Genius Doctor Black Belly Miss บทที่ 2495
“ให้ฉันช่วยคุณ.” เสียงของ Jun Wu Yao ระงับความเจ็บปวดอย่างมาก Xie ตัวน้อยของเขาต้องรู้อะไรบางอย่าง มิฉะนั้นเธอจะไม่หยุดเขา
จวินอู๋เสียเจ็บปวดมากจนเธอไม่สามารถพูดได้และทำได้เพียงส่ายหัว
ถ้าไม่ใช่เธอ ก็เป็นเขา
ถ้าเธอต้องเลือก ขอเป็นเธอดีกว่า
ความโกลาหลที่ทำลายร่างกายของเธอนั้นเจ็บปวดมาก แต่จะไม่ทำให้เธอเสียชีวิต แต่ถ้าหนอนชีวิตและความตายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง มันจะทำให้การตายของจวินอู๋เหยาเร็วขึ้น
ขณะที่ทั้งคู่กำลังต่อสู้กัน ฮั่วเหยาและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็เหงื่อตกด้วยความตื่นตระหนก พฤติกรรมที่ผิดปกติอย่างกะทันหันของจวินอู๋เสียทำให้พวกเขาตื่นตระหนกและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ พวกเขาไม่สามารถถามจวินอู๋เสียได้ ขณะที่พวกเขายืนเงียบๆ อยู่ข้างๆ และอธิษฐาน
“จงเป็นคนดี ฟังฉัน ฉันสบายดี.” จวินอู๋เหยาลดเสียงลงและใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยน ราวกับจะเกลี้ยกล่อมเด็กน้อย แต่การแสดงออกของจวินอู๋เสียนั้นแน่วแน่
ความโกลาหลเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและทำให้ผู้คนทำอะไรไม่ถูก เส้นเลือดสีน้ำเงินที่ปะทุกระจายจากแขนของเธอไปที่คอแล้ว เส้นเลือดสีน้ำเงินรุนแรงค่อยๆ พุ่งขึ้นจากคอถึงกรามล่าง ค่อยๆ ลามไปถึงแก้มเมื่อตัดกับผิวซีดของเธอ
เส้นของเส้นเลือดทีละนิ้วเหมือนมีดแทงไปที่หัวใจของจุนอู๋เหยา
เมื่อเส้นเลือดสีน้ำเงินปกคลุมทั่วร่างของเธอ จวินอู๋เสียก็พังทลายด้วยความเจ็บปวดอย่างสุดขีดจนสติของเธอเลือนราง เธอกัดฟันแน่น หลับตาด้วยความเจ็บปวด มือที่จับข้อมือของจุนอู๋เหยาไม่ปล่อย ขณะที่เธอยังคงนั่งยองๆ ราวกับว่าเธอหมดเรี่ยวแรงทั้งร่างกาย
“หรง รัว” เสียงของจวินอู๋เหยาสั่นสะท้านด้วยอารมณ์ที่เก็บกด
“ที่นี่!” หรงรั่วรู้สึกประหลาดใจ
“ดึงมือเธอออกไป” จวินอู๋เหยาหรี่ตา ไม่ว่าจวินอู๋เสียจะเห็นด้วยหรือไม่ เขาก็ต้องทำสิ่งนี้
การแสดงออกของ Rong Ruo แสดงให้เห็นถึงการต่อสู้ภายใน แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับจวินอู๋เสีย แต่เธอก็เห็นว่าจวินอู๋เย่าต้องช่วยจวินอู๋เสีย อย่างไรก็ตาม จวินอู๋เสียไม่เห็นด้วยที่เขาทำเช่นนั้น มีความเป็นไปได้สูงที่การช่วยเหลือของจวินอู๋เหยา เขาอาจนำอันตรายมาสู่ตัวเขาเอง
“เร็ว.” จวินอู๋เหยาเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีม่วงของเขาแดงก่ำและดูน่ากลัวมาก
Rong Ruo ไม่กล้าที่จะรอช้าไปกว่านี้เนื่องจากสถานะปัจจุบันของ Jun Wu Xie ทำให้เธอเป็นทุกข์ เธอรีบวาง Sea Spirit Beast ตัวน้อยลงและเอื้อมมือไปดึงมือของ Jun Wu Xie ออกไป
อย่างไรก็ตาม มือของจวินอู๋เสียยังคงจับแน่น โดยจับข้อมือของจวินอู๋เหยาไว้แน่นมาก ไม่ว่าหรงรั่วจะดึงแรงแค่ไหน มันยังคงกำแน่น หรงรั่วไม่กล้าใช้พลังวิญญาณของเธอแงะมือของเธอออก เพราะมันจะทำให้กระดูกมือของจวินอู๋เสียบาดเจ็บได้
“Xie น้อย ปล่อยไป…. ฟังฉัน ฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไร จะไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้น ปล่อยมือดี ๆ ได้ไหม?” จวินอู๋เหยาทำได้เพียงระงับความโศกเศร้าและเกลี้ยกล่อมเธออย่างอ่อนโยน
เมื่อถึงจุดนี้ จวินอู๋เสียไม่สามารถควบคุมสติของเธอได้อีกต่อไป เธอไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดเลย
ในขณะที่ทุกคนกำลังรีบทำอะไรเงาดำก็พุ่งออกมาจากด้านข้างของป่า
Hua Yao และ Fan Zhuo ในช่วงเวลาแห่งความตื่นตัว ยืนอย่างปกป้องต่อหน้า Jun Wu Yao และคนอื่นๆ
คนที่แต่งตัวประหลาดปรากฏตัวต่อหน้าต่อตาพวกเขา ศีรษะของบุคคลนั้นไม่ใหญ่นักและสวมชุดเกราะเบาที่ทำจากเกล็ด มีหน้ากากสีฟ้าอ่อนปิดหน้าและมีธนูยาวอยู่ข้างหลัง เป็นภาพแปลกตาที่เห็น
เกาะนี้ถูกยับยั้งจริงหรือ!
Hua Yao และ Fan Zhuo ไม่กล้าที่จะผ่อนคลาย ในขณะนี้ จวินอู๋เสียอยู่ในสภาพที่แย่มากและไม่สามารถทนต่อการโจมตีใดๆ ได้เลย ชายทั้งสองยืนอยู่บนพื้นทันที พร้อมที่จะโจมตีได้ทุกเมื่อ!