หกปีตามเวลาจริง—นี่คือระยะเวลาที่ผู้จัดอันดับระดับสูงอุทิศตนเพื่อซาทิสฟาย มันไม่ใช่ช่วงเวลาสั้นๆ มันก็เพียงพอแล้วที่จะมีความทรงจำที่ยากจะลืมเลือนและประสบกับฝันร้ายที่พวกเขาจะไม่มีวันลืม
“นี่คืออะไร…?”
เหล่าขุนนางระดับสูงสูญเสียเสียงของพวกเขาเมื่อเงาถูกทอดทิ้ง และจากนั้นอุกกาบาตที่ทำลายล้างก็เริ่มหลั่งไหลเข้ามาในเมือง พวกเขาได้เห็นภัยพิบัตินับไม่ถ้วน แต่พวกเขาไม่เคยเห็นเมืองถูกทำลายในทันที
——!
นี่เป็นการมาครั้งที่สองของบีเลียลหรือไม่? เหล่าชนชั้นสูงหวนนึกถึงการปรากฏตัวของปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ที่ปรากฏตัวครั้งแรกต่อหน้ามนุษยชาติในขณะที่เสียงกรีดร้องอย่างต่อเนื่องทำให้หูของพวกเขาหนวก เหล่าผู้สูงศักดิ์อยู่ในที่เกิดเหตุเมื่อบีเลียลทิ้งอุกกาบาตหลายร้อยตัว นึกว่าจะไม่มีวันเจอภัยพิบัติแบบนี้อีก…
ในขณะนี้ พวกเขากำลังเห็นภัยพิบัติเดียวกัน
“…ไม่ มันเป็นมากกว่าบีเลียล” นักเวทย์แร้งก์บ่น
พวกเขาเห็นแล้ว—อุกกาบาตหลายสิบตัวที่ตกลงมาในเมืองนั้นเป็น ‘ของจริง’ มันไม่เหมือนกับอุกกาบาตที่บีเลียล ‘สร้าง’ โดยใช้เวทมนตร์ พลังเวทย์มนตร์ไม่สามารถสัมผัสได้ นี่คือพลังทางกายภาพที่รุนแรงที่ไม่สามารถชดเชยด้วยพลังเวทย์มนตร์ได้
“ดาวดึงออกมาจากจักรวาล… นี่คือดาวตกตัวจริง”
ตู่เกี้ยน! ตู่เกี้ยน! ตู่เกี้ยน! หัวใจของนักมายากลหลายสิบคนกำลังเต้นแรง ดวงตาและเวทย์มนตร์ตรวจจับของพวกเขาค้นหาทุกที่ นักมายากลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์—พวกเขาสังเกตเห็นว่า Braham นักมายากลในตำนานซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของนักมายากลทุกคนในโลกอยู่ที่นี่ใน Chiaotzu
“…!”
ดวงตาของนักมายากลเบิกกว้างขณะที่พวกเขาติดตามบราฮัมด้วยพลังเวทย์มนตร์ของพวกเขา พวกเขาตะโกนพร้อมกันว่า “มีคนกำลังมา!”
นี่คือสัญญาณ ท่ามกลางการทิ้งระเบิดของอุกกาบาต แร้งเกอร์ก็หยิบอาวุธและโล่ของพวกเขาออกมา ตั้งท่าต่อสู้ที่หน้าอาคารสี่เหลี่ยมที่ไม่เป็นอันตราย พวกเขามีประสบการณ์อย่างแท้จริง ภัยพิบัติไม่ได้ทำให้สมาธิของพวกเขากระจัดกระจาย การตัดสินและการกระทำของพวกเขารวดเร็ว
“สกัดกั้น!”
นักธนูที่มี ‘ตาเหยี่ยว’ จับตำแหน่งของผู้บุกรุกรายต่อไปที่ปรากฏตัวหลังจากนักมายากล พวกเขาดึงสายธนูกลับอย่างระมัดระวังขณะประเมินระยะห่างของผู้บุกรุกที่เข้าใกล้อย่างรวดเร็ว สายธนูถูกดึงกลับอย่างสุดโต่ง บัฟของ Paladins ได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับนักธนู
ลูกศรนับร้อยที่ยิงจากนักธนูหลายสิบคนที่เจาะทะลุหลังการระเบิดที่เกิดขึ้นทุกที่และพุ่งเข้าหาเป้าหมาย ลูกธนูบางลูกพุ่งเป็นทางโค้ง ขณะที่ลูกธนูบางลูกถูกยิงด้วยเส้นแรงหรือลูกธนูบางลูกเคลื่อนไปตามพื้น
แฟลช!
ลูกธนูนับร้อยที่บินไปไกลแล้วเต็มไปด้วยพลังเวทย์มนตร์ที่หลากหลาย นักเวทย์เพิ่มความเสียหายของแอตทริบิวต์รองเพื่อเพิ่มพลังของลูกศร”
“ที่นั่น!”
ผู้บุกรุกเข้ามาใกล้พอที่รถถังและผู้ทำความเสียหายในระยะใกล้มองเห็นด้วยตาเปล่า นี่หมายความว่าพวกเขาอยู่ใกล้ผู้บุกรุก ลูกศรหลายร้อยลูกแทงทะลุร่างของผู้บุกรุก พวกมันเป็นช็อตที่สมบูรณ์แบบ ไม่มีใครพลาดแม้แต่คนเดียว นักธนูที่ยิงธนูอีกครั้งดึงสายธนูกลับในขณะที่คาถาของผู้วิเศษเสร็จสิ้น
“ โอ้ย! โอ้? ”
พลรถถังที่ใช้ทักษะการพุ่งเข้าจู่โจมผู้บุกรุกก็หยุดนิ่งอย่างหงุดหงิด ผู้บุกรุกยังคงรักษาโมเมนตัมเดิมไว้แม้จะถูกลูกศรกลายเป็นเม่น
“นี่คือคันธนูของเล่นเหรอ?” เหล่าแร้งเกอร์ต่างอ้าปากค้างเมื่อรู้สึกผิดหวังกับพลังของนักธนูและตั้งเกราะป้องกัน
“โซ่สไตรค์!”
นักร้องดาบที่อยู่เบื้องหลังเรือบรรทุกน้ำมันใช้ทักษะการจับกุมของพวกเขา พลังงานดาบหลายสิบก้านยื่นออกมาราวกับโซ่เพื่อพันรอบแขน ขา และคอของผู้บุกรุก ร่างกายของผู้บุกรุกเอียงไปข้างหน้า เขาถูกบังคับให้ลากเข้าไปในค่ายบรรทุกน้ำมัน
“ปลาตัวใหญ่!”
ตัวแทนสร้างความเสียหายมีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะเตรียมทักษะสตัน พวกเขาจะสตันผู้บุกรุกที่จะถูกลากไปใกล้ๆ แล้วทุบตีจนตาย
“ฉันไม่รู้ว่าการอยู่เหนือคืออะไร แต่มันไม่มีอะไรอยู่ตรงหน้าเรา!”
“ใจเย็น! มีรายงานว่าบราฮัมกำลังเฝ้าดูดันเต้อยู่!”
“ตอนนี้ฉันสงบแล้ว! ไม่ว่ายังไง เราต้องเอาชนะดันเต้ให้ได้ก่อน!”
ผู้ค้าความเสียหายหลายคนก้าวร้าว พวกเขาเป็นเหมือนคนตีที่รอลูกบอลและเล็งดาบและหอกไปที่ผู้บุกรุกที่ใกล้เข้ามา
‘อะไร?’
‘แย่ขนาดนี้….? อ้าปากค้าง!’
นักดาบรู้สึกหนาวสั่นเมื่อโซ่โจมตีดึงผู้บุกรุกเข้ามา พวกเขาสังเกตเห็นว่าผู้บุกรุกไม่ได้ถูกนำเข้ามา แต่บินมาที่นี่ด้วยตัวเขาเอง เมื่อผู้บุกรุกหันกลับมา โซ่รอบคอและแขนขาก็ขาด การโจมตีอย่างหนักของตัวแทนสร้างความเสียหายกระทบกับอากาศที่ว่างเปล่าเท่านั้น
“อะไร?!”
สายตาของแร้งเกอร์หลายร้อยคนเห็นใบหน้าของแร้งเกอร์ที่พวกเขาคิดว่าเป็นดันเต้ เหล่าแร้งเกอร์ต่างคาดหมายว่าจะมีลักษณะเป็นชายชราผมขาว
“นี่คือใคร?”
ผู้บุกรุกไม่ใช่ชายชรา เขาหน้าตาดีและยากที่จะบอกได้ว่าเขาอายุน้อยหรือวัยกลางคน ผมสีบลอนด์ที่ส่องประกายด้วยสีมะนาวให้ความรู้สึกที่สวยงาม
“ กึ๊ก…! ”
พลรถถังยกโล่ขึ้น มีวัตถุประสงค์เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีของผู้บุกรุกสีบลอนด์ มันไร้สาระ
“…?!”
อะไรคืออุปกรณ์ป้องกันที่ทรงพลังที่สุด? คนส่วนใหญ่คิดว่ามันเป็นเกราะ ไม่มีอุปกรณ์ใดที่สามารถปกป้องพื้นที่ได้มากเท่าชุดเกราะ อย่างไรก็ตาม ความเป็นจริงนั้นแตกต่างออกไป อุปกรณ์ป้องกันที่ทรงพลังที่สุดคือโล่ โล่เป็นบาเรียที่ป้องกันการโจมตีก่อนที่มันจะกระทบร่างกายมนุษย์ ไม่ว่าการโจมตีจะรุนแรงเพียงใด ก็สามารถดูดซับแรงกระแทกได้โดยไม่เกิดความเสียหายใดๆ ตราบใดที่โล่ถูกยกขึ้น
นี่คือเหตุผลที่พลรถถังอ้างว่า ‘ต้องมีเกราะ แม้ว่าจะไม่มีเกราะก็ตาม’
ความเชื่อมั่นของพลรถถังในโล่นั้นแน่นอนและเกือบจะเหมือนกับการบูชา อย่างน้อยจนถึงตอนนี้…
“คีอุค!”
การบุกทะลวง—เรือบรรทุกน้ำมันที่ยกโล่ป้องกันการโจมตีของผู้บุกรุก เจาะร่างกายพร้อมกับโล่ของพวกเขา โล่มีขนาดเล็กเพื่อให้เคลื่อนไหวได้สะดวก แต่ไม่สามารถจับดาบคมของผู้บุกรุกได้
“นี่คือเหตุผลว่าทำไมโล่ที่ใหญ่และหนาถึงดีที่สุด!”
คนเหล่านี้ไม่ใช่นักขับรถถัง Katan อันดับสี่ของการจัดอันดับอัศวินผู้พิทักษ์ คลิกลิ้นของเขาและก้าวไปข้างหน้า สายตาของเขามุ่งไปที่โล่สี่เหลี่ยมของเขาไปที่ไหล่ของผู้บุกรุก ‘ตอนนี้!’
ถูกเวลาอย่างสมบูรณ์แบบ— Katan เล็งไปที่ช่วงเวลาที่ผู้บุกรุกเหวี่ยงดาบของเขาและเขาก็ตั้งโล่ของเขาอย่างแม่นยำ จากนั้นจึงป้องกันดาบของผู้บุกรุกด้วยโล่ของเขา ไม่เหมือนกับโล่ขนาดเล็กของเรือบรรทุกน้ำมันที่โลภในบทบาทของตัวทำความเสียหายและพลรถถังในเวลาเดียวกัน โล่สี่เหลี่ยมหนาของ Katan ปิดกั้นการโจมตีของผู้บุกรุกได้อย่างสมบูรณ์
อย่างไรก็ตามน้ำหนักที่ตามมาไม่สามารถจัดการได้
“…?”
มันเหมือนกับลูกกระสุนปืนใหญ่ที่บินได้ หนามหินพุ่งขึ้นจากดาบของผู้บุกรุกและโล่สี่เหลี่ยมหนาของ Katan ก็สั่นสะเทือน จากนั้นคาตันก็บินออกไปหลายสิบเมตร
‘นี่คือประจุที่ท้าทายการป้องกันและการต่อต้านหรือไม่’
ตาของกะตะสั่นระริกเมื่อเขาบินเข้าไปในอาคารสี่เหลี่ยมแต่แสงในนั้นไม่ดับ
‘ไม่ใช่ตอนนี้!’
300 คนที่นี่ไม่ใช่เพื่อนร่วมงานหรือเพื่อน แต่พวกเขามีความน่าเชื่อถือ พวกเขาเป็นตัวแทนของพลังที่ดีที่สุดของสองพันล้านคน
“อดทนให้ดี!”
เวทย์มนตร์ระเบิดไปทั่วทุกแห่งเพื่อตอบรับคำขอร้องของคาตัน เวทย์มนตร์ของคุณสมบัติต่าง ๆ มีหลายรูปแบบและโจมตีผู้บุกรุก ผู้บุกรุกไม่ได้เตรียมตัวไว้ จากนั้นมีการโจมตีที่รุนแรงจากตัวสร้างความเสียหายที่พุ่งไปข้างหน้าก่อนเวทมนตร์
“ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่…!”
“คุณไม่สามารถผ่านที่นี่!”
การจัดอันดับเป็นตัววัดมูลค่า มันคือโลกแห่งการจัดอันดับที่การขึ้นหรือลงของการจัดอันดับจะเปลี่ยนมูลค่าของพวกเขา แร้งเกอร์ทุกคนที่เข้าร่วมในภารกิจนี้หมดหวัง พวกเขาไม่รู้ว่าผู้บุกรุกสีบลอนด์ที่คุ้นเคยนี้มาจากไหน แต่พวกเขาจะไม่ยืนนิ่งเฉย
“แอสโมเฟล! อัสโมเฟล!” พวกแร้งเกอร์ตะโกนหลังจากยืนยันตัวตนของผู้บุกรุกผมบลอนด์ หนึ่งในสี่ราชาสวรรค์ของกริด แอสมอสเฟลมีชื่อเสียงต่ำเมื่อเทียบกับอัศวินคนอื่นๆ แต่เขาก็ไม่ได้ขาดความแข็งแกร่งเลยแม้แต่น้อย
“อึ! เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับกริดหรือไม่?”
เป็นครั้งแรกที่โมเมนตัมของแร้งเกอร์อ่อนตัวลง พวกเขากลัวที่จะเป็นศัตรูกับกริดมากกว่าการลงโทษจากการสูญเสียสี่ระดับ อิทธิพลของกริดนั้นยิ่งใหญ่มาก
“เฮ้อ…”
แอสโมเฟลผู้บุกรุกผมบลอนด์—พูดตรงๆ เลยว่ากริดยืมร่างของแอสโมเฟลมา—เปิดปากของเขาเป็นครั้งแรก “ฉันไม่มีปัญหากับเธอ ออกไปให้พ้นทางซะ”
เหตุผลที่กริดถอดหน้ากากนักฆ่าระหว่างทางมาที่นี่ เพราะเขาค้นพบการมีอยู่ของแร้งเกอร์ ไม่มีผู้เล่นคนไหนที่ไม่รู้จักหน้ากากนักฆ่า กริดจึงต้องถอดมันออกเพราะเขาต้องการปกปิดตัวตนของเขา
“ฉันอยากรู้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น อะไรอยู่ในอาคารนั้น? ฉันจะถอยกลับทันทีที่ฉันยืนยันสิ่งนี้”
เขาจริงจัง กริดไม่ได้ตั้งใจจะเผชิญหน้าและทำร้ายผู้เล่นที่มาที่นี่เนื่องจากสถานการณ์บางอย่าง หากพวกเขายืนกรานที่จะอยู่ต่อไป เขาจะตัดพวกเขาโดยไม่ลังเล แต่เขาต้องการหลีกเลี่ยงสงครามโดยเร็วที่สุด เป็นเพราะกริดในวันนี้ไม่ได้รู้สึกแย่กับการรบกวนผู้อ่อนแอ
“ เอ๊ะ? ”
ใบหน้าของแร้งเกอร์แข็งทื่อเมื่อเห็นอาคารสี่เหลี่ยมที่กริดชี้ไป พวกเขาพบว่าสีขาวดั้งเดิมของอาคารกลายเป็นสีเทาเข้ม มันเป็นสีที่น่าสลดใจและน่ากลัว แล้วได้ยินเสียงร้องของสัตว์ร้าย มันเป็นเสียงร้องที่แหลมและลึกล้ำ
พาลาดินอันดับสาม มาโจพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ “ตัวอาคาร… ตัวอาคารดูดซับออร่าแห่งความตายไว้”
“…?!”
สายตาของกริดและเหล่าแรงก์เคลื่อนไปทุกทิศทุกทาง เสียงคร่ำครวญของทหารที่กำลังจะตายจากผลของอุกกาบาตเพิ่มขึ้น เมื่อเสียงครางดังขึ้น สีของอาคารก็เข้มขึ้น สายตาของกริดกลายเป็นสีแดง
[ ความตายกำลังมา!]
อาคารทรงสี่เหลี่ยมสีดำสนิทและปล่อยพิษออกมา ต่อมาเป็นลักษณะของหัวและหางงูยักษ์ ตัวตนของการมีอยู่ที่ใหญ่กว่าภูเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเต่าดำ
“มันป่วย!”
“อึ!”
กริดและแร้งเกอร์ต่างโห่ร้องด้วยหัวใจเดียวกัน
***
ที่ส่วนลึกที่สุดของปราสาท Chiaotzu…
Bondre ตกตะลึงเมื่อเขาถูกนำเข้าไปในห้องลึกลับที่เต็มไปด้วยน้ำใส เขาพบอัญมณีเต่าดำลอยอยู่ในน้ำ
“ตึกอยู่นอกกับดักเหรอ?”
“ไม่ มีอัญมณีเต่าดำอยู่ที่นั่นด้วย”
“…?”
“เป็นไปไม่ได้ที่จะบรรจุความเป็นคู่ของเต่าดำที่ช่วยกำเนิดชีวิตในขณะที่ยังเป็นเทพเจ้าที่ดูแลความตาย ดังนั้นจึงไม่สามารถวางไว้ในเรือลำเดียวได้” หญิงสาวสวยนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ Areum สั่ง Bondre ที่ตกตะลึงว่า“หยุดน้ำที่นี่ เจ้าจะให้กำเนิดเทพแห่งความตายที่สมบูรณ์”