สัตว์ประหลาดโผล่ออกมาจากพื้นที่ที่สมบัติของยังบันควรจะเป็น? ทัศนคติของสัตว์ประหลาดก็แปลกในหลาย ๆ ด้าน มันไม่ใช่ศัตรูกับกริด และไม่ได้ช่วยยังบันที่กำลังจะตายทั้งสอง
“ฉันเดาว่าสัตว์ประหลาดนั้นเป็นพลังที่สาม พวกเราไม่ต้องห่วง…”
“อย่าทำให้ฉันหัวเราะ คุณอาจไม่ทราบตำนานของทวีปตะวันออก แต่สัตว์มงคลทั้งสี่เป็นเทพเจ้าที่รับใช้พวกยังบัน มันอยู่ข้างพวกยังบันอย่างไม่มีเงื่อนไข”
“ดูจากรูปลักษณ์แล้ว นี่คือเต่าดำเหรอ?”
“มีชื่อ ‘เต่าดำ’ อยู่เหนือหัวของมัน จะเป็นใครถ้าไม่ใช่เต่าดำ?”
“มันดูแตกต่าง ในภาพจิตรกรรมฝาผนังของ Four Gods ทั้งหมด เต่าสีดำมีหัวสีขาวที่มีดวงตาสีฟ้าสวยงาม มันมีความรู้สึกลึกลับและศักดิ์สิทธิ์ ไม่ได้ดูน่ากลัวขนาดนั้น”
“แล้วนี่ของปลอมหรือเปล่า”
“แน่นอนว่ามันเป็นของปลอม พระเจ้าจะไม่พยายามทำลายโลก อันที่จริง มันกำลังเมินต่อวิกฤตของยังบัน”
“……”
“สัตว์ประหลาดตัวนั้นจะไม่ตั้งเป้าหมายเราแม้ว่าเราจะเป็นศัตรูกับยังบัน เราต้องเลือก”
ตั้งแต่เวลาที่สัตว์ประหลาดออกมาจากอาคารซึ่งควรจะมีสมบัติอยู่ พวกระดับสูงก็สูญเสียความไว้วางใจในยังบัน พวกเขาสังเกตเห็นว่าน่าจะถูกใช้โดยพวกยังบันมากกว่า มันเป็นสถานการณ์ที่ยอมรับไม่ได้สำหรับผู้เล่นระดับสูงที่มีความนับถือตนเองอย่างสูง พวกเขาเห็นกริดปรากฏตัวขึ้นและต่อสู้กับยังบัน ทำให้พวกเขารู้สึกสับสน
“เราต้องช่วยกริดเหมือนบูบัต”
“แม้ว่าเราจะสูญเสียสี่ระดับ? แล้วความภักดีล่ะ?”
ความคิดเห็นของผู้จัดอันดับถูกแบ่งออกเป็นสองประเภท ฝ่ายหนึ่งคิดว่าควรดูสถานการณ์พัฒนาอีกหน่อย อีกความเห็นคือพวกเขาควรจะทรยศต่อพวกยังบันและยืนเคียงข้างกริด หากเป็นกรณีปกติก็จะไม่ขัดแย้งกัน ไม่มีเหตุผลที่จะยืนเคียงข้างกริด เว้นแต่การสูญเสียจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างไรก็ตาม กรณีปัจจุบันค่อนข้างพิเศษ
“กริดกำลังได้รับบัฟภารกิจ ระบบกำลังหวังชัยชนะของกริด”
“…อย่างแน่นอน.”
แร้งเกอร์นึกถึงตอนที่ ‘กริดผมขาว’ ปรากฏตัวครั้งแรกในโลก กริดผมขาวได้รับการเสริมประสิทธิภาพด้วยบัฟภารกิจและสังหารผู้รับใช้คนแรกของยาธานได้อย่างง่ายดาย ผู้รับใช้คนแรกของยาธานต้องตาย ระบบจึงเพิ่มพลังให้กับกริด เรียกว่าดูแลระบบ
พวกระดับสูงก็เคยประสบกับมันมาแล้วอย่างน้อยหนึ่งครั้ง
“เมื่อไม่นานมานี้ มีข้อความจากโลกที่บ่งบอกว่ากริดสังหารเทพครึ่งองค์ เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับพลังในการเผชิญหน้ากับพระเจ้าในช่วงเวลาจำกัด”
ไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด แต่ระบบระบุว่ากริดต้องต่อสู้กับเหล่าทวยเทพและชนะ มันขัดเกลากริด
“หมายความว่าการเป็นศัตรูกับกริดในตอนนี้ถือเป็นความเสี่ยงอย่างมาก หากเรายืนอยู่ข้างพวกยังบันและกริดทำภารกิจไม่สำเร็จ โลกก็มองว่าระบบกำลังล่มสลาย และอาจโกรธเรา”
“แทนที่จะสูญเสียเพียงสี่ระดับ อาจมีการสูญเสียที่เจ็บปวด”
กริดผู้สูงสุดได้ละทิ้งความสำเร็จนับไม่ถ้วนที่แม้แต่ผู้ระดับสูงก็ไม่สามารถเทียบได้ในช่วงชีวิตของพวกเขา ภารกิจของเขาไม่ค่อยปกติ เนื่องจากเขาได้รับมอบหมายภารกิจที่อาจส่งผลต่อโลกทัศน์ทั้งโลก เขาจึงได้รับพลังที่จะเผชิญหน้ากับพระเจ้า ความคิดของชนชั้นสูงมาถึงจุดนี้ได้อย่างง่ายดาย แต่พวกเขาไม่สามารถตัดสินใจได้อย่างง่ายดาย บทลงโทษสำหรับการยืนเคียงข้างกริดนั้นมากเกินไป
สูญเสียสี่ระดับ…
มันเป็นลูกโทษที่จะใช้เวลานานเกินไปในการฟื้นตัว มันเป็นช่วงเวลาที่ความกังวลของนักสู้ระดับสูงยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ เหล่าขุนนางระดับสูงต่างใช้ทักษะและเวทมนตร์ในการป้องกันเพื่อช่วยชีวิตพวกเขา ในขณะที่การปรากฏตัวของกริดก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย นอกจากนี้ โดดัมยังจ้องมองไปยังพวกระดับสูงที่ตกตะลึงกับการพัฒนาอย่างกะทันหัน
“คุณจะถูกประณามในไม่ช้า”
“…!”
พวกเขาเข้าใจว่าเขาโทษบูบัตที่ช่วยกริด แต่ทำไมรู้สึกเป็นศัตรูกับพวกเขาที่ไม่ได้ทำอะไรเลย? เหล่าผู้สูงศักดิ์ต่างตื่นตระหนก พวกเขาสูญเสียทางเลือกที่จะอยู่เคียงข้างยังบัน
‘มันง่ายมากสำหรับพวกเขาที่จะละทิ้งเราจนดูเหมือนว่าพวกเขากำลังคิดจะโยนเราทิ้งไปตั้งแต่ต้น’
‘มันควรจะเป็นการต่อสู้ตั้งแต่ต้น’
พวกระดับสูงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เพียงเพื่อจะตกตะลึง นั่นเป็นเพราะพวกเขาเห็นแสงวาบเหนือฝุ่นหนาทึบ นักสู้ระดับสูงที่ได้เห็นการต่อสู้ระหว่างกริดและออร์คลอร์ดเทรูชานรู้ดีถึงตัวตนของสายฟ้านั้น ในชั่วพริบตา สายฟ้าก็ทะลุผ่านกำแพง
ซวนเซ
โดดัมล้มลง เลือดพุ่งออกมาจากคอของเขาและเขาเปล่งเสียงด้วยความประหลาดใจ
“สายฟ้า…พระเจ้า!”
