จักรพรรดิ์บรรพกาล บทที่ 2186

บรรพชนศักดิ์สิทธิ์ของ Peng เป็นคนแรกที่เปิดเผยจุดยืนของเขากับ Mighty Mountain ทันทีหลังจากเขา

ไม่มีใครแปลกใจที่เห็นสิ่งนี้ เผิงภักดีต่อฝ่ายบน ไม่ต้องพูดถึงหลี่ฉีเย่ได้สังหารชนชั้นสูงของพวกเขาหลายพันคน เขาเป็นศัตรูตัวฉกาจที่สุดโดยธรรมชาติ

เมื่ออีกฝ่ายแสดงไพ่แล้ว ฝูงชนก็อยากรู้ว่าหลี่ฉีเย่จะตอบสนองอย่างไร

หากหลี่ฉีเย่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ การอ้างสิทธิ์ของเขาจะน่าเชื่อถือน้อยลง ไม่มีใครเอาจริงเอาจังกับเขา

เขาไม่ได้สนใจที่จะมองไปทางทิศทางของเผิงหรือบรรพบุรุษของมัน เขายิ้มตอบ: “อย่างที่ฉันพูด การต่อต้านฉันหมายถึงความตาย! เนื่องจากคุณกำลังติดพันความตาย ฉันจะทำตามความปรารถนาของคุณและทำลายกลุ่มของคุณ เกรงว่าคุณจะคิดว่าฉันเป็นตัวปลอม”

“ฉันรออยู่นะ มา!” บรรพบุรุษยังคงไม่ยอมอ่อนข้อ เขายืนอยู่เหนือกลุ่มของเขาด้วยมหาสมุทรแห่งพลังงานอันยิ่งใหญ่ราวกับว่าเขาใช้พลังของโลก

ความมั่นใจของเขานั้นสมเหตุสมผล การเป็นเทพที่แท้จริงที่ยิ่งใหญ่และเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงของเผิง นอกจากนี้ การได้อยู่บนแผ่นดินของเขายังช่วยให้เขามีพลังมากยิ่งขึ้นอีกด้วย

บรรพบุรุษได้วางรากฐานไว้มากมายจึงค่อนข้างใหญ่โต หมายความว่าเขาสามารถใช้มันได้ทุกเมื่อที่ต้องการ ปล่อยให้การฝึกฝนส่วนตัวของเขาไปถึงระดับที่สูงขึ้นมาก – เป็นข้อได้เปรียบที่บ้าน

“มีแต่มดเท่านั้นที่โอ้อวดต่อหน้าข้า” หลี่ฉีเย่กางมือและรวบรวมพลังของ “อาณาเขต”

ในชั่วพริบตา ทุกคนมีภาพลวงตาว่าเขากำลังจับระบบทั้งหมดในฝ่ามือของเขา ว่าเขาเป็นปรมาจารย์สูงสุดที่ดูแลกองกำลังทั้งหมดที่นี่

“ดังก้อง!” มือที่แท้จริงของเขายังคงอยู่ใน Ivory Gap โดยธรรมชาติ แต่ฝ่ามือขนาดใหญ่ที่เหมือนกับของเขาเองนั้นควบแน่นอยู่บนท้องฟ้า ซึ่งสามารถกดทับได้หลายพันไมล์ ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ดูไม่มีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบ

โลกสั่นสะเทือนก่อนที่จะมา ใช้เวลาไม่นานก่อนที่มันจะข้ามที่ราบและปรากฏขึ้นเหนือตระกูลเผิง

“บูม!” มันโจมตีโดยไม่ลังเลเลย อยากจะทำลายล้างสถานที่ทั้งหมด

“จู่โจม!” บรรพบุรุษคำรามและยกฝ่ามือขึ้นเพื่อรวบรวมพลังของมูลนิธิ พลังงานที่แท้จริงและพลังเต๋าหลั่งไหลออกมาในรูปของลำแสง ทั้งหมดนี้อยู่ภายใต้คำสั่งของเขา

สิ่งนี้จบลงด้วยดาบขนาดใหญ่ บรรพบุรุษนี้ได้บรรลุถึงสภาพของมนุษย์และดาบเป็นหนึ่งเดียว มันสว่างไสวไปทั่วทั้งเผ่า

ผู้คนจำนวนมากต่างหวาดกลัวกับเทคนิคที่อยู่ยงคงกระพันนี้ ดาบแทงขึ้นไปเพื่อให้ตรงกับฝ่ามือลง

“หิ่งห้อยที่ต้องการแข่งขันกับแสงของดวงจันทร์” หลี่ฉีเย่พูดอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะขยับฝ่ามือเพื่อโจมตี

“บูม!” ต้นปาล์มขนาดยักษ์เหนือเผิงเทลงมาเป็นน้ำตกแห่งกฎหมาย กฎสูงสุดเหล่านี้บดขยี้ทุกสิ่งที่ขวางทางขณะที่ฝ่ามือเลื่อนลงมา

ดาบไม่สามารถหยุดกฎหมาย นับประสาคิดเกี่ยวกับการฟันมือ มันพังทลายลงทันที บรรพบุรุษศักดิ์สิทธิ์ไม่มีโอกาสวิ่งหนีและถูกจับทันที

“เปิดใช้งาน!” บรรพบุรุษได้รวบรวมกำลังทั้งหมดของเขาเพื่อใช้กฎเกณฑ์ที่แรงที่สุดของเขาเพื่อหลบหนี อนิจจามันไม่มีประโยชน์

มือเพียงต้องการเพิ่มพลังและนั่นก็มากเกินพอที่จะบดขยี้เต๋าและกฎหมายทั้งหมดของเขา

“แตก!” เมื่อฝ่ามือปิดลง มันบดขยี้บรรพบุรุษทีละนิ้วก่อนที่จะทำให้เขากลายเป็นหมอกเลือด ไม่มีโอกาสที่จะกรีดร้อง

ต่อมา ปรากฏอยู่เหนือกลุ่มและผลักเด็ก คนแก่ และผู้หญิงทั้งหมดออกจากกลุ่ม

จากนั้นนิ้วก็เจาะเข้าไปในดินขณะที่มันหยิบตระกูลขึ้นมาเอง

“จู่โจม!” ผู้เชี่ยวชาญที่เหลือ – สาวกและบรรพบุรุษ – ตกใจและใช้กำลังทั้งหมดเพื่อโจมตีฝ่ามือโดยต้องการสร้างรูเพื่อหลบหนี เปล่าประโยชน์เพราะนิ้วถูกปิด ผลที่ได้คือการทำลายล้างทั้งหมดของเผิง

ดินแดนทั้งหมดของพวกเขากลายเป็นฝุ่นและทรายโดยมีเศษของมันกระจัดกระจายไปที่พื้น อุดรูที่เคยอยู่ที่นั่น

พื้นดินราบเรียบอีกครั้ง ไม่มีอาคารและธุรกิจจากเผิงอีกต่อไป ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่เคยมีอยู่ตั้งแต่แรก

“เกิดอะไรขึ้น…” เด็กทารก ผู้เฒ่า และหญิงกำพร้