เถ้าแก่ขั้นเทพ แปลไทย God Level Store Manager บทที่ 1875

ท้ายที่สุด มีผู้ฝึกฝนเพียงไม่กี่คนในทวีปเทียนหลาน และส่วนใหญ่เป็นคนธรรมดาที่ไม่มีโอกาสฝึกฝน บางคนอาศัยเก็บยาตามป่าเขาลำเนาไพร ภูเขาและป่าไม้ในอาณาจักรเทียนซิงยังคงปลอดภัยมาก และพวกมันแทบไม่เจอสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่เลย หรือสัตว์ประหลาดที่มีพลังอันน่าสะพรึงกลัว

สำหรับเมือง Jiuyao ในฐานะเมืองหลวงของ Star Empire มันรวบรวมพื้นที่ส่วนใหญ่ของทั้งประเทศ… เอาล่ะ ส่วนใหญ่มันเกินจริงไปหน่อย มีผู้ฝึกฝนระดับสูงจำนวนมาก นั่นเป็นสถานการณ์พิเศษและไม่สามารถมองได้ด้วยสามัญสำนึก ยิ่งไปกว่านั้น Origin Mall ตั้งอยู่ใน Jiuyao เมือง.

Star Empire มีอาณาเขตกว้างขวาง นอกจากเมืองและหมู่บ้านแล้ว ยังมีถิ่นทุรกันดารที่ไม่มีใครอยู่อีกมาก นี่คือสาเหตุที่แผนโครงข่ายคมนาคมขนส่งก่อนหน้านี้ยากต่อการนำไปปฏิบัติ แน่นอนว่าทุกอย่างยากในตอนแรก และตอนนี้ก็เริ่มลงมือแล้ว ในการติดตาม.

เป็นเพียงเรื่องของเวลาที่รถไฟเชื่อมต่อแต่ละเมืองใน Star Empire ฉันได้ยินมาว่า Ji Wuhui ยังคงคุยเรื่องนี้กับ Chen Yan แห่งจักรวรรดิ Huoyuan ทั้งสองประเทศเชื่อมต่อกันด้วยรถไฟ เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทั้งสองประเทศในภาวะสงครามจับมือกันสร้างสันติภาพในพริบตา

ในกรณีส่วนใหญ่ ดอกเบี้ยเป็นเกณฑ์ที่กำหนดทุกสิ่ง

…

สภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงบนภูเขามักทำให้ผู้เดินถนนเร็วขึ้นเสมอ

ในเส้นทางป่าบนภูเขา นักสมุนไพรในซิงยี่เดินช้าๆ เพราะฝนเพิ่งตกลงมา ดินบนพื้นดินจึงเปียกชื้น ทิ้งรอยเท้ายุ่งเหยิงไว้เบื้องหลัง

คนเก็บสมุนไพรอารมณ์ดี เพราะเขาพบสมุนไพรที่หายากมาก ถึงขั้นเป็นยาอายุวัฒนะ บางทีเขาอาจเปลี่ยนผลึกวิญญาณได้บ้าง

สำหรับการเป็นผู้ฝึกฝน เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างมากที่สุด เขากำลังคิดถึงการปรับปรุงบ้านที่บ้านและแต่งงานกับเซียวหรงในหมู่บ้านใกล้เคียง…

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ คนเก็บสมุนไพรก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา และก้าวเดินเร็วมาก

เสียงฝีเท้าหยุดลงเล็กน้อยและตามการจ้องมองของนักเก็บสมุนไพร ร่างที่สวมชุดสีขาวและสวมหมวกเดินอยู่ข้างหน้าเขา ซึ่งทำให้เขาสงสัยเล็กน้อย ในช่วงเช้าวันนี้มีคนวิ่งบนภูเขาและป่า

เมื่อระยะทางแคบลง คนที่หยิบยาก็สามารถมองเห็นลักษณะของคนในชุดขาวได้อย่างชัดเจน

ควรเป็นผู้หญิงสวมหมวกปิดหน้าและถือดาบสีดำไว้ในมือ เธอควรจะเป็นศิลปินศิลปะการต่อสู้หรือผู้ฝึกฝน คนธรรมดาสามารถเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ได้แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีพรสวรรค์ในการฝึกฝน ดังนั้นพวกเขาจึงถูกเรียกว่านักศิลปะการต่อสู้

