเลย’

ไม่ นิพจน์ ‘ไม่สามารถ’ นั้นแม่นยำกว่า ความเชื่อมโยงทางเวทมนตร์ของบราฮัมนั้นยอดเยี่ยมมากจนไม่ได้ให้โอกาสกามิกินในการต่อสู้กลับ แต่มานามีขีดจำกัด นี่เป็นสามัญสำนึก Kyle รู้ว่ามานาของ Braham จะหมดลงในไม่ช้า มันต้องเป็นเช่นนั้นแน่ เพราะเขาใช้เวทย์มนตร์ยิ่งใหญ่ในตำนานและเวทย์มนตร์ขนาดใหญ่โดยไม่หยุดพัก

‘ในทางกลับกัน สัตว์ประหลาดตัวนั้นยังคงฟื้นตัวอยู่’

ดูสิว่าร่างกายส่วนล่างนั้นสบายดีไม่ว่าจะโจมตีอย่างไร ไม่มีทางเป็นไปได้เว้นแต่พวกเขาจะทำบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ หนีไปอย่างปลอดภัยดีกว่า แม้จะอยู่คนเดียว…

ช่วงเวลาที่ Kyle มีความคิดนี้

“ลูกชายของฉัน!” เสียงตะโกนของ Gamigin เร่งขึ้นจนถึงจุดที่สัมผัสได้ถึงสายฟ้าของ Kyle รู้สึกว่ามันเร็วและทำให้เกิดคลื่นกระแทก กองทัพวิญญาณที่เต็มสนามรบดูเหมือนจะพร่ามัวและพลังงานอันเฉียบแหลมกวาดไปทั่วสนามรบ มันเป็นผลพวงของวิญญาณนับหมื่นที่ละทิ้งร่างมนุษย์และเปลี่ยนเป็นอาวุธ พวกเขากลายเป็นหอกและดาบที่แหลมคมเป็นหนึ่งเดียว ก่อตัวเป็นคลื่นสึนามิที่มุ่งหน้าไปยังบราฮัม

ความเย็นลงกระดูกสันหลังของไคล์ เขาอ่านความตั้งใจของ Gamigin สัตว์ประหลาดดูเหมือนคนบ้า แต่เขาคิดว่าเธอเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดจริงๆ

มีอุปกรณ์ต่อสู้วิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วน พวกเขาครองทุกพื้นที่ของสนามรบ บราฮัมไม่มีพิกัดใด ๆ ที่จะใช้เทเลพอร์ตหรือกะพริบตา ในรัฐนี้พวกเขายิงที่บราฮัมเท่านั้น ความตั้งใจคือทำให้พลังเวทย์มนตร์ของเขาหมดลงอย่างรวดเร็วโดยบังคับให้เขาเชื่อมโยง Shield

บราฮัมขมวดคิ้วขณะเผชิญหน้ากับสึนามิขนาดใหญ่ของอุปกรณ์ต่อสู้เพียงลำพัง มันเป็นการแสดงอารมณ์ที่หายาก เขาโกรธที่ถูกขัดจังหวะระหว่างการไตร่ตรอง ความจริงที่ว่าเขาอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เขาไม่สามารถมีสมาธิได้ก่อนที่เขาจะตรัสรู้ทำให้เขาโกรธ “พายุน้ำแข็ง”

“……?”

สนามรบที่ปกคลุมไปด้วยไฟจากห่วงโซ่แห่งการทำลายล้างและอุปกรณ์ต่อสู้วิญญาณ สนามรบเต็มไปด้วยความร้อนแรงและเจตนาฆ่า อยู่ในสภาพที่ร้อนราวกับสามารถเผาเนื้อได้ อย่างไรก็ตาม จู่ๆ ไคล์ก็นึกขึ้นได้ว่ามีความเย็นที่ปลายนิ้วของเขา ไม่ มันไม่ใช่ภาพลวงตา

เศษแสงที่กระจัดกระจายในแสงจันทร์ดึงดูดสายตาของไคล์ ไคล์สังเกตว่าการหักเหของแสงไม่สม่ำเสมอมาก เนื่องจากวัสดุที่เหนี่ยวนำให้เกิดการหักเหของแสงมีหลายรูปแบบ ผลึกน้ำแข็งเต็มพื้นที่ทั้งหมด เจตจำนงของจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งสามารถโค่นล้มแม้แต่ดวงดาว บัดนี้ทำให้ชั้นบนลดระดับลงมา

