เถ้าแก่ขั้นเทพ แปลไทย God Level Store Manager บทที่ 1536
Luochuan ทิ้งโทรศัพท์เวทย์มนตร์ไว้และอธิบายวิธีการใช้งานอย่างง่าย ๆ เขาออกจากพื้นที่ระบบ
ในฐานะที่เป็นเจ้านายของ Origin Store ชายหนุ่มที่ดีในศตวรรษใหม่ เขาไม่เคยสนับสนุนปัญหาของพลังในการแก้ปัญหา
ที่สำคัญที่สุดคือเขาเป็นคนดี
โอเค ส่วนใหญ่แล้ว Luochuan รู้สึกว่าล็อควิญญาณอาจจะถูกใช้ไปบ้าง
ท้ายที่สุดเขาเป็นเพียงคนเดียวที่รู้จักพระเจ้าองค์สุดท้าย
และหลัวชวนไม่ใช่คนที่ฆ่า
เป็นเวลานานมากแล้วที่จะมาถึงโลกนี้เพื่อให้ Luochuan มีเสถียรภาพในส่วนที่ไม่สุก
วิธีคิดยังคงเป็นผลกระทบหลัก
Luochuan จะไม่ถามคนอื่นด้วยเกณฑ์ของตัวเอง เขาก็เพียงพอแล้ว
กลับไปที่ห้องของคุณเอง ช่องที่นำไปสู่พื้นที่ระบบจะหายไป
Luochuan หยิบโทรศัพท์มือถือเวทย์มนตร์เพื่อดูเวลา
มีความยาวไม่มากเกินไป
เขามองออกไปที่หน้าต่าง และฝนก็ไหลไปตามหน้าต่างโปร่งใส ข้างนอกก็ถูกเมฆฝนปกคลุมไปด้วย และแสงที่อยู่ไกลก็มีราคาไม่แพงมากเช่นกัน
Luochuan ยืดเอวขี้เกียจและเดินไปที่หน้าต่าง
เปิดหน้าต่าง ผสมกับอากาศของฝนที่โปรยปรายลงมา แล้วทาลงบนผิวด้วยสัมผัสที่เย็นยะเยือก
ไม่มีการปนเปื้อนอากาศเย็นและสดชื่น
หลัวชวนสูดหายใจเข้าลึก ๆ และคนทั้งหมดก็มีมาก
เขากำลังยืนอยู่บนหน้าต่าง จ้องมองไปยังเมืองทั้งเก้าท่ามกลางสายฝนในฤดูหนาว และเสียงกริ่งของออดอยู่ที่ปลายแถว แต่ยังรวมถึงภูเขาเก้าลูกของหมอบด้วย
แนวสายตากลับมาอีกครั้ง ท้องฟ้ายามค่ำคืนอันมืดมิดผสานเข้ากับทิวเขาสีดำโดยไม่คำนึงถึงกันและกัน
ลั่วชวนปิดหน้าต่างก่อนที่เสื้อผ้าจะเปียก
แม้ว่าคุณจะเปียกมาก แต่ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะแก้ปัญหาให้กับเขา
เขาเพิ่งจากไปนานมาก ฉันอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงในเมืองจิ่วเซ่อ
ส่วนคำตอบ…
มืดไปมองไม่เห็น
ฉันไม่รู้ว่าล็อควิญญาณจะทำอะไรกับโทรศัพท์เวทมนตร์ และหัวใจของเขาเป็นที่คาดหวัง
Luochuan หัวเราะและหัวเราะ ใส่โคล่าที่เหลือ ขวดเปล่าโยนพื้นที่ของระบบ
แน่นอนว่าไม่ใช่สถานที่ที่วิญญาณถูกปิด
พื้นที่ของระบบมีขนาดใหญ่มากและ Luochuan เป็นพื้นที่ที่โดดเด่น
ฉันจับผมยุ่งจนยุ่งเหยิงไปหมด หลัวชวนออกมาจากห้อง
อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่คนหล่อ เขาจะนับผมและความโกลาหล ดูเหมือนทรงผมที่แต่งตัวดี
มาที่ชั้นล่าง
Luochuan ได้ยินเสียงของปีศาจควันสีม่วง
“…เสือบ้า ไม่มีอะไรจะพูดทุกวันเหรอ?”
“จะพูดยังไงดีล่ะ ตัวละครของเขาเป็นแบบนี้”
“ถ้าเจ้าลำบากใจมากกว่านี้ ก็ให้เขาขมขื่นเสีย”
“แต่ความน่าจะเป็นที่ยิ่งใหญ่นั้นไร้ประโยชน์ … ”
จากฉากที่คุณเห็นและคำพูดที่ลดราคา ความจริงของสิ่งต่าง ๆ มีเพียงหนึ่งเดียว –
ลูกบอลสีดำขนาดเล็กในควันสีม่วงของปีศาจ
ลูกบอลสีดำขนาดเล็กเต้นด้วยแขนและเต้นรำด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าที่สวยงามของปีศาจและพยักหน้าเป็นครั้งคราว
… คุณรู้สึกตลกอย่างไร?
“เสร็จแล้วไง” ควันปีศาจมองมาที่ Luochuan และถาม
“ไม่มีอะไรจะจบ” หลัวชวนนั่งลง “คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
ลูกบอลสีดำเล็กๆ ยังคงเต้นต่อไป และพวกมันจงใจมาที่ Luochuan
หลัวชวนเข้าใจความหมายได้ง่ายมาก
“สิ่งเล็กน้อยนี้สามารถแก้ไขตัวเองได้” Luochuan ไม่ได้เข้าไปแทรกแซง
เสือเป็นพนักงานย่อยของร้านต้นทาง และลูกบอลสีดำตัวเล็กคือมาสคอตในร้าน Luochuan นั้นลำเอียงไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
[จากไปอย่างไม่ขาดสาย ธุระส่วนตัวของพนักงาน ไม่แสวงหาชื่อเสียง โชคลาภ อย่าแข่งขันกับระบบของระบบ ช่างสมบูรณ์แบบสมบูรณ์เช่นนี้ เขาเป็นใครกัน? ใช่แล้ว ฉันเอง Luochuan เจ้าของร้านอย่างเป็นทางการ
ล้มเหลวในการรับคำตอบ ลูกบอลสีดำตัวน้อยมาถึงความผิดหวัง
“อืม ไม่เป็นไร” รอยยิ้มปีศาจสีม่วงยิ้มและทุบลูกบอลสีดำ “พรุ่งนี้ฉันจะคุยกับเขาแล้ว”
ลูกบอลสีดำตัวเล็ก ๆ ก็มีความสุข
ตอนนี้มันได้ยอมรับตัวตนของสัตว์เลี้ยงของคุณอย่างสมบูรณ์แล้ว?
ควันสีม่วงอสูรได้รับสายตาของเขา เธอไม่สนใจความสัมพันธ์ระหว่าง Luochuan: “เจ้านายคิดอะไรอยู่ ดูมีความสุขมาก”
“ไม่มีอะไร.” ลั่วชวนส่ายหัว
ถ้อยคำที่ยกย่องตัวเอง ข้าพเจ้าคิดในใจ ถ้าคุณพูดออกไป แม้ว่าหลัวชวนจะเขินอาย แม้ว่าจะเป็นความจริงก็ตาม
ดังนั้นคำพูดเหล่านี้จึงคงอยู่ในใจของเขาเท่านั้น
หลัวชวนหวังว่าปีศาจสีม่วงอัจฉริยะน้ำแข็งและหิมะสามารถคาดเดาสิ่งนี้ได้ พูดได้เลยว่านี่เป็นประสบการณ์ที่พิเศษมาก
ควันสีม่วงอสูรเกิดขึ้นแล้ว และเห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อในวาทกรรมของลั่วชวน
“ให้ฉันเดา.” ควันสีม่วงปีศาจทุบตาเล็กน้อยและมุมปากของเขายิ้ม “เจ้านายกำลังถอนหายใจอย่างหล่อเหลาของเขาใช่ไหม”
มันเป็นควันสีม่วงปีศาจในบ้านของฉัน และฉันจะเดาความคิดของฉันเอง
“มันเป็นไปได้ยังไงกัน?” Luochuan ไม่ได้ยอมรับว่าตัวละครของเขาเป็นประเภท “แม้ว่าคุณกำลังพูดถึงข้อเท็จจริง ฉันจะไม่เบื่อตัวเอง คุณรู้หรือไม่ว่าคุณทำได้”
“ใช่ ๆ.” ควันปีศาจสีม่วงพยายามควบคุมการแสดงออกทางสีหน้าของเขา พยักหน้าด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่ทำไมรอยยิ้มจึงไม่สามารถปกปิดได้
เจ้านายเพิ่งมีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างซึ่งทำให้รู้สึกมีความสุขมาก แต่ในบางแง่มุมก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง
Luochuan ตัดสินใจที่จะจบหัวข้อแปลก ๆ นี้
“ใช่ ฉันยังจำล็อควิญญาณที่คุณบอกได้ไหม”
“Soul] คืนนั้นที่ Jubicon หรือเปล่า”
“ตกลง.”
“แน่นอน จำไว้ เขาถูกจับโดยคุณหรือเปล่า”
หลัวชวนบอกสิ่งนี้ในตอนนั้น ปีศาจควันสีม่วงไม่ลืม เธอยังคงจำได้ว่าหลัวชวนบอกด้วยสีหน้าของเขา
ระนาบระนาบตรงกลาง …
บางทีมีเพียงเจ้านายเท่านั้นที่สามารถเพิกเฉยได้โดยตรงและคุณสามารถฟื้นคืนชีพจากการระเบิดตัวเองได้อย่างง่ายดาย
เมื่อเห็นควันสีม่วงอสูร Luochuan ไม่ได้ปิดบัง และเรื่องก็เกิดขึ้นอย่างเรียบง่าย
“…ก็เกือบๆนี้แหละ” Luochuan กล่าวว่ามีความกระหายอยู่บ้างเป็นเวลานานและจิบชานมที่ดูดควันสีม่วงของปีศาจ “คุณเคยได้ยินชื่อนี้ไหม”
ควันสีม่วงปีศาจช่วยไม่ได้และหัวเราะ ไม่มีอะไรจะพูด เธอจำประสบการณ์ของเธอได้ และในที่สุดก็ส่ายหัว: “เทพองค์สุดท้าย … ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน”
“บางทีเครื่องเหวินเทียน ไม่มีวันที่พวกเขารู้” Luochuan ยังมอบชานมของเธอให้กับปีศาจ
Missha และ Tian Machine Pavilion เป็นพลังอันทรงพลังของจุดสูงสุดของ Tianyi แผ่นดินใหญ่ จึงต้องรวบรวมหนังสือโบราณหลายเล่ม ไม่อาจบันทึกเข้ารอบชิงชนะเลิศได้
“เจ้านายควรถามพวกเขาไหม”
“วันนี้ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน”