Genius Doctor Black Belly Miss บทที่ 2486

“ยังเช้าอยู่….” เฉียวจือมองไปที่มหาสมุทรที่ไม่มีที่สิ้นสุด ที่ปลายสุดของมหาสมุทรคือจุดหมายปลายทางของพวกเขา – Upper Realm ซึ่งมีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งอยู่มากมายและผู้แข็งแกร่งมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

“พี่อู๋เหยา อาณาจักรบนเป็นอย่างไร? บอกเราเกี่ยวกับเรื่องนี้” Fei Yan มองที่ Jun Wu Yao อย่างตื่นเต้น อาจเป็นเพราะจวินอู๋เหยาและจวินอู๋เสียแต่งงานกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีความกลัวใดๆ ต่อจวินอู๋เหยา แม้ว่าความเคารพและการบูชาจะยังคงอยู่ แต่อย่างน้อยพวกเขาก็กล้าพูดกับเขามากกว่าสองประโยค

จวินอู๋เหยาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีเทา ขณะที่เขาหลงทางในความทรงจำเกี่ยวกับอาณาจักรบน ลมทะเลกระซิบผ่านหูของเขา เขาฟื้นความรู้สึกเมื่อจวินอู๋เหยามองจวินอู๋เสียและพูดว่า “ในอาณาจักรบน พวกเขาเชื่อในกฎข้อเดียว นั่นคือใครก็ตามที่แข็งแกร่งที่สุดจะเป็นราชา ภายในอาณาจักรบนไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความภักดีและความกตัญญู แต่ผู้แข็งแกร่งสามารถใช้พลังเพื่อปล้นสะดมและปล้นสะดมได้โดยไม่มีข้อจำกัดใดๆ หากคุณมีพละกำลังเพียงพอ คุณสามารถฆ่าคนที่คุณต้องการฆ่าได้ทั้งหมด จะไม่มีใครตำหนิคุณหรือลงโทษคุณ พวกเขาเชื่อว่าผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะอยู่รอดได้”

เสียงของจวินอู๋เหยาไม่มีเสียงกระเพื่อมแม้แต่น้อย มันสงบในขณะที่เขาเปิดเผยโลกที่ไม่รู้จักของอาณาจักรบนให้เฉียวชูและคนอื่น ๆ ฟัง

แทนที่จะบรรยายถึงประเภทของชีวิตและสภาพแวดล้อมของอาณาจักรบน เขาสามารถพูดได้เพียงแค่ว่ามันเป็นสนามรบที่นั่น

เด็กทุกคนตั้งแต่แรกเกิดจะถูกส่งต่อให้บุคลากรพิเศษดูแล พ่อแม่ไม่สามารถเลี้ยงดูลูกได้หลังจากเกิดมาแล้ว ลูก ๆ ของพวกเขารวมกันเป็นหนึ่งในสนามฝึกของรัฐบาลเมือง พวกเขาไม่ได้กินนมแม่แต่ให้กินซุปสูตรพิเศษแทน ซึ่งจะกระตุ้นพลังทางจิตวิญญาณในร่างกายของพวกเขา วางรากฐานที่มั่นคงตั้งแต่เล็กจนโต เมื่อพวกเขาเดินได้ พวกเขาจะถูกพาไปฝึกความเข้มข้นสูง เด็กเหล่านั้นที่สติสัมปชัญญะไม่ได้รับการพัฒนาและพูดแทบไม่ได้ ต้องอดทนต่อการฝึกที่โหดร้ายที่สุดในช่วงเวลาที่เปราะบางที่สุด

เด็กเล็กเหล่านั้นไม่สามารถเข้าใจโลกและการทำงานของมันได้เลย และในทางกลับกัน พวกเขาถูกบังคับให้พัฒนาเส้นเอ็นและเส้นเลือด บังคับให้ป้อนซุปยาจำนวนนับไม่ถ้วน ขณะที่พวกเขาถูกบังคับให้ขยายรากฐานสำหรับพลังทางวิญญาณของพวกเขา

เด็กหลายคนที่ไม่สามารถอยู่รอดได้ในสมัยนั้นเสียชีวิต

ในสนามปฏิบัติของรัฐบาลหลักของเมือง ศพจำนวนมากจะถูกทิ้งทุกเดือน และพวกเขาเป็นคนที่เพิ่งเกิดหรือเด็กอายุเพียงหนึ่งหรือสองปี

พวกเขาถูกปฏิบัติเหมือนกองขยะ ศพถูกโยนเข้าไปในกล่องไม้หยาบและถูกเคลื่อนย้ายออกจากเมืองเพื่อโยนลงสู่ทะเลแห่งความตาย พ่อแม่ของพวกเขาซึ่งให้กำเนิดเด็กเหล่านี้เท่านั้นที่ไม่เคยเห็นหน้าพวกเขาอีกเลย

เด็กเหล่านั้นที่ ‘โชคดี’ พอที่จะมีชีวิตรอด จะต้องถูกคัดเลือกอย่างเข้มข้นยิ่งกว่าเดิม ผู้ที่เก่งกาจด้วยพรสวรรค์แต่กำเนิดได้รับอนุญาตให้อยู่ในเมืองและได้รับการเลี้ยงดูและสั่งสอนต่อไปจนกว่าจะโตเป็นผู้ใหญ่ พ่อแม่ของพวกเขาสามารถมาเยี่ยมได้เป็นครั้งคราวเท่านั้น เนื่องจากพวกเขาถูกห้ามไม่ให้รบกวนการบ่มเพาะของลูกๆ โดยเด็ดขาด

และเด็กธรรมดาเหล่านั้นจะถูกโยนกลับบ้านโดยตรงและไม่สนใจ

อย่างไรก็ตาม เด็กเหล่านั้นถูกบังคับผสมยาจำนวนมากตั้งแต่อายุยังน้อย ร่างกายของพวกเขาแตกต่างจากทารกทั่วไปอย่างสิ้นเชิง และเด็กจำนวนมากที่ถูกโยนกลับบ้านไม่สามารถอยู่รอดได้เป็นเวลานานและเสียชีวิต

ในอาณาจักรบน มีเพียงผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่มีสิทธิ์มีชีวิตอยู่ต่อไป ในสภาพแวดล้อมแบบสุนัขกินสุนัข ผู้คนในอาณาจักรบนคุ้นเคยกับชีวิตเช่นนี้มานานแล้ว และแม้แต่ต่อเลือดเนื้อของตัวเอง พวกเขาสูญเสียความรู้สึกรักใคร่และเสน่หาไป ซึ่งไม่เหมือนกับผู้คนจากอาณาจักรล่าง

“อะไรของมันวะ…. มีสถานที่เช่นนั้นจริงหรือ?” เฉียวจือเบิกตากว้าง ไม่อยากเชื่อเรื่องแบบนี้