“อยู่นิ่งๆ สักพัก” บราฮัมคลิกลิ้นและโบกมือราวกับน่ารำคาญ อากาศเย็นที่จมลงสู่พื้นดินก็เย็นลงและเคลื่อนไหวอย่างไม่รู้จบ อุปกรณ์การ ต่อสู้วิญญาณที่วิ่งจากทุกทิศทุกทางถูกแช่แข็งพร้อมกัน มันเหมือนกับการดูรูปปั้นสึนามิขนาดใหญ่ เช่นเดียวกับเปลวไฟที่เผาสนามรบและซากปรักหักพังของเมือง

พีคซอร์ด อัศวิน ไคล์ และดยุคก็ไม่ต่างกัน ทุกสิ่งที่มีอยู่ในโลกถูกแช่แข็งและหยุดลง ตอนนี้ไม่ใช่แค่ไททัน ผู้คนและสัตว์อสูรที่กระจัดกระจายไปทั่วทวีปกลายเป็นน้ำแข็ง

[ เวทมนตร์ในตำนานถูกเปิดเผย ]

[เวทย์มนตร์สูงสุดกำลังเยือกแข็งโลก]

“เฮ้อ” ลมหายใจของบราฮัมลอยอยู่ตามลำพังในโลกที่สงบนิ่งนี้ โชคดีที่เวทมนตร์นี้ดึงดูดความสนใจของผู้คน ไม่มีใครเห็นมือที่สั่นเทาของบราฮัม

‘ต้องใช้เวลาในการตกแต่งขั้นสุดท้าย’ เขาอยู่ในหมิ่นของการตรัสรู้ เพื่อที่จะเอาชนะอสูรผู้บ้าคลั่งนั้น เขาต้องการเวลาจัดระเบียบแรงบันดาลใจที่แวบเข้ามาในสมองของเขาและแทนที่ด้วยสูตรที่คำนวณได้ อย่างไรก็ตาม เวลาดูเหมือนจะหมดลง

ร่างกายของ Gamigin ที่ถูกแช่แข็งได้แสดงการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิดไปแล้ว กล้ามเนื้อของขาที่แข็งแรงทั้งสี่นั้นกระตุก ทันทีที่ยกขาทั้งสองข้างขึ้น เวลาหยุดของเธอก็จะเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง เธอจะพุ่งเข้าใส่เขาและกระทืบที่หน้าอกของเขา

การใช้เวทมนตร์อันยิ่งใหญ่อย่างต่อเนื่องทำให้การหมุนเวียนของพลังเวทย์มนตร์ช้าลง 0.05 วินาที นี่เป็นเวลาที่คำนวณจากการสันนิษฐานว่าโลกจิตของเขาถูกใช้ มันคงยากที่จะป้องกันหรือหลบหลีก

‘…ช่วยไม่ได้’

เขาไม่ชอบแสดงตัวเลือดออกต่อหน้าผู้คน แต่เขาต้องยอมรับทักษะของ Gamigin แลกกับขาทั้งสี่ของเธอเพื่อแลกกับกระดูกของเขาที่จะถูกบดขยี้

พลังความคิดของบราฮัมเร่งขึ้น เขาพยายามเปลี่ยนแรงบันดาลใจในหัวให้เป็นสูตรในเสี้ยววินาทีที่มันจะไม่แปลกถ้ามันจบลงทันที บางส่วน—แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี ถ้าเขาสามารถแสดงเวทย์มนตร์ใหม่ได้ แม้จะไม่สมบูรณ์ เขาก็สามารถเป่าขาที่แข็งแรงของเธอออกไปได้

“……”

บราฮัมหลับตาทั้งสองข้างและขนตาของเขาสั่นเล็กน้อย เป็นเพราะเปลือกตาของเขาสั่นอยู่ตลอดเวลา กรามของบราฮัมยกขึ้นเล็กน้อยเพราะเขากัดฟัน แล้วหูของเขาก็กระตุกอย่างประณีต เขาตรวจพบเสียงรบกวน Gamigin กำลังใกล้เข้ามา

ทันใดนั้น ช่วงเวลานั้นก็สิ้นสุดลง

[ เทพธิดาแห่งแสง รีเบคก้าใช้พลังของเธอ ของที่ถูกแช่แข็งทั้งหมดกลับคืนมาเหมือนเป็นเรื่องโกหก]

อาวุธวิญญาณที่ถูกแช่แข็งกระจัดกระจายเป็นเถ้าถ่านและเปลวไฟที่ปกคลุมสนามรบก็ดับลงอย่างไร้ร่องรอย ความสามารถทางปัญญาของผู้คนกลับคืนสู่สภาพปกติ ดวงตาที่ตกตะลึงของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในทวีปนั้นกระพริบตา มันเกิดขึ้นก่อนหน้านั้นชั่วพริบตาเดียวจะสิ้นสุดลง

“น่าทึ่งจริงๆ!”