[บุคคลที่ไม่รู้จักกำลังเขียนมหากาพย์ที่ห้า]
[จุดเริ่มต้นของการเล่าเรื่องมาจากความทรงจำของตำนานที่ถูกลืม]
[เขาสร้างพระเจ้าที่ถูกลืมขึ้นใหม่]
[ตราประทับแห่งความจริงถูกจารึกไว้บนพื้นซึ่งปกคลุมไปด้วยตำนานเท็จ]
“…!!”
ขนลุกปรากฏขึ้นบนผิวหนังของพวกระดับสูง มหากาพย์ที่เขียนขึ้นเมื่อกริดเคลื่อนผ่านยังบันและสร้างรูปร่างของมังกรสีน้ำเงินทำให้พวกเขาตื่นเต้น น่าทึ่งเพียงใดที่ได้เห็นมหากาพย์ของกริด…
เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นมันตั้งแต่มหากาพย์เรื่องแรกในหุบเขาทาเลน ผู้เล่นระดับสูงต่างตื่นเต้น พวกเขาตระหนักดีถึงความอิจฉาริษยาของกริด ในทางกลับกัน กริดไม่ประทับใจ เขาคิดว่ามันออกจากสีน้ำเงิน
‘ทำไมมันถึงเป็นมหากาพย์?’
มหากาพย์ไม่ตอบสนองแม้แต่ตอนที่ Garam ศัตรูเก่าถูกกำจัดและเมื่อหนึ่งในสี่สัตว์มงคล ฟีนิกซ์สีแดงฟื้นคืนชีพ ด้วยเหตุนี้ กริดจึงเชื่อว่ามาตรฐานของมหากาพย์เปลี่ยนไป ในอนาคต เขาจะต้องสร้างความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ก่อนที่จะมีการเขียนมหากาพย์เรื่องใหม่ มหากาพย์ใหม่ถูกเขียนขึ้นเมื่อเขาทำร้ายยังบันธรรมดา?
‘มาตรฐานคืออะไร’
[ ยังบัน ‘โดดัม’ ถูกฆ่าตาย]
[ ยังบัน ‘นาคิล’ ถูกฆ่าตาย]
[ ท่านได้รับลมหายใจของเต่าดำสองตัว ]
[ ท่านได้รับลมหายใจของพยัคฆ์ขาวหนึ่งอัน ]
[ ท่านได้รับลมหายใจของมังกรฟ้าหนึ่งอัน ]
[ ท่านได้รับ Dopo ของ Blue Dragon สองตัว ]
[ ท่านได้รับดาบอมตะสองเล่ม ]
“…?!”
Dodamn และ Nakil กลายเป็นสีเทาและดวงตาของเขาเบิกกว้างในขณะที่เขาเก็บดาบของเขา เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นดวงอาทิตย์สีแดงสองดวง พวกเขาเป็นดวงตายักษ์ของเต่าดำ
‘ตั้งแต่เมื่อไหร่?’
หลังจากที่มันปรากฏตัวขึ้น เต่าสีดำก็ยังคงคำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า มันเหมือนสัตว์ประหลาดที่ไม่มีความรู้ความเข้าใจ ตอนนี้มันกำลังจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่ชัดเจนชัดเจนเต็มไปด้วยอารมณ์
“กุ๊ก”
กริดก้าวถอยหลัง มันเป็นการกระทำโดยสัญชาตญาณของความกลัว ท่ามกลางอารมณ์นับพันในรูม่านตาขนาดใหญ่ของเต่าดำ สิ่งที่ชัดเจนที่สุดคือความเกลียดชังและความโกรธ กริดไม่กล้าเผชิญหน้า มันเป็นความโกรธของพระเจ้า ดูเหมือนว่าเขาจะถูกสาปเพียงแค่มอง ดูเหมือนว่าดวงตาของเต่าดำเต็มไปด้วยคำสาปรุนแรงถึงขนาดที่เขากลัวว่าความน่าจะเป็นที่จะเสริมแกร่งไอเท็มและรับไอเทมจะลดลงเหลือ 0%
‘มันสกปรกและเป็นเลือด’
นกฟีนิกซ์สีแดงนั้นอบอุ่นอย่างไม่มีขอบเขต ในขณะที่เต่าสีดำนั้นเย็นชาอย่างไม่มีขอบเขต แรงกดดันรอบ ๆ ดูเหมือนว่ามันจะฉีกมนุษย์ออกเป็นชิ้น ๆ นี่เป็นหนึ่งในสี่สัตว์มงคลอย่างแน่นอน ไม่ว่ามันจะดูไม่เหมือนอย่างไร เกิดขึ้นขณะที่กริดกำลังครุ่นคิดอีกครั้ง
『 นักฆ่าพระเจ้า 』
เสียงเข้มเย็นเยียบก้องอยู่ในจิตใจของกริด มันเป็นเสียงของเต่าดำ
『 คุณกินนกฟีนิกซ์สีแดงแล้ว 』
‘กินนกฟีนิกซ์สีแดง?’
กริดถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินเรื่องไร้สาระนี้และเข้าใจความหมายของคำนั้นอย่างรวดเร็ว
‘มันเข้าใจผิดเหรอหลังจากที่ได้เห็นว่าฉันได้หัวใจของนกฟีนิกซ์สีแดงมา?’
สิบสองราศีบอกเขาว่าหัวใจที่เก้าของฟีนิกซ์แดงเป็นหนึ่งในแหล่งที่มาของฟีนิกซ์สีแดงและชีวิตของฟีนิกซ์สีแดงเอง แม้แต่ผู้อาวุโสทั้งห้าก็ยังรับไม่ได้ บุรุษผู้มีหัวใจสำคัญเช่นนั้นได้ปรากฏตัวขึ้นเพื่อให้เต่าดำคงเข้าใจผิด
“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด…”
กริดไม่สามารถอธิบายอะไรได้ก่อนที่เต่าดำจะพูดต่อ
『 ฉันนึกถึงมันเมื่อฉันเห็นเปลวไฟและกระแสน้ำเชี่ยวพันกันบนพื้น 』
มีการเพิ่มประโยคใหม่ให้กับมหากาพย์
” ฉันเป็นใคร? 』
[ความอัปยศแห่งความจริงที่เขาแกะสลักได้นำความทรงจำของเทพเจ้าเก่ามาสู่ผิวน้ำ]
『 ‘ฉัน’ เป็นเทพเจ้าที่ไม่ควรมีอยู่จริง 』
『 ‘ฉัน’ ยังจำฉากที่รูปปั้นของ ‘เรา’ ที่สร้างโดยคนที่อธิษฐานเพื่อ ‘เรา’ ได้ทรุดตัวลงด้วยลมหายใจ ‘ของฉัน’ 』
『 ทุกครั้งที่ ‘ฉัน’ กระซิบคำอวยพรลงบนพื้น มนุษยชาติสูญเสียอารยธรรมและผู้คนต่างหวาดกลัว ‘เรา’ 』
『 ‘ฉัน’ เป็นเทพเจ้าที่ไม่ควรมีอยู่จริง 』
『 ‘ฉัน’ ต้องการลบ ‘ฉัน’ เพื่อ ‘เรา’ 』
[ความปรารถนาของพระเจ้าเฒ่าผู้บาดเจ็บสัมผัสเขา]
『 ฉันอยากจะหลับตาตลอดไป 』
『 ดังนั้น ฉันฝากร่างกายของฉันไว้กับลูกปัดที่กักขังจิตวิญญาณของฉันไว้ 』
『 จากนั้นลูกปัดก็แตกและฉันก็ละอายใจตัวเองอีกครั้ง มันเจ็บปวดมาก 』
『 มนุษย์ที่สะสมธุรกิจการฆ่า กลืนฉันเสีย เหมือนกับที่เจ้ากลืนนกฟีนิกซ์สีแดงเข้าไป 』
[มีภารกิจใหม่เกิดขึ้น!]
[สังหารเทพแห่งการทำลายล้าง]
[ความยากของเควส: ???
ครึ่งหนึ่งของอีโก้ของเต่าดำ หนึ่งในสี่สัตว์มงคลที่หวังจะพินาศ
หวังว่าคุณจะหายใจออก
เงื่อนไขการเคลียร์ภารกิจ: กำจัดอัตตาของเต่าดำครึ่งหนึ่งหรือผนึกมัน
รางวัลภารกิจ: ได้รับฉายานักฆ่าพระเจ้า]
[นักฆ่าพระเจ้า]
[คุณเป็น ‘สัมบูรณ์’ ที่ฆ่าพระเจ้า
การก้าวข้ามของคุณจะไปถึงระดับสูงสุดและพลังโจมตีทั้งหมดจะเพิ่มเป็นสองเท่า]
[คุณต้องการรับภารกิจหรือไม่]
“คุณกำลังพูดอะไร?”
[ภารกิจถูกปฏิเสธ]
『 … ? 』
“ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดในตอนนี้ ฉันรู้เพียงสิ่งเดียว คุณเป็นพระเจ้าที่รักและดูแลมนุษย์มากกว่าใคร ฉันแน่ใจเพราะสิบสองราศีบอกฉัน”
『 …ไม่ ‘ฉัน’ ที่สิบสองราศีพูดถึงไม่ใช่ ‘ฉัน’ แต่เป็น ‘เรา’ 』
กริดตระหนักถึงบางสิ่งผ่านทัศนคติของเต่าดำ เหตุใดมหากาพย์จึงเรียก? ระบบที่เห็นและเปลี่ยนอดีตและปัจจุบันของกริดให้เป็นข้อมูลก็รู้ว่ากริดเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่สามารถนำเต่าดำไปสู่เส้นทางที่ถูกต้องได้
“มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอีกต่อไป ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดเลย และฉันไม่อยากทำร้ายคุณ”
『 ถ้าคุณฆ่าฉัน คุณก็จะได้รับพละกำลังอย่างแน่นอน… 』
“ทุกคนในโลกกำลังรอคุณอยู่”
『 … ! 』
[เขาหันหลังให้กับความปรารถนาของพระเจ้าเฒ่า]
[ พลังที่ได้รับจากการเสียสละใครสักคนไม่ใช่พลังที่เขาต้องการ ดังนั้นเขาจึงไม่หวั่นไหวกับสิ่งล่อใจ]
“ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองดูด้วยตัวคุณเอง ฉันจะช่วยให้คุณรวมตัวกับผู้คน ใจเย็นๆก่อนนะ”
[เขาเอื้อมมือออกไป]
[มันเป็นช่วงเวลาที่ต้นไม้ที่เติบโตตั้งตรงด้วยความช่วยเหลือจากพันธะต่าง ๆ ขยายกิ่งใหม่ออกมา]
[มันยังคงเป็นสาขาเล็กๆ]
『 … 』
เต่าดำจ้องไปที่มือของกริดอย่างว่างเปล่า ไม่เข้าใจว่าจะทำอย่างไรกับมือเล็กๆ นี้ที่จะหักได้เพียงแค่สัมผัสเดียว กริดหัวเราะเมื่ออ่านสีหน้าของเต่าดำ “มันจะไม่แตก คว้ามัน.”
『… 』
เต่าดำลังเลอยู่นานก่อนจะคุกเข่าลง มันเอาหน้าเข้าไปใกล้กริดตัวเล็ก และวางแก้มไว้ในมือของกริด
『 ได้โปรด… โปรดช่วยฉันด้วย มนุษย์ อีกครึ่งหนึ่งของฉันถูกผนึกอยู่ในที่ลึกและอันตรายมาก และมันถูกใช้เป็นหุ่นเชิดของชาวยังบัน 』
[เทพเฒ่าที่ได้รับบาดเจ็บพิงกิ่งไม้เล็ก ๆ ]
“เชื่อในตัวฉัน.”
[กิ่งไม่ได้หัก]
[ความหวังที่ค้ำจุนโลกที่กำลังจะตายอาจจะยังเล็ก แต่ก็มั่นคง]
….
…
[บุคคลที่ไม่รู้จักได้ทำหน้าที่ห้าของมหากาพย์เสร็จแล้ว!]