Genius Doctor Black Belly Miss บทที่ 2463

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือมันไม่ง่ายเลยที่ทั้งจวินอู๋เสียและจวินอู๋เหยาจะสามารถดำเนินพิธีแต่งงานได้จนถึงระดับนี้…

หากไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่มีมารยาทต่อผู้คนในพระราชวังหลิน จวินอู๋เสียและจวินอู๋เหยาอาจให้คำมั่นว่าจะแต่งงานเป็นการส่วนตัวโดยไม่บอกคนอื่น

คงไม่มีใครกล้ารบกวนคืนวันแต่งงานของจวินอู๋เหยา แขกทุกคนได้รับเชิญและส่งไปที่งานเลี้ยงโดย Jun Xian

ในขณะที่จวินอู๋เสียและจวินอู๋เหยาที่ควรจะเป็นจุดสนใจในวันนี้ได้กลับไปที่ห้องของพวกเขาก่อนหน้านี้

แม้ว่าจะไม่มีการตกแต่งสีแดงในห้องนอนที่สะอาดและเป็นระเบียบ แต่จวินอู๋เสียก็รู้สึกสบายและอบอุ่นเป็นพิเศษ รูปแบบของห้องนั้นเหมือนกับห้องของเธอในวังหลินทุกประการ เพียงแต่ขนาดของเตียง… ใหญ่กว่า

มีเพียงสองคนในห้อง หลังจากเข้ามาในห้อง จวินอู๋เหยาที่รีบพาจวินอู๋เสียกลับมาเป็นคนแรกก็รู้สึกงุนงงเล็กน้อย ดวงตาสีม่วงจ้องมองที่จวินอู๋เสียซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ ดูเหมือนจะไม่สามารถละสายตาไปได้อีกต่อไป

จากนี้ไปเธอเป็นภรรยาของเขาและเขาเป็นสามีของเธอ

ช่วงเวลาที่เขาคิดถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวตนของกันและกัน หัวใจของจวินอู๋เหยาก็เต็มไปด้วยความพึงพอใจอย่างที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ราวกับว่าเขาเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกเพียงแค่ได้มองเธอ

“Xie น้อย…” เขาอดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปหาเธอ นิ้วมือที่สั่นเทาเล็กน้อยของเขาเลื่อนผ่านใบหน้าที่เรียบเนียนของเธอ ความรู้สึกสัมผัสที่นุ่มนวลภายใต้นิ้วของเขาทำให้เขาถูกไฟฟ้าช็อตไปทั่วร่างกาย

จวินอู๋เสียเงยหน้าขึ้นมองเขาที่หน้าแดงพร้อมกับกระพริบตาช้าๆ

ร่างกายของจวินอู๋เหยาแข็งทื่อและเลือดในร่างกายของเขาดูเหมือนจะพุ่งเข้าสู่สมองของเขา มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาอยากทำ แต่เขาไม่รู้ว่าควรเริ่มจากตรงไหนดี

ความหุนหันพลันแล่นที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

เขาไม่อยากทำร้ายเธอ

ตั้งแต่เขาแต่งงานกับเธอ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ทำร้ายเธอ แม้แต่ตัวเขาเอง

เพียงแค่สัมผัสจากปลายนิ้วของเขา จวินอู๋เหยาก็เกือบจะปลดปล่อยความหุนหันพลันแล่นที่ระงับอยู่ในตัวเขาออกมา เขาไม่แน่ใจว่าเขาจะสามารถคงความเป็นเหตุเป็นผลที่เขามีอยู่ตอนนี้ได้หรือไม่หากเขาเข้าใกล้เธอมากขึ้น

นี่คือผู้ชายตัวเล็ก ๆ ที่เขาตามหาและรอคอยมาหลายปี เขาจะสงบสติอารมณ์ได้อย่างไร?

จวินอู๋เสียมองไปที่จวินอู๋เหยาเป็นเวลานานมาก สิ่งที่เธอเห็นมีเพียงเขาสัมผัสใบหน้าของเธอโดยไม่ได้ดำเนินการอื่นใดหลังจากนั้น เธอกลอกตาและลุกขึ้นยืนในทันที ขณะที่จับมือของจวินอู๋เหยา เธอดึงเขาและเดินไปที่เตียงแต่งงานที่เรียบร้อย

เมื่อร่างกายของเขาแข็งทื่อ จวินอู๋เหยาทำได้เพียงเบิกตากว้างและปล่อยให้จวินอู๋เสียดึงเขาไปที่เตียง จากนั้นเขาก็ถูกจวินอู๋เสียกดให้นั่งอย่างแข็งทื่อบนเตียง ตามมาด้วยการผลักเบาๆ จากมือคู่นั้น เขาถูกจับอย่างไม่ระวังและล้มลงบนเตียงนุ่ม

เขาเกร็งจนสุดขีด ทุกเซลล์ในร่างกายส่งเสียงคำราม

แต่ไม่กล้าขยับตัว

เขากลัวมากที่จะทำร้ายเธอ

อย่างไรก็ตาม จวินอู๋เสียถอดรองเท้าและถุงเท้าของเธอออก ทันใดนั้นเธอก็ยกส่วนล่างของกระโปรงขึ้นและนั่งคร่อมเอวของจวินอู๋เหยา

สัมผัสที่นุ่มนวลของสะโพกของเธอที่กระทบกับผ้าทำให้ร่างกายของจุนอู๋เหยาสั่นสะท้าน ดูเหมือนว่าเลือดของเขาจะพุ่งไปที่อื่นในร่างกายของเขาในขณะนี้

“Xie ตัวน้อย…” ลำคอของเขาม้วนเป็นปม ลำคอของเขาแห้งมากและดวงตาสีม่วงของเขาก็เต็มไปด้วยความปรารถนา

ในขณะที่มองดูเขาโดยไม่พูดอะไร จวินอู๋เสียเพียงแค่ยกมือขึ้นและถอดชุดแต่งงานที่สวยงามออกหลังจากปลดหัวเข็มขัดเสื้อผ้าบนชุดของเธอ ทุกการเคลื่อนไหวของเธอดูเหมือนจะกระตุ้นประสาทของจวินอู๋เหยา ทำให้เส้นเลือดที่มือของเขายื่นออกมาจากกล้ามเนื้อที่เกร็ง

หลังจากที่เธอพับชุดแต่งงานอย่างระมัดระวังและวางไว้ข้างๆ จวินอู๋เสีย จู่ ๆ ก็หยิบหนังสือที่ไม่มีปกออกมาจากเสื้อผ้าชั้นในของเธอและเริ่มอ่านมันอย่างจริงจัง

“…” จวินอู๋เหยาเต็มไปด้วยความคาดหวัง เขาไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้จะมานั่งบนเอวของเขาและเริ่มอ่านแบบนี้!