กามิกินเกือบถึงบราฮัมแล้ว มันเป็นเรื่องธรรมดาตั้งแต่เธอย้ายออกไปก่อนที่โลกจะกลับคืนมา เธอลดขาหน้ายกขึ้น การกระทำที่เรียบง่ายเพียงอย่างเดียวทำให้เกิดแรงดันลมซึ่งดูเหมือนจะทำให้แรงโน้มถ่วงหนักขึ้น พื้นดินที่บราฮัมยืนอยู่ระเบิด

โลกจิตของบราฮัมถูกทำลายลง โลกจิตของบราฮัมถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ตอนที่เขายังเป็นแวมไพร์ เป็นเรื่องปกติที่โลกจิตของเขาจะไม่สมบูรณ์เว้นแต่เขาจะสามารถฟื้นพลังของแวมไพร์ได้ โลหิตไหลลงทางตา หู ปาก และจมูกของบราฮัม

พลังเวทย์มนตร์ที่ก่อตัวเป็นทรงกลมที่ปลายไม้เท้าของเขากำลังสั่นไหว มันเป็นทรงกลมที่หมุนเร็วมากจนดูเหมือนว่าจะหยุด

“การลงโทษ”

——!

แนวคิดเรื่องการทำลายล้างดูเหมือนจะกลายเป็นเสียง มีเสียงคำรามที่ยากจะอธิบายและรู้สึกเหมือนไม่ควรได้ยิน กระดูกและหัวใจของ Braham ถูกกีบของ Gamigin บดขยี้ และมันน่าสยดสยองและน่ากลัวยิ่งกว่าเสียงที่ระเบิดออกมา สิ่งที่ตามมาคือ—

“ก๊ากกกกก!” มันเป็นเสียงกรีดร้องของการต่อสู้ของ Gamigin เธอรู้ตัวช้าไปว่าขาหน้าข้างหนึ่งของเธอหายไปหมดแล้ว และผิวสีซีดของเธอเป็นสีม่วง

“จิตวิญญาณของคุณ…! ฉันจะทรมานวิญญาณของคุณอย่างโหดร้ายตลอดไป!”

“อ่อนแอ…”

ความรักของมารดาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่นั้นไม่มีนัยสำคัญนัก กามิกินละทิ้งความปรารถนาที่จะโอบกอดบราฮัมและจ้องมองบราฮัมด้วยสายตาดุดัน วิญญาณใหม่โผล่ออกมาจากใต้ดินราวกับตอบสนองต่อความโกรธและเจตนาฆ่าของเธอ เช่นเดียวกับกองทัพวิญญาณครั้งก่อน มีจำนวนเป็นหมื่น

จะมีเพียงหนึ่งหรือสองวิญญาณในโลกที่เสียชีวิตได้อย่างไร? นอกจากนี้ วิญญาณไม่ได้หายไปง่ายๆ ไม่ใช่แนวคิดที่พวกเขาหายไปหากพวกเขาถูกลบออก พวกเขาเพียงแค่อยู่ในแม่น้ำแห่งการกลับชาติมาเกิดชั่วขณะหนึ่ง กองทัพของ Gamigin ไม่มีที่สิ้นสุด นอกจากนี้ ในบรรดาวิญญาณที่เธอเรียกมาในครั้งนี้ยังมีฮีโร่เก่าที่เสียชีวิตจากอุกกาบาตของบราฮัมก่อนหน้านี้ พวกเขาถูกส่งไปยังแม่น้ำแห่งการกลับชาติมาเกิดในเวลานั้น

“หายไวๆ! ออกไปจากทางของฉัน ไอ้พวกเวร!” พีคซอร์ดรีบวิ่งออกไป เขาไม่ได้เรียกยารุกต์และกระโดดเข้าไปในค่ายศัตรูเพียงลำพัง มันเป็นเพียงเพื่อปกป้องบราฮัม เขาได้เห็นกริดหลังจากที่ข่านเสียชีวิต เขาไม่ต้องการให้กริดต้องเจ็บปวดซ้ำสอง

“ อุ๊วะ! ”

เสียงของดาบที่ถูกชักออกมาและใส่เข้าไปในฝักนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เนื่องจากธรรมชาติของคลาสของเขา เขาจึงได้รับโทษสำหรับการโจมตีแต่ละครั้ง ถึงกระนั้น เขาก็ฟันกองทัพวิญญาณโดยไม่สนใจเลย เมื่อแขนซ้ายหักและขยับไม่ได้อีกต่อไป เขาถือฝักไว้ในปากและดูเหมือนผีในขณะที่เขาขยับ เช่นเดียวกับดยุคและอัศวินสีแดงที่ติดตามเขาไป มีเพียงเสียงก้องในหูขณะที่พวกเขาก้าวไปข้างหน้าโดยไม่สนใจร่างกายของพวกเขาเลย

– อา… นี่มันบ้าไปแล้ว…

– ง-อย่าบอกนะว่าพวกเขาจะตายกันหมดแบบนี้?

