Genius Doctor Black Belly Miss บทที่ 2532
มีดหลายเล่มรวมตัวกันและล้มลง แต่ความรู้สึกของมีดที่เจาะร่างกายไม่แพร่กระจาย!
หัวหน้ากลุ่มชายชุดดำรู้สึกว่ามีบางอย่าง หันกลับมาและพูดเสียงเบาว่า “มันเป็นกับดัก! ออกจาก!”
แต่…..
ด้านหน้าของประตูที่พังแล้วมีร่างเพรียวบางยืนอยู่ข้างหลังพวกเขา ร่างนั้นถูกเงาของแสงจันทร์ทำให้ไม่มีใครมองเห็นใบหน้าได้ชัดเจน แต่ร่างนั้นแสดงความรู้สึกเย็นชาปิดกั้นทางเดียวที่ชายชุดดำจะออกไป!
“ในเมื่อเจ้าอยู่ที่นี่ เหตุใดเจ้าจึงรีบออกไป?”
พลันได้ยินเสียงลางสังหรณ์เย็นยะเยือกราวกับเสียงฟ้าร้องซึ่งทำให้พวกมันหวาดกลัว!
“เหยียนไห่?” ผู้นำเริ่มไม่แน่ใจ เสียงฟังดูคุ้นเคยแต่น้ำเสียงเย็นชา เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยได้ยินจาก Yan Hai มาก่อน
“ทำไม? คุณจำคนที่คุณต้องการฆ่าไม่ได้เหรอ?” คนที่ยืนอยู่ข้างประตูถอยหลังไปหนึ่งก้าว แสงจันทร์ส่องกระทบร่างของเธอ แสงจันทร์ส่องสว่างใบหน้าของ ‘หยานไห่’ แต่เจตนาที่เย็นชาบนใบหน้านั้นทำให้ผู้ชายหวาดกลัว
หัวหน้าถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นใบหน้าของจวินอู๋เสีย คนๆ นี้เห็นได้ชัดว่าเป็น ‘หยานไห่’ แต่ด้วยความแข็งแกร่งของหยานไห่ เขาจะปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาโดยไม่มีเสียงได้อย่างไร?
จนกระทั่งการปรากฏตัวที่ไร้เสียงของจวินอู๋เสีย ไม่มีใครรู้ว่ามีคนอยู่ใกล้!
“คุณไม่ได้ถูกวางยา!” ผู้นำพูดอย่างเย็นชา
จวินอู๋เสียขมวดคิ้ว “คุณใช้สิ่งนั้นกับฉันจริงเหรอ? อย่าทำให้ฉันหัวเราะ”
“คุณโชคดีที่หลีกเลี่ยงความตายได้! แต่คุณกำลังส่งตัวเองไปที่ประตูแห่งความตาย! เราจะไม่ให้โอกาสคุณอีก! รับเขา!” ผู้นำรักษาความสงบและพวกเขาทั้งหมดรีบไปที่จวินอู๋เสีย
แม้ว่าจวินอู๋เสียจะยังมีสติอยู่และได้รู้ถึงแผนการของพวกเขา แล้วยังไงล่ะ?
‘หยานไห่’ เป็นเพียงชายหนุ่มที่มีพรสวรรค์โดยกำเนิดที่สูงกว่าค่าเฉลี่ย ถ้าเขาได้รับเวลาอีกสิบปี บางทีเขาอาจจะประสบความสำเร็จมากกว่านี้ แต่ปัจจุบันเขายังเด็กและยังไม่บรรลุนิติภาวะ ระดับทักษะของทุกคนที่ส่งไปปฏิบัติภารกิจนี้อยู่เหนือเขาทั้งหมด ดังนั้นการฆ่า ‘หยานไห่’ จึงไม่ใช่เรื่องยาก!
เงาดำหลายสิบตัวบินเข้าหาจวินอู๋เสียอย่างสม่ำเสมอ ร่างของทุกคนเปล่งรัศมีสีทองออกมา เป็นไปได้ว่าทักษะของคนเหล่านี้ไม่ได้อ่อนแอ แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเทียบได้กับเลขชี้กำลังที่สามารถย่อจารึกจิตวิญญาณได้ แต่พวกเขาก็ทรราชมากพอ!
อย่างไรก็ตาม จวินอู๋เสียยืนอยู่ที่จุดเดิมโดยไม่ขยับเขยื้อน ขณะที่เธอมองดูนักฆ่าที่กำลังเข้ามาอย่างรวดเร็วของเธอ แสงเย็นฉายออกมาจากภายในดวงตาของเธอ
กะทันหัน!
ทันใดนั้นแสงสีม่วงก็ปรากฏขึ้นจากนอกบ้าน!
อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตา ชายในชุดดำที่พุ่งเข้าหาจวินอู๋เสียก็ถูกแสงสีม่วงดึงออกไปหมด
ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องมากมายก็ดังขึ้นที่ลานบ้าน!
ผู้นำของชายชุดดำล้มลงบนพื้นอย่างแรง ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกะทันหันเกินไป เขาไม่เห็นด้วยซ้ำว่าจวินอู๋เสียเคลื่อนไหวอย่างไร และคนทั้งร่างก็บินไป ขณะที่ความเจ็บปวดแผดเผาแผ่ออกมาจากอกของเขา ความเจ็บปวดราวกับถูกฟ้าผ่า
เสียงคร่ำครวญอย่างเจ็บปวดจากคนของเขามาถึงหูของเขาในขณะที่ผู้นำมองไปรอบ ๆ อย่างดุเดือดและพบว่าคนของเขานอนแผ่หลาอยู่บนพื้น หน้าอกของพวกเขาทุกคนมีรอยไหม้ดำราวกับถูกฟ้าผ่า!
“ก็แค่นั้น” ทันใดนั้นเสียงเย็นก็พูดขึ้น
ผู้นำเงยหน้าขึ้นทันทีและมองไปที่ที่มาของเสียง แต่เสียงนั้นทำให้เขาใจสลาย