สิ่งที่ทำให้นักสะสมยารู้สึกสงสัยคือสัตว์ร้ายตัวเล็ก ๆ กำลังนั่งอยู่บนหมวก ซึ่งดูเหมือนมนุษย์เป็นพิเศษและมีดวงตาที่ว่องไว

มีสายลมพัดมาจากภูเขาและป่าไม้ พัดเอาหมวกคลุมศีรษะ เผยให้เห็นใบหน้าเบื้องล่าง

คนเก็บสมุนไพรจ้องมองอย่างว่างเปล่า

ฉันไม่รู้จะอธิบายอย่างไร แต่ฉันไม่คิดว่ามันเป็นสีสันของโลก

เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่องราวที่เล่าขานกันโดยปราชญ์เก่าแก่ในหมู่บ้าน นางฟ้าบนท้องฟ้าจะมาหาฝุ่นมนุษย์เป็นบางครั้ง และวิญญาณในภูเขาและป่าก็จะกลายเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่ง

คนเก็บสมุนไพรคิดว่าอันที่แล้วน่าจะใหญ่กว่านี้ เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ดูดีกว่านี้มาก่อน

พบหญิงสาวสวยกำลังข้ามถนนในภูเขาและป่า ฉากในเรื่องดังกล่าวเรียกให้เขามาพบเขาจริงๆ เขายิ้มและเตรียมที่จะออกมาและพูดอะไรสองสามคำ

คนเก็บสมุนไพรดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางอย่างในทันใด และมองไปที่พื้นโดยไม่รู้ตัว เนื่องจากฝนเพิ่งตกลงมา ถนนส่วนนี้บนภูเขาจึงดูเหมือนเป็นโคลนมาก ทิ้งร่องรอยไว้เป็นรอยเท้าที่เขาเดิน

แล้วผู้หญิงล่ะ?

ถนนที่เป็นโคลนแบบนี้จะทิ้งรอยเท้าไว้แม้ว่าสัตว์ตัวเล็ก ๆ จะวิ่งผ่านก็ตาม ไม่ต้องพูดถึงคนตัวใหญ่ขนาดนั้น อย่างน้อยก็ในสายตาของคนเก็บยา แม้แต่ผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังที่สุดในเมืองก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ บางสิ่ง.

คนเก็บสมุนไพรมองดูชายชุดขาวที่เดินผ่านไป รู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว

ไม่มีความคิดที่จะพูดคุยกับเขาอีกต่อไป ใบหน้าของเขาซีด ร่างกายของเขาเดินไปข้างหน้าอย่างแข็งทื่อ และเขาไม่กล้าแม้แต่จะหันกลับไปมอง เมื่อเขารู้สึกว่าระยะทางไกลขึ้น เขาก็วิ่งอย่างรวดเร็ว และความเร็วของการระเบิดนั้นเกือบจะสูงเท่ากับตอนที่เขายังเด็กและไปโรงเรียน การทดสอบสมรรถภาพร่างกาย.

ซู่หนานหันกลับมามองเธอโดยไม่รู้ตัว ถนนคดเคี้ยวในป่าทึบ เธอไม่ค่อยเข้าใจนักว่าทำไมจู่ๆ คนๆ นั้นถึงวิ่งหนีไป

คนประหลาด.

เขาส่ายหัวเบา ๆ และไม่สนใจเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้มากนัก สัตว์วิญญาณบนไหล่ของเขานั่งอย่างมั่นคงและไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ เลย ผลวิญญาณที่เป็นวงกลมใหญ่กว่านั้นถูกแทะไปกว่าครึ่งแล้ว มันเน้นสิ่งนี้ระหว่างทาง

เป็นเวลานานแล้วที่ซูน่านได้พบกับสัตว์ประหลาดที่อ้างว่าเป็น Black Scale Master ในเวลานั้น เธอตัดสินใจกลับไปที่ Star Empire แต่เธอไม่รีบร้อนที่จะกลับมา เธอจะใช้โทรศัพท์วิเศษเมื่อเธอพบกับทิวทัศน์ที่สวยงาม บันทึกไว้และบางครั้งก็ดูมัน

ทั้งหมดด้วยหัวใจ

หยุดตลอดทาง ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงเขตแดนของ Star Empire

ฉันต้องบอกว่าทวีปเทียนหลานนั้นใหญ่มาก อย่างน้อยก็ใหญ่กว่าโลกในความทรงจำของซู่หนานมาก

ซู่หนานจำได้ว่าเขาเคยไปยังพื้นที่ซึ่งเป็นที่ตั้งของ Star Empire เมื่อนานมาแล้ว ในเวลานั้นไม่มีอาณาจักรที่นี่ เป็นป่าทึบสมบูรณ์ ส่วนใหญ่เป็นสัตว์ป่าและสัตว์อสูรที่มีสติปัญญาต่ำ ด้วยประการฉะนี้ เธอก็ถือเอา ด้วยประการฉะนี้. เป็นสักขีพยานในการผงาดขึ้นของ Star Empire

…

หลังจากกลับถึงบ้าน คนเก็บยาก็ป่วยหนักอยู่สองสามวัน จากนั้นจึงไปที่เมืองเพื่อขายยาอายุวัฒนะที่เขาเก็บได้ในราคาที่ดี แต่ยังคงเงียบเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา เมื่อเขาเมา เขาก็พูดสิ่งที่เขาเห็นและได้ยินเกี่ยวกับภูเขาโบราณและถนนในป่าโดยไม่ได้ตั้งใจ

ผู้หญิงในชุดขาวเดินอยู่บนภูเขา สวมหมวกปิดหน้า ถือดาบสีดำแปลกๆ ในมือ และมีสัตว์ประหลาดตัวเล็กนั่งอยู่บนหัวของเธอ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือรูปลักษณ์ของหญิงสาวในชุดขาว แม้ว่าคนเก็บสมุนไพรจะเมา เธอก็ยังประหลาดใจและพูดว่า “แม้แต่สตรีผู้สูงศักดิ์ในเมืองก็เทียบไม่ได้เลยสักนิด” และผู้คนมากมาย เพียงแค่ถือว่าเขาเป็นเรื่องไร้สาระหลังจากดื่ม

แต่บางคนก็จริงจังเพราะมีพลังลึกลับในโลกนี้

เรื่องราวของคนเก็บยานั้นถูกมองว่าเป็นบทสนทนาหลังอาหารเย็น แต่ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องราวก็กลายเป็นเรื่องลึกลับมากขึ้นเรื่อยๆ

บางคนบอกว่าผู้หญิงในชุดขาวบนภูเขาเป็นนางฟ้าบนท้องฟ้า เพราะเธอคิดถึงช่วงเวลาที่เธอกลับมาที่พระราชวังเพราะความโลภในความงามของโลกเธอจึงสามารถอยู่ในโลกนี้ได้ตลอดไป เมื่อฝนตกเธอจะเดินไปบนภูเขาและต้องการหาทางกลับไปที่ Tiangong

บางคนบอกว่าผู้หญิงในชุดขาวเป็นวิญญาณที่โดดเดี่ยวหลงทางในโลกนี้และกำลังหาทางกลับบ้าน ถ้าเจอกันในป่าหลังฝนตก อย่าคุยกับเธอ มิฉะนั้นคุณจะถูกพรากไป ถึงว่าทำไม จะเอาที่ไหนก็มีแต่ความเห็นแตกแยกกัน

คนอื่นบอกว่าผู้หญิงในชุดขาวเป็นเสน่ห์ของนางฟ้าจิ้งจอกในภูเขาและป่า เธอแปลงร่างเป็นมนุษย์เพื่อไปเยือนโลกมนุษย์ ตราบใดที่เธอไม่ยั่วยุเธอโดยเจตนา เธอจะไม่พบอันตราย เยาวชนบางคนถือเอาตามที่เป็นอยู่ ลักษณะที่ไม่มีใครเทียบได้

เรื่องราวของคนเก็บยาได้เล่าสืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน ต่อมาเมื่อนักวิชาการผู้หนึ่งซึ่งชอบชงชาและฟังผู้คนพูดถึงสิ่งเหนือธรรมชาติจึงได้ทราบเรื่องดังกล่าวและได้บันทึกไว้ในหนังสือ ชื่อเรื่องคือ “จิ้งจอกคำ”