วิสัยทัศน์ของเขากลายเป็นเมฆครึ้ม รู้สึกเหมือนกำลังขับรถที่มีกระจกฝ้าในฤดูหนาวที่หนาวเย็นผิดปกติ
‘อะไร?’
ไม่มีหน้าต่างแจ้งเตือน ทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้…
“ ครัว! ”
บองเดร ผู้ซึ่งยังคงใช้เวทมนตร์ตามคำสั่งของอารึม ทนไม่ไหว ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขารู้สึกหมดแรงโดยไม่ได้สังเกต เสียงที่ไม่รู้จักดังก้อง ทำให้เขาสับสน ต้นกำเนิดของเสียงคืออัญมณีเต่าดำที่ประดับอยู่ตรงกลางห้องโถงใหญ่
” มันเย็น… ”
” มันเจ็บ… ”
『 เจ็บ… ผมกลัว… 』
” ฉันเป็นใคร? 』
『 ฉันไม่คิดว่าฉันรู้ … 』
” เมื่อฉันไป… .”
『 ผู้คน… ผู้คนกำลังตกอยู่ในอันตราย… 』
‘นี่คือเสียงของเต่าดำใช่หรือไม่’
ดวงตาของบอร์นเดรที่เต็มไปด้วยหมอกควันค่อยๆ เปลี่ยนไป ส่องแสงระยิบระยับราวดวงดาวบนท้องฟ้า เฉกเช่นสมัยก่อนที่เขาพยายามดิ้นรนเพื่อไปให้ถึงยอด
‘ความสัมพันธ์ระหว่างเต่าดำกับยังบันนั้นแตกต่างจากข่าวลือ’
วิสัยทัศน์ของ Bondre ชัดเจนขึ้นเมื่อเขาตระหนักถึงข้อเท็จจริงใหม่ หน้าต่างแจ้งเตือนปรากฏขึ้น
[★ภารกิจที่ซ่อนอยู่★ ปกป้องสิ่งประดิษฐ์ของเทพเจ้าทั้งสี่ล้มเหลว]
[ ระดับของคุณลดลง 4]
[★ภารกิจที่ซ่อนอยู่★ ตำนานที่แท้จริงได้เกิดขึ้นแล้ว!]
บองเดรสังเกตเห็น เขาตระหนักว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของหญิงสาวสวยที่นั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำนั้นมีกลิ่นเหม็นมากกว่ากลิ่นคาวของปลาน้ำจืด
‘ฉันถูกจับโดยพวกที่เหมือนสุนัขเหล่านี้’
สมองของ Bondre ถูกกระตุ้นเมื่อเขาตระหนักถึงสถานการณ์ เขาเป็นคนฉลาดที่มีผู้ใช้เกินสองพันล้านคนเพื่อให้ถึงอันดับหลักเดียว
‘คิดถึงมัน’
นับตั้งแต่ที่เขาได้รับเควส Call of the Heavens เพื่อพบกับ Areum เขาก็นึกถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เขารู้สึกชัดเจนขึ้นเล็กน้อยและดึงความแปลกประหลาดทั้งหมดที่เขาประสบในขณะนั้นกลับคืนมา แขนและขาที่สั่นเทาของเขาสงบลง ต้องขอบคุณเครื่องรางที่ไม่รู้จักที่ Areum ติดอยู่กับเขา พลังเวทย์มนตร์และความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาได้รับการฟื้นฟู
[ พลังงานต้นกำเนิดแท้จริงหนึ่งอันถูกใช้ไปแล้ว]
[ระบบ ‘ต้นกำเนิดพลังงานที่แท้จริง’ เปิดใช้งานแล้ว]
“ กุก. ” บองเดรหัวเราะและถอดยันต์ที่ติดอยู่ด้านหลังออก
『 ไม่อยาก…! ไม่อยาก!!! 』
เสียงที่เจ็บปวดของเต่าดำซึ่งเป็นเหยื่อเช่นบงเดรยังคงสะท้อนอย่างชัดเจนในจิตใจของบองเดร
“ หือ? ”
เมื่อดวงตาของบอร์นเดรเปลี่ยนไปและเขาถอดยันต์ออก ในที่สุดอารึมก็แสดงความสนใจเล็กน้อย คอบางของ Bondre ถูกจับด้วยมือที่เรียวยาวของเธอและกลายเป็นสีดำ
“ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะรู้สึกตัวเมื่อตาย คุณมีพลังในหลาย ๆ ด้านสำหรับมนุษย์”
“กู… แอก … ”
การหายใจเป็นเรื่องยาก มุมมองที่ได้รับการฟื้นฟูของเขากลายเป็นสีแดง เขาจะตายถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไป
มันเกิดขึ้นขณะที่บองเดรกำลังดิ้นรนอยู่ในสภาพ ‘หายใจไม่ออก’ อัญมณีเต่าดำซึ่งประดับประดาอยู่ตรงกลางห้องโถงเยือกแข็ง ทะยานผ่านเพดาน บองเดรได้เห็นภาพของมารูและพวกยังบันไล่ตามมัน และแทบจะไม่สามารถอ้าปากของเขาด้วยความเจ็บปวดที่เวียนหัวได้
“คุณ… คุณเป็นอะไร”
“พระเจ้า.”