– ไม่มีทาง บราฮัมอยู่ยงคงกระพัน

– แต่ตอนนี้บราฮัม…

กองทัพวิญญาณไม่มีที่สิ้นสุด

นักมายากลที่เสื้อผ้าถูกย้อมเป็นสีแดงราวกับดวงตาของเขาเพิ่งยิงขีปนาวุธเวทย์มนตร์อย่างไม่เลือกหน้า

นักดาบชักดาบออกจากฝักในปากของเขา เมื่อแขนขวาหัก เขาก็ปะทุด้วยจิตวิญญาณแห่งเทควันโด และเริ่มเตะ

ราชาสัตว์ร้ายหลั่งน้ำตาเป็นเลือดและกลายเป็นสัตว์ร้ายเมื่อสัตว์ทั้งหมดที่เขาเลี้ยงถูกฆ่าตาย

ราชาผู้เป็นอมตะถูกจับโดยวิญญาณที่ไม่มีที่สิ้นสุดไม่ว่าเขาจะล้มลงกี่ครั้งและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไป

อัศวินกลายเป็นเม่นเนื่องจากหอกวิญญาณและใบมีดที่ฝังอยู่ในชุดเกราะ แต่พวกมันก็ทนได้เหมือนต้นไม้ยักษ์

ผู้เล่นและทหารที่ได้รับการช่วยเหลือรีบกลับเข้าสู่สนามรบเพื่อต่อสู้ พวกเขาหันหน้าหนีจากทางหนีที่ยากจะพบและถอนหายใจ

“ฮ่าฮ่า! ฮ่าๆๆๆ!” ในท้ายที่สุด ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ก็หัวเราะขณะที่เธออวดขาที่ฟื้นตัวเต็มที่

『 อ่า…! อ่าาา!!! แข็งแกร่ง! มันแข็งแกร่งเหลือเกิน! 』

– อ้าอึ! บทลงโทษจำกัดการเข้าถึงนี้คือ XX!

– ไม่ คนอื่นๆ ทำอะไรกัน? บราฮัมจะตาย!

ปีศาจผู้ ยิ่งใหญ่เพียงหลักเดียว— สายยางผู้ตระหนักถึงความแข็งแกร่งของสิ่งมีชีวิตที่พวกเขา ไม่เคยรู้มาก่อนรู้สึกสิ้นหวังและหงุดหงิด และร้องไห้หรือสาปแช่ง พรสวรรค์ที่ดีที่สุดที่ผู้เล่นรู้จักกำลังพ่ายแพ้อย่างน่ากลัว มีไม่กี่คนในโลกที่สามารถยอมรับความจริงอันเลวร้ายนี้ได้ ท่ามกลางความสิ้นหวังของพวกเขา…

“บราฮัม” เสียงเล็กๆ ดังขึ้นอย่างชัดเจนในสนามรบที่มีเสียงกรีดร้องและคำสบถอาละวาด มันเป็นเสียงที่มีเสน่ห์ ไม่ใช่แค่ผู้ชมเท่านั้น ผู้คนที่กำลังจะตายในที่เกิดเหตุก็สั่นสะเทือนไปชั่วขณะ “ฉันคิดว่าฉันจะหลับไปอีกครั้ง ดังนั้นฉันจะคืนสิ่งนี้ให้คุณ”

เลือดหยดหนึ่งหยดลงบนศีรษะของบราฮัมที่ดูมอมแมม เลือดซึมเข้าสู่หัวใจที่แตกสลายอย่างน่ากลัวของเขา

ตู่เกี้ยน!

หัวใจที่อ่อนแอมาหลายร้อยปีเริ่มเต้นแรง

“ความแข็งแกร่งของคุณ”

หนึ่งใน3 ความชั่วร้ายของการเริ่มต้น—เลือดของมหาปีศาจที่ 3, Beriache

[ อัครสาวก ‘บราฮัม’ ของคุณได้รับพลังอีกครั้งในฐานะทายาทสายตรง]

ในขณะนี้ มันไหลผ่านเส้นเลือดของบราฮัมอีกครั้ง