Genius Doctor Black Belly Miss บทที่ 2462
รอยยิ้มในดวงตาของจวินอู๋เหยาหนาขึ้น เขาโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยและกระซิบข้างหูของจวินอู๋เสีย
“ตามที่ขอ.”
เมื่อมีเสียงทุ้มดังขึ้น ลมหายใจอุ่นๆ ก็เป่ารดหูของจวินอู๋เสีย ทำให้ทะเลสาบสงบในใจเธอกระเพื่อม
“ที่นี่ ตรงนี้ จำทุกประโยคที่คุณเคยพูด” จวินอู๋เหยาดึงมือจวินอู๋เสียมาวางไว้ที่หน้าอก เขาไม่เคยคิดว่าการเผชิญหน้าเช่นนี้ระหว่างทั้งคู่จะนำเขาไปสู่การสร้างความสัมพันธ์กับจวินอู๋เสีย
ราวกับว่าเธอถูกกำหนดให้เป็นที่รักของเขา ตั้งแต่วินาทีที่เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขา หัวใจทั้งหมดของเขาก็ตกหลุมรักเธอ ทำให้พวกเขาแยกกันไม่ออก
เวลาที่พวกเขาปฏิบัติต่อกันและกันด้วยสายตาเย็นชา เวลาที่พวกเขาชี้ดาบใส่กัน และเวลาที่มีเลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ใครจะไปรู้ว่าทุกๆ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันจะดึงพวกเขาให้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ทีละเล็กทีละน้อยส่งผลให้พวกเขาที่เคยเป็นคนแปลกหน้าตกหลุมรักกันไม่รู้จบ
ทั้งหมดนี้เป็นเหมือนความฝัน
ทุกอย่างดูไม่จริงสำหรับจวินอู๋เหยาที่เขาทำได้เพียงแค่จับมือเธอให้แน่น ราวกับว่ามีเพียงสัมผัสอุ่นๆ บนฝ่ามือของเขาเท่านั้นที่สามารถเตือนเขาได้ตลอดเวลาว่าทุกสิ่งเป็นจริง
จวินอู๋เสียมองไปที่จวินอู๋เหยาด้วยดวงตาของเธอเป็นประกาย
ทันใดนั้นเธอก็ยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าของจุนอู๋เหยา
“เด็กดี.”
จวินอู๋เหยาหัวเราะออกมา ขณะที่อยู่บน Cloud Nine ทีละก้าว พวกเขาเดินไปหา Jun Xian โดยจับมือเธอไว้
ทุกย่างก้าวดูเหมือนจะเป็นความทรงจำของทั้งคู่
ครั้งหนึ่งเขาเคยขู่เธอด้วยชีวิตทั้งหมดในวังหลินเพื่อให้เขาอยู่ต่อ
เธอเคยบอกว่าเธอไม่มีทางเลือกอื่น
ครั้งหนึ่งเขาเคยพยายามยั่วยุอารมณ์ของเธออย่างจงใจเพื่อดูว่ามีอารมณ์อื่นซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้าเย็นชาของเธอหรือไม่
ครั้งหนึ่งเธอเคยแทงเข้าไปในจุดฝังเข็มแห่งความตายของเขาอย่างไร้ความปราณีด้วยเข็มเงินของเธอ
ครั้งหนึ่งเขาเคยช่วยชีวิตคุณปู่ของเธอในยามคับขัน และใช้โอกาสนี้หลอกเด็กสาวหัวยุ่งให้จูบเขา…
อาจเป็นเพราะหลังจากจูบแล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
เขาไม่สามารถปฏิบัติต่อเธอในฐานะสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่น่าสนใจได้อีกต่อไป ในขณะที่เธอไม่สามารถแสดงความคิดเห็นประชดประชันใส่เขาและปฏิบัติต่อเขาอย่างแย่ๆ ได้อีกต่อไป
ประตูสองบานที่ครั้งหนึ่งเคยปิดแน่น แต่ละบานเปิดช่องว่างเล็กๆ โดยไม่ได้ตั้งใจหลังจากชนกัน เมื่อช่องว่างเหล่านี้ใหญ่ขึ้นทีละเล็กทีละน้อย สายลมหลังประตูก็จะพัดผ่านหัวใจของแต่ละคน
ประตูทั้งสองหายไปอย่างเงียบ ๆ และเงียบ ๆ เหลือเพียงสองวิญญาณที่ผสมผสานกัน
เธอบอกว่าวันหนึ่งเธอจะยืนอยู่ตำแหน่งเดียวกับเขาและเธอจะต่อสู้กับศัตรูของเขาร่วมกับเขา
เธอขอให้เขารอเธอ
เธอบอกว่าเธอจะต้องช่วยเขาอย่างแน่นอน…
ความทรงจำที่เปื้อนเลือดนั้นชัดเจนและชัดเจนมาก ราวกับว่าทุกคำพูดของเธอถูกสลักลงในจิตวิญญาณของเขา ไม่สามารถลบล้างได้แม้เวลาจะผ่านไปนาน
เธอถูกกำหนดให้เป็นที่รักของเขา
ดูเหมือนจะไม่มีใครขัดขวางพิธีแต่งงาน แม้แต่จวินเสียนก็ยังยิ้มในขณะที่มองดูทั้งสองคนที่จับมือกันแน่น
ดูเหมือนว่าจะไม่จำเป็นต้องมีเทปสีแดงเคร่งขรึมระหว่างพวกเขาสองคน
ราวกับว่าเพียงแค่มองผ่านตา พวกเขาก็สามารถเดาได้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่
มันเป็นเพียงขั้นตอนง่ายๆ พวกเขาไม่ได้อธิษฐานต่อสวรรค์หรืออธิษฐานต่อพื้นดิน แม้ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ใต้ฟ้าและเหยียบอยู่บนดิน แต่ทุกสิ่งที่พวกเขาคิดเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาคว่ำโลก คนเดียวที่พวกเขาคำนับคือจวินเสียน
ถึงอย่างนั้น จวินเสียนก็ไม่กล้าขอให้จวินอู๋เหยาคุกเข่าให้เขา พวกเขาเพียงคำนับเขาตามพิธีการ
พูดตามตรงคงไม่มีใครกล้าเล่นตลกเพราะมีคนจำนวนมาก ทั้ง Night Regime และ Ghost Army ที่คอยสอดส่องพฤติกรรมของทุกคนราวกับเสือดุร้ายคอยคุ้มกันอยู่ที่ไซต์
หลังจากคำนับผู้อาวุโสแล้ว จวินอู๋เหยาก็พาจวินอู๋เสียกลับไปที่ห้องสมรสทันที ทิ้งกลุ่มผู้ชมที่ตกตะลึงด้วยสีหน้าสับสนอยู่ข้างหลัง
พิธีแต่งงาน… ถูกจัดเตรียมอย่างยิ่งใหญ่ แต่… กระบวนการทั้งหมดนั้นเรียบง่ายจริงๆ!