“…..”
“เราต้องเป็นพระเจ้า”
“ กุก… ”
ให้ตายสิ เขาคิดว่ามันน่าสงสัยที่พระเจ้าจะขอความช่วยเหลือจากมนุษย์ แต่พวกเขาไม่ใช่พระเจ้า อารึมเห็นความเกลียดชังในดวงตาของบองเดรและพ่นลมหายใจออกมา “อย่าเพิ่มความกล้าหาญของคุณโดยเปล่าประโยชน์ เราดีกว่าเจ้าที่ไม่มีคุณสมบัติเป็นพระเจ้า”
พวกเขาดีกว่าซึ่งหมายความว่าพวกเขาอยู่ข้างหน้ามนุษย์ นี่เป็นเรื่องจริงหรือไม่? เหตุผลของ Bondre จำได้ว่า Areum เป็น NPC ซึ่งเป็นกราฟิกจำนวนมาก เขาไม่รู้สึกอึดอัดอีกต่อไป “เป็นเพียงการสร้าง…”
“…!”
คำพูดที่บอร์นเดรแทบจะพูดออกมาก็สัมผัสได้ถึงหัวใจของอารึม มันเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่เธอใส่กำลังมากขึ้นลงในมือที่กุมคอของ Bondre รู้สึกได้ถึงความร้อนและเปลวไฟก็พุ่งขึ้นด้านหลังอารึม เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าผ่านเพดานที่เปิดโล่งและเห็นฝนตกหนักของไฟ นี่เป็นบัพติศมาด้วยไฟที่ทำให้ลมหายใจของพยัคฆ์ขาว ซึ่งถูกกระตุ้นเมื่อเต่าดำเริ่มการต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่ล้าสมัย
“อะไร?” อารึมโยนมนุษย์ที่ไร้ค่าออกไปและใช้ลมหายใจของพยัคฆ์ขาวและลมหายใจของเต่าดำ เต่าดำอ่อนแอลงจากความหนาวเย็นและอารึมสามารถควบคุมลมหายใจได้อย่างสมบูรณ์ ก่อนฝนโปรยลงมาถึงอารึมก็กลายเป็นไอน้ำและหายวับไป ขณะยืนอยู่ในม่านน้ำ เธอแหงนมองเพดานที่มีรูอยู่
เธอบ่นราวกับว่าบงเดรไม่อยู่ที่นั่นแล้ว “ฉันรู้… คนที่ชุบชีวิตฟีนิกซ์สีแดงมาที่นี่…”
Areum บินและ Bondre ตามมา ไอน้ำกลายเป็นน้ำแข็งเหมือนใยแมงมุม
“คุณคิดอะไรอยู่?” อารึมตรวจพบความผิดปกติและมองย้อนกลับไป
Bondre แขวนอยู่บนก้านน้ำแข็งที่เชื่อมต่อกับเธอและยิ้ม “ความเย่อหยิ่งของฉันแข็งแกร่งเกินกว่าจะใช้และละทิ้ง”
เขาไม่เคยยอมแพ้ ในโลกของผู้แข็งแกร่ง เริ่มต้นจากท้องฟ้าเหนือท้องฟ้าครอเกลและเชื่อมโยงกับกริด เฟคเกอร์ และแอ็กนัส บอร์นเดรรู้สึกท้อแท้และสิ้นหวัง แต่เขาไม่เคยยอมแพ้ เขามั่นใจว่าสักวันหนึ่งเขาจะเป็นเหมือนเดิม เขาไม่สงสัยเลยว่าพรสวรรค์ของเขาจะเบ่งบานเหมือนพวกเขา
“ไอ้เด็กเลวอย่างนาย…”
หากเขาต้องพบกับความว่างเปล่าเช่นนี้—
‘ฉันจะยอมแพ้และออกจากเกมนะ คุณ XX’
“…!”
ร่างกายของอารึมแข็งตัว มันเป็นมากกว่าสภาพร่างกาย พื้นที่รอบๆ ตัวเธอกลายเป็นน้ำแข็งและเธอไม่มีแรงต่อต้าน อารึมล้มลงกับพื้นตกใจ เท้าซ้ายของเธอแตกและหายไป
“คุณ…! เจ้ามนุษย์จอมป่วน!”
ร่างกายที่สวยงามของเธอถูกทำลาย! อารึมคำรามด้วยดวงตาที่แดงก่ำและใช้ลมหายใจของฟีนิกซ์แดงซึ่งตรงกันข้ามกับความหนาวเย็น ลมหายใจของฟีนิกซ์แดงนั้นอ่อนแรงพอๆ กับเปลวเพลิงที่กำลังจะตายอันเนื่องมาจากผลพวงของการฟื้นคืนชีพของฟีนิกซ์สีแดง แต่มันก็ยังทำงานอยู่ อากาศเย็นรอบๆ บองเดรเริ่มละลายอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ความเร็วของ Bondre ในการทำน้ำแข็งนั้นแซงหน้า Areum ในการละลายน้ำแข็ง
“มีขนมชื่อยอต[1]ในอาณาจักรโช”
ขั้นตอน
บงเดรได้สร้างน้ำแข็งที่ละลายในความร้อนขึ้นใหม่และใช้เป็นเกราะกำบังเพื่อก้าวไปหนึ่งก้าว “รู้มั้ยว่ามีคำสาปที่ฟังดูเหมือนเยอท?” [2]
เขาเดินสองก้าวเข้าไปใกล้อารึม “ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือน Yeot”
“……”
เลือดสีแดงไหลอาบแก้มใสของอารึมที่ปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง เธอตระหนักดีถึงสิ่งที่เธอมองข้ามไป ลมหายใจฟินิกซ์แดงที่เธอถืออยู่นั้นอ่อนเกินไป พลังแห่งไฟไม่สามารถใช้กับน้ำแข็งได้อย่างเหมาะสม สว่านน้ำแข็งคมขนาดมหึมาถูกยิงที่อารึม เธอรีบใช้ลมหายใจของพยัคฆ์ขาวสร้างกำแพงหินกั้นไว้ เธอพึมพำ “มันน่าละอาย ฉันต้องต่อสู้กับมนุษย์ตัวต่อตัวจริงๆ”
วิสัยทัศน์ของ Bondre หมุนไปรอบ ๆ และรอบ ๆ ทันใดนั้นเขารู้สึกเหมือนกรามของเขาหายไป มันเป็นผลพวงของการเตะเหวี่ยงของอารึมที่แทงทะลุบาเรียที่เขาเรียกออกมา
[คุณได้รับความเสียหาย 29,590 ดาเมจ]
‘…อึ.’
เตะครั้งเดียวมีพลังมากขนาดนี้? เธอยังไม่ได้เป็นพระเจ้าด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม เธออยู่ในตำแหน่งที่สูงเกินไปสำหรับผู้เล่นที่จะไปถึง ร่างกายของ Bondre กระตุกและกระตุกจากการถูกโจมตีเพียงครั้งเดียว เขาลุกไม่ขึ้นทันทีและเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
‘ฉันขอโทษ.’
[ตำนานที่แท้จริง]
[★ ภารกิจที่ซ่อนอยู่ ★
คุณได้เห็นความเป็นจริงของยังบันและเหลือบเห็นโลกแห่งความเป็นจริง
นำตำนานไปในทิศทางที่ถูกต้อง!
เงื่อนไขการเคลียร์ภารกิจ: ยึดอัญมณีเต่าดำจากยังบัน
รางวัลเคลียร์ภารกิจ: ระดับ +6
ภารกิจล้มเหลว: บังคับส่งกลับทวีปตะวันตก]
บองเดรสังเกตเห็น ภารกิจนี้มีต้นกำเนิดมาจากตัวเขาเอง เป็นภารกิจที่วิเคราะห์ความสำเร็จและลักษณะของผู้เล่น ‘Bondre’ ซึ่งถูกเรียกว่าอัจฉริยะ
‘ฉันไม่เป็นไปตามความคาดหวัง’ Bondre ขอโทษต่อระบบที่เขาชื่นชมและหลับตา เขารอความตาย อย่างไรก็ตาม มันเป็นความรอด ไม่ใช่ความตาย ที่มาหาเขา
“ตื่นนอน.” เป็นเสียงที่เขาไม่เคยลืม
บองเดรเงยหน้าขึ้นด้วยความโกรธและเห็นด้านหลังกริดซึ่งกำลังขวางทางอารึม “คุณ…!”
คางของบองเดรมีเลือดออก
“คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
ทำไมเขาถึง…? ทำไมเขาถึงปรากฏตัวในเวลานี้?
“รู้ไหมว่าทุกครั้งที่แกล้งทำเป็นเป็นอัครสาวก รู้สึกขยะแขยงขนาดไหนรู้ไหม”
บองเดรได้เห็นความยุติธรรมของกริดหลายครั้ง เขาไม่เข้าใจมัน ทุกคนในโลกต่างก็เป็นคู่แข่งกัน ผู้เล่นไม่ควรติดต่อผู้เล่นอื่นที่ต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาควรถูกควบคุมและเหยียบย่ำ เขาเชื่อสิ่งนี้เสมอ แล้วทำไม? ทำไมกริดถึง…?!
ดาบของกริดถูกฟันที่อารึม กริดจำกัดพฤติกรรมของเธอด้วยการยิงขีปนาวุธเวทมนตร์ใส่มือที่กำลังดิ้นรนและพูดกับบอร์นเดรว่า “ฉันไม่อยากเป็นอัครสาวกแห่งความยุติธรรม แต่ฉันอยากเป็นคนร้าย”
“…?”
“ฉันเกลียดฮีโร่ที่สวมหน้ากากของฮีโร่เพียงเพราะพวกเขามีพลังและพรสวรรค์ ฉันเกลียดการเสแสร้งของพวกเขา”
สีหน้าของกริดบิดเบี้ยว เขาหยุด Areum อีกครั้งและพูดกับ Bondre ต่อ “อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉันเข้าใจพวกเขาแล้ว”
มันอันตรายเกินไปที่จะใช้พลังอันยิ่งใหญ่นี้ด้วยผลประโยชน์ส่วนตัว ดังนั้นเขาจึงถูกบังคับให้สร้างความยุติธรรม บางทีฮีโร่ก็เป็นฮีโร่ มันเป็นการดำรงอยู่ที่น่าสมเพชที่สามารถรู้สึกโล่งใจได้หลังจากรับผิดชอบต่อพลังของพวกเขา
“บองเดร ได้โปรดร่วมมือกับฉันครั้งนี้ด้วย”
“ขี้ขลาด”
“สู้ไปด้วยกัน ฉันต้องการความแข็งแกร่งของคุณ”
“อึ…!”
“เธอไม่ต้องการพลังของฉันด้วยเหรอ?”
“…ไอ้เหี้ย”
บองเดรเลิกดิ้นรนในขณะที่เขาพิงร่างกายของกริดและยกมือขึ้นอย่างยากลำบาก ปลายนิ้วที่สั่นสะท้านของเขาวาดวงเวทย์ขึ้นในอากาศ มีวงเวทย์สองวง บองเดรใช้ประโยชน์จากการร่ายสองครั้งได้อย่างสมบูรณ์แบบซึ่งกริดแทบจะไม่สามารถประสบความสำเร็จได้แม้แต่กับคทาของบีเลียล “น้ำแข็งใส ศูนย์สัมบูรณ์”
บริเวณโดยรอบถูกแช่แข็ง ร่างของอารึมที่พุ่งเข้าหากริด และยังบันคนอื่นๆ ในทะเลแห่งไฟติดอยู่ในน้ำแข็ง
“ฉัน… นี่คือขีดจำกัดของฉัน…” บอนเดรพูดและทรุดตัวลงอย่างอับอาย
“ขอขอบคุณ.”
กริดจับบงเดรแน่นขึ้นเพื่อหยุดเขาจากการตกหล่นและเชื่อมโยงดร็อป ตามด้วยดาบสังหารหมู่กองทัพ 100,000 เล่มต่อผู้คนที่ติดอยู่ในน้ำแข็ง
“ ก๊ากกก! ”
เสียงกรีดร้องของยังบันดังก้องขณะที่พวกเขาหลั่งเลือดผ่านเศษน้ำแข็งที่แตกสลาย ชาวเมือง Chiaotzu นั่งอยู่ในละอองน้ำ ได้เห็นความสำเร็จของกริดและการล่มสลายของยังบัน
“ความเป็นพระเจ้า เปิดศักยภาพ ดาบชิงทรัพย์กองทัพ 300,000 เล่ม”
กริดไม่พลาดโอกาสนี้ เขามองดูยังบันที่ร่วงหล่นและเหวี่ยงดาบของเขา แทงทะลุจุดสำคัญของยังบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Areum ไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับความสมดุลที่เปลี่ยนแปลงไปจากการสูญเสียเท้าข้างหนึ่งและได้รับบาดเจ็บสาหัส กริดเข้ามาหาเธอโดยใช้ชุนโปขณะที่เธอพยายามรักษาสมดุลของร่างกายของเธอ และใช้พินนาเคิลฆ่าลิงก์อวตาร
“ จ๊าก! ”
อารึมทนไม่ไหวแล้วกลายเป็นขี้เถ้าสีเทา สถานการณ์ของยังบันคนอื่นๆ ไม่ได้มองในแง่ดีเช่นกัน พวกเขาเปิดเผยจุดอ่อนของพวกเขาและตกอยู่ในภาวะวิกฤติขณะที่พวกเขาถูกโจมตีโดยนักสู้ระดับสูง 300 คน
ต่างกันแค่คนเดียว
“น่าทึ่งมาก!!” มารุยังคงมีรอยยิ้มที่สดใสและไม่สงบนิ่ง “คุณต้องทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อบรรลุสภาวะปัจจุบันของคุณด้วยร่างกายมนุษย์!”
กระแสน้ำวนเกิดขึ้นในขณะที่ Maru สามารถเอาชนะแรงก์เกอร์ได้อย่างง่ายดายและผสมเวทย์มนตร์ลงในอัญมณีเต่าดำในมือของเขา ทุกอย่างในปราสาทหมุนวนเริ่มถูกดูดเข้าไปในอัญมณีเต่าดำ รวมทั้งกริด บงเดร และแร้งเกอร์ระดับสูง ตอนนี้มารุกำลังสร้างพลังบางอย่างของเต่าดำ
“ เนียง! ” กริดหมุนตัวไปรอบๆ ขณะที่ผู้ระดับสูงถูกดูดเข้าไปในอัญมณีเต่าทมิฬ เขาพบโนเอะและปล่อยการอัญเชิญของโนเอะ
‘อึ.’
เพื่อที่จะเอาชนะวิกฤตินี้ เขาทำได้เพียง 200,000 Army Crushing Sword กระแสน้ำวนนั้นจะต้องถูกตัดออก อย่างไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ทักษะดาบเพราะเขาไม่สามารถควบคุมร่างกายที่หมุนวนในกระแสน้ำวนได้ เขาทำอะไรไม่ถูก เขารู้สึกเหมือนแมลงที่ถูกทิ้งลงชักโครก
“ กุ๊ก! ” Bondre เป็นดิ้นรน เขาไม่ได้ตอบสนองทันทีเมื่อเขาถูกจับในกระแสน้ำวนและดูเหมือนจะดื่มน้ำมาก
‘นี่คือการทำลายล้าง’
การรวมกันของยังบันระดับ Garam และสิ่งประดิษฐ์ของ Four Gods นั้นเป็นการหลอกลวงเกินไป มันเกิดขึ้นทันทีที่กริดตัดสินเรื่องนี้
“ทุกคนยุ่งมาก ขอโทษด้วย”
“…?”
มีคนปรากฏขึ้นข้างหลังพวกเขา เสียงเหมือนชายหนุ่ม กริดกำลังถูกพัดพาไปในกระแสน้ำวนและพบว่าเป็นการยากที่จะเห็นตัวตนของบุคคลนั้น ในทางกลับกัน Maru แตกต่างออกไป เขาจำตัวตนของแขกที่ไม่ได้รับเชิญซึ่งปรากฏตัวอยู่ข้างๆ เขา “ฮวังกิลดง!”
กระแสน้ำวนดูดเศษซากปรักหักพังทั้งหมดในปราสาท รวมทั้งกริดและเหล่านักสู้ระดับสูงหยุดลงทันที อัญมณีเต่าดำ ซึ่งควรจะอยู่ในมือของมารู ตอนนี้อยู่ในมือของฮวังกิลดง เป็นความสามารถในการล้วงกระเป๋าที่น่าทึ่งในการขโมยบางสิ่งจากยังบันที่มีตาสองข้างเบิกกว้าง
“โจรผู้กล้าหาญจะช่วยปกป้องสิ่งนี้ แล้วฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ไปข้างหน้าและดำเนินการต่อ”
“ฮวังกิลดง!” รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของมารุเป็นครั้งแรก หมัดอันเกรี้ยวกราดของเขากระแทกหัวของฮวังกิลดงและฮวังกิลดงกรีดร้อง อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาไม่ได้เปลี่ยนเป็นขี้เถ้าสีเทา มีเสียงเอฟเฟคไร้สาระและเขากลายเป็นตุ๊กตาฟาง อัญมณีเต่าดำก็หายไปเช่นกัน
“…?”
“…?”
ทั้งกริดและผู้นำระดับสูงต่างตกตะลึง พวกเขาไม่เข้าใจสถานการณ์เลยและถูกบังคับให้จัดการกับความโกรธของมารุ “มนุษย์! คุณดูไร้เดียงสา แต่จริงๆ แล้วคุณเล่นอุบายกับฮวังกิลดงลับหลังฉัน!”
มารุหยิบหอกสั้นขึ้นบนพื้นแล้วขว้างไปทางผู้สูงศักดิ์ มันเหมือนขีปนาวุธ กลุ่มเป้าหมายไม่ตอบสนอง มีเพียงกริดเท่านั้นที่พยายามจะบินหนี แต่ระยะทางนั้นใกล้มากจนทำให้ล้มเหลว
[ ชุนโปล้มเหลวในการกระตุ้น ]
‘สายเกินไป!’
ขณะที่กริดกำลังสิ้นหวัง ก็มีเสียงระเบิดดังสนั่น มันเป็นเสียงดังจากหอกที่บินไปยังนักสู้หลายสิบคนที่ถูกดาบยาวบางขวางขวางไว้
“อ-อสูรดาบเฒ่า!”
กริดและเหล่าแรคเกอร์ระดับสูงต่างพากันสั่นสะท้าน นักดาบอาวุโสผู้เป็นสัญลักษณ์ของ ‘ผู้แข็งแกร่งที่สุด’ แห่งยุคโบราณ เขาเร่ร่อนอย่างน่ากลัวจึงหายตัวไปและไม่มีข่าวลือเกี่ยวกับเขาเลย…
“เป็นเกียรติที่ได้พบกับผู้สูงสุด”
เขาปรากฏตัวในดินแดนตะวันออกไกลแห่งนี้และยิ้มให้กริด