จักรพรรดิ์บรรพกาล บทที่ 2244

หลี่ฉีเย่พูดอย่างไร้อารมณ์: “เจ้าคิดว่าข้าจะทำอะไรนอกเหนือการสับหัวของเจ้าอีก? ราวกับว่าฉันจะแสดงความเมตตาและปล่อยคุณไป”

“นี่เธอลืมไปหรือเปล่าว่าฉันเป็นครูสอนพิเศษระดับชาติตลอดกาล! พันธมิตรรุ่นเดียวกับ Longevity Valley คุณจะทำลายมิตรภาพนี้และประกาศสงคราม!” ครูสอนพิเศษผู้หวาดกลัวตัดสินใจเปลี่ยนวาทศิลป์เพื่อเอาชีวิตรอด

“พันธมิตรรุ่นพี่เหรอ” หลี่ฉีเย่ยิ้ม: “สะดวกมากสำหรับเจ้า มาขอแต่งงานทันทีหลังจากที่ลอร์ดแห่งหุบเขาของเราฟื้นจากการซุ่มโจมตี ต้องการแต่งงานกับแพทย์ผู้ยิ่งใหญ่ของเรา เมื่อถึงจุดที่เกิดความขัดแย้ง คุณก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน คุณอยู่ข้างนอกหรือเปล่า”

ผู้เชี่ยวชาญภายนอกต่างชำเลืองมองกันและกัน นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของลอร์ดหุบเขา พวกเขาเข้าใจในทันที – นิรันดร์ต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อสอดแนมพลังที่แท้จริงของ Longevity Valley

“มันเป็นเรื่องบังเอิญ ใช่ เรื่องบังเอิญ” Hongjian ไม่ได้ให้ความสำคัญกับใบหน้าและชื่อเสียงในตอนนี้ สิ่งเหล่านี้ไร้ค่าก่อนตาย

“ฉันเห็น.” หลี่ฉีเย่หัวเราะ: “งั้นถ้ามือของฉันเผลอไปตัดหัวคุณออก นั่นเป็นความบังเอิญอีกอย่างใช่ไหม? ฉันเดาว่าฉันจะไม่รังเกียจเรื่องบังเอิญเช่นนั้น”

ครูสอนพิเศษรู้ว่าการขอทานและการยอมรับนั้นไร้ประโยชน์ในตอนนี้

“ฆ่าฉันแล้วคุณจะนำหายนะมาสู่ชีวิตที่ยืนยาว” เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และตัดสินใจขู่: “มีคนอยู่เบื้องหลังสิ่งนี้ที่อยู่เหนือระดับของคุณ อยู่นอกหุบเขา Longevity คุณไม่สามารถที่จะยั่วยุพวกเขาได้”

“มี?” หลี่ฉีเย่ยิ้ม

“ถูกตัอง.” Hongjian คิดว่าเขามีความก้าวหน้าและพูดอย่างเย็นชา: “พวกมันมาจากเบื้องบน ไม่ต้องพูดถึงการฆ่าคุณ การทำลาย Longevity Valley จะง่ายเกินไป-”

หลี่ฉีเย่ค่อยๆ เหวี่ยงมือของเขาก่อนที่ชายคนนั้นจะพูดจบและส่ายหัว เลือดไหลออกจากคอและเปื้อนพื้น

ศีรษะของเขากลิ้งไปไกล ดวงตาของเขายังคงเบิกกว้าง การตายในลักษณะนี้เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจอย่างยิ่งเนื่องจากคำขู่ของเขาไม่มีประโยชน์

“คนที่ฉันไม่สามารถยั่วยุได้?” หลี่ฉีเย่หัวเราะ: “อารมณ์ของฉันกำหนดทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นแสงแดดสำหรับทุกคนหรือพายุที่ทำให้เทพเจ้าสั่นสะเทือน! ไม่มีใครที่ฉันไม่สามารถยั่วยุได้”

ถ้อยแถลงถูกพูดอย่างไม่เป็นทางการ แต่เนื้อหาทำให้ฝูงชนประหลาดใจ

ในที่สุดหุบเขาก็จับเหล่าสาวกที่รอดตายซึ่งมาพร้อมกับราชาและพาพวกเขาไปที่หลี่ฉีเย่

พวกเขาคุกเข่า ตัวสั่นและหน้าซีด ไม่นานมานี้ พวกเขามาพร้อมกับหน้าอกที่โค้งไปข้างหน้าและเงยหน้าขึ้นสูง ตอนนี้พวกเขาเป็นปลาบนเขียง

หลี่ฉีเย่เหลือบมองพวกเขาและเหวี่ยงมืออีกครั้ง หัวข้างหนึ่งตกลงมา เฉดสีแดงเต็มจานดิน

ผู้รอดชีวิตคนสุดท้ายเป็นอัมพาตด้วยความกลัวและทำให้กางเกงของเขาฉี่

“ช่วยส่งข้อความหาฉันหน่อยได้ไหม? บอกนิรันดร์ว่าเมื่อข้ามีเวลา ข้าจะไปเยี่ยมเยียนและทำลายล้างพวกเขา” หลี่ฉีเย่พูดเบาๆ

พูดจบก็โยนลูกศิษย์ออกไป

หลังจากที่ร่อนลงบนพื้นได้ไม่นาน สาวกที่หวาดกลัวก็วิ่งไป ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าที่จะเติบโตอีกสองขาเพื่อหนีให้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก

ในขณะเดียวกัน ฝูงชนและสาวกของ Longevity Valley ก็พูดไม่ออก

เหล่าสาวกรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย แต่ความรู้สึกตื่นเต้นมาทันสิ่งนี้ นิกายของพวกเขายังคงต่ำต้อยและไม่ได้แข่งขันกับบุคคลภายนอกมาโดยตลอด

แม้จะอยู่ในความดูแลของระบบ พวกเขาก็ถูกลืมโดยส่วนที่เหลือของโลก ไม่เหมือนผู้นำของระบบอื่นๆ ผู้นำเหล่านี้เป็นนิกายสูงสุด สามารถปกครองและบังคับบัญชาเพื่อนบ้านได้

นี่ไม่ใช่กรณีที่นี่เนื่องจาก Longevity Valley ไม่ได้กำหนดอธิปไตยของใคร

ดังนั้นเมื่อสาวกของพวกเขาเดินออกไป พวกเขาไม่ได้พิเศษและน่ากลัวเลย บางคนถึงกับรังแกโดยสมาชิกคนอื่น เช่น สมาชิกจากนิรันดร์กาล

ตอนนี้ สไตล์ของหลี่ฉีเย่กลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง – ก้าวร้าว ครอบงำ ไม่สมเหตุผล และกระทั่งกดขี่ข่มเหง ทัศนคติเหล่านี้หายไปจากหุบเขา

เขาไม่รังเกียจที่จะฆ่า Ascender และทำลายส่วนหน้าของความสัมพันธ์ระหว่างสองมหาอำนาจด้วยการประกาศสงคราม

บรรพบุรุษจากหุบเขาไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้เพราะพวกเขามีนโยบายที่ค่อนข้างอนุรักษ์นิยม ตรงกันข้ามกับหลี่ฉีเย่ที่มักจะทำทุกอย่าง ปล่อยให้ทั้งเขาและคู่ต่อสู้ไม่มีที่ว่างให้ถอย

นี่คือเหตุผลที่เหล่าสาวกที่นี่มีความรู้สึกผสมปนเปกัน บางคนรู้สึกรำคาญกับ Everlasting ต้องการสอนบทเรียนว่าใครคือเจ้าแห่งระบบอายุขัยที่แท้จริง

การกระทำของเขาในตอนนี้ทำให้พวกเขารู้สึกดีและภาคภูมิใจอย่างแน่นอน แม้จะมีนัยยะของสงครามก็ตาม

“หุบเขา Longevity กำลังจะแตกออกจากเปลือกของมันหรือไม่” คนนอกจากรุ่นก่อนคาดเดาหลังจากได้เห็นสไตล์ที่แตกต่างของสาวกคนแรก

หลี่ฉีเย่ละเลยเรื่องซุบซิบทั้งหมดและกลับไปหาร้อยดอกไม้ ในสายตาของเขา การฆ่า Ascender ก็ไม่ต่างจากการบดมด

“นิรันดร์ได้พบการสนับสนุนที่แข็งแกร่ง” ในทางตรงกันข้าม Miaozhen กังวลมาก

จากคำพูดสุดท้ายของราชวงศ์และหงเจี้ยน พวกเขาสามารถบอกได้ว่านิรันดร์ไม่เพียงต้องการเข้ายึดครองเท่านั้น คนอื่นกำลังเติมน้ำมันลงในกองไฟ

“ก็ดี แค่ทำให้การฆ่าน่าสนใจยิ่งขึ้น” หลี่ฉีเย่หัวเราะ

“คุณมีช่วงเวลาที่ดีหลังจากที่ลากเราเข้าสู่สงคราม” เธอจ้องมองที่เขาและมุ่ย

“ดังนั้นคุณจึงชอบ Longevity Valley มากกว่าครั้งแล้วครั้งเล่า และนั่นจะทำให้นิรันดร์หยุดลง? นั่นคือวิธีของคุณในการหลีกเลี่ยงสงคราม? สิ่งเดียวที่คุณทำได้คือการเพิ่มอัตตาของพวกเขา” เขาโต้กลับ

เธอไม่มีคำตอบเพราะเธอเข้าใจว่าเขาพูดความจริง นิรันดร์ไม่ได้ทำอะไรเลยในตอนนี้ แต่พวกเขาต้องการระบบอย่างแน่นอน ทางตันนี้จะไม่คงอยู่ตลอดไป

จำเป็นนิรันดร์ที่จะเอาชนะหรือทำลาย Longevity Valley เพื่อบรรลุความทะเยอทะยานของพวกเขา นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะควบคุมระบบและพลังของระบบได้อย่างสมบูรณ์

ดังนั้น ไม่ว่า Longevity Valley จะถูกประนีประนอมมากแค่ไหน สงครามก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ – เพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น

“ฉันต้องรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังแผนการนี้จริงๆ” เธอถอนหายใจและพูดว่า

เหตุการณ์ทั้งหมดในช่วงหลายวันที่ผ่านมาเป็นส่วนหนึ่งของแผนของใครบางคน

“ไม่เป็นไรครับ” เขากล่าวว่า: “ก่อนที่อำนาจสัมบูรณ์ อุบายและแผนงานจะไร้ความหมาย”

“พูดง่ายกว่าทำ” เหมียวเจิ้นไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อหน้าชายผู้มั่นใจคนนี้

เธอรู้สึกว่าเขาจะซื่อสัตย์ต่อคำพูดของเขา ซึ่งแปลกเพราะตอนนี้เขาเป็นเพียงรุ่นน้องและไม่คู่ควรกับความมั่นใจที่ไร้ค่าของเธอ

“ท่านลอร์ดหุบเขาเป็นอย่างไรบ้าง” เขาถาม.

เธอส่ายหัว: “ฉันไม่รู้เพราะฉันยังไม่ได้เห็นเธอ ฉันหวังว่าเธอจะสบายดีด้วยความช่วยเหลือของหม้อของบรรพบุรุษ”

บางทีเธออาจจะปลอบใจตัวเองด้วยการมองโลกในแง่ดี ในที่สุด ความจริงที่ว่าพวกเขาต้องหันไปใช้หม้อของบรรพบุรุษนั้นบ่งบอกถึงอาการบาดเจ็บสาหัสของเจ้านายของเธอ ทำให้สาวกทุกคนในหุบเขาไม่สงบ ไม่ใช่แค่เธอคนเดียว