Genius Doctor Black Belly Miss บทที่ 2492
เกาะโดดเดี่ยวที่ปรากฏอยู่ในทะเลแห่งความตาย เงียบสงบเหมือนเรือลำเล็กๆ
ในเวลานี้ทะเลมีลมกระโชกแรงและฝนตกลงมาในทะเลที่เงียบสงบทำให้เกิดระลอกคลื่นเล็กน้อย
“อยากไปเที่ยวเกาะไหม” จวินอู๋เสียยืนอยู่ข้างจวินอู๋เหยา หลังจากเดินทางมาตลอดทั้งเดือน นี่เป็นครั้งแรกที่ค้นพบเกาะ พื้นที่ของเกาะไม่เล็กเกินไป ต้นไม้หนาทึบ และดูเหมือนไม่ถูกกีดขวาง
“แมน” จวินอู๋เหยาพยักหน้า เนื่องจากมีสัญญาณเตือนบางอย่างเกี่ยวกับพายุที่กำลังจะมาถึง เป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขาที่ได้พบเกาะเล็กๆ ในขณะนี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ หรงรั่ว มีอาการเมาเรือ หากพวกเขาพบกับพายุ การขว้างและการกลิ้งของเรือ มันจะทำให้สภาพของเธอแย่ลงไปอีก
จวินอู๋เหยาออกคำสั่งให้ลงจากเรือ สมอถูกทิ้ง Night Regime และ Ghost Army ส่วนใหญ่อยู่บนเรือ มีเพียง Ye Sha และอีกสองคนที่ติดตาม Jun Wu Yao และคนอื่นๆ ที่เหลือไปยังเกาะ นอกจากสามคนจาก Night Regime แล้ว ชายที่สวมหน้ากากภูตผีก็ติดตามกลุ่มไปด้วย ชายคนนั้นเป็นผู้บัญชาการของ Ghost Army เขาถูกเรียกว่า Gui Huang และเป็นหนึ่งในคนสนิทของ Jun Wu Yao เขาเงียบอยู่เสมอ จวินอู๋เสียไม่เคยได้ยินเขาพูด
เกาะนี้เงียบสงบมาก มีเพียงเสียงใบไม้กระทบกันเมื่อลมพัด
จวินอู๋เสียได้นำลูกสัตว์อสูรวิญญาณทะเลมาด้วย แม้ว่าในเวลานี้ ดวงตาของคนตัวเล็กที่ตื่นตระหนกยังคงแสดงความกลัวอยู่บ้าง แต่ความตื่นตระหนกน้อยกว่าตอนพบกันครั้งแรกเล็กน้อย บางทีลูกอาจรู้ตัวว่าจวินอู๋เสียและเพื่อน ๆ ของเธอไม่ใช่ศัตรูที่ตามล่าพวกมัน ด้วยเหตุนี้ ชายน้อยจึงค่อนข้างสงบในขณะนี้
บนเรือ พวกเขารู้สึกว่าเกาะนี้ไม่ได้เล็กเกินไป แต่เมื่ออยู่บนบก พวกเขาตระหนักว่าพื้นที่บนบกของเกาะนั้นค่อนข้างกว้างใหญ่ เมื่อมองแวบแรก พวกเขามองไม่เห็นจุดสิ้นสุด คาดหวังเส้นทางป่าทึบเบื้องหน้าพวกเขา
“ในที่สุดเราก็อยู่บนพื้นดินที่มั่นคง อยู่บนเรือและแกว่งไปแกว่งมาเป็นเวลานาน ฉันเริ่มรู้สึกอึดอัดจริงๆ ฉันรู้สึกว่าการแกว่งไปมาทำให้สมองของฉันกลายเป็นก้อนเหนียวๆ” Qiao Chu ออกกำลังกายและคลายแขนขาของเขา เต็มไปด้วยพลังและไม่เปียกฝนอย่างน่าสมเพช
ชีวิตในทะเลไม่มากก็น้อยทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ เมื่อพวกเขารีบเร่งจากอาณาจักรล่างไปยังอาณาจักรกลาง พวกเขานั่งเรือไปด้วย แต่การเดินทางไม่นานนัก แต่คราวนี้มันทำให้เขาเจ็บปวด
จวินอู๋เสียเดินขึ้นไปหาหรงรั่วในขณะที่อุ้มสัตว์ร้ายตัวน้อย แมวดำนั่งอยู่บนไหล่ของเธอ ลอร์ดเมห์เมห์และกระต่ายสังเวยโลหิตคร่ำครวญอยู่ข้างเท้าของเธอ
ใบหน้าของ Rong Ruo ซีดมาก ตอนนี้การถอยกลับอย่างกะทันหันทำให้ร่างกายของเธอรู้สึกไม่สบายมากขึ้นจนถึงจุดที่หมดแรง เธอกำลังนั่งอยู่บนโขดหินริมชายฝั่งในขณะนี้ สูดอากาศเข้าไปเฮือกใหญ่
“ยังรู้สึกแย่มากอยู่หรือเปล่า” จวินอู๋เสียมองดูปฏิกิริยาของหรงรั่วและขมวดคิ้วเล็กน้อย เป็นเรื่องแปลกที่จะบอกว่า Rong Ruo ก่อนหน้านี้สบายดี แต่อย่างใด สองวันที่ผ่านมามีอาการเมาเรือกะทันหัน
จวินอู๋เสียตรวจสอบเธอหลายครั้ง และไม่พบความผิดปกติใดๆ นอกจากความอ่อนแอของร่างกายแล้วเธอไม่พบสิ่งอื่นใด
ดูเหมือนว่าจะเป็นเพียงอาการเมาเรือกะทันหัน
Rong Ruo พยักหน้าอย่างเหนื่อยล้า เมื่อพวกเขาพบกับ Sea Spirit Beasts ที่ถูกสังหาร บางทีอาจเป็นเพราะกลิ่นเลือดแรงที่ทำให้เธอคลื่นไส้จนเกือบอาเจียนเป็นน้ำดี คลื่นความเจ็บปวดในศีรษะและหัวใจของเธอรู้สึกเหมือนมี หินก้อนนั้นกดทับและทำให้เธอหายใจลำบาก
“ฉันจะทำการสำรวจล่วงหน้าเพื่อดูว่าเกาะนี้มีถ้ำที่เหมาะสำหรับการพักผ่อนหรือไม่ ด้วยอาการของ Little Ruo เธอไม่ควรกลับขึ้นเครื่องในวันนี้” หัวใจของ Fei Yan ปวดร้าวในขณะที่เขาแนะนำความคิดของเขากับคนอื่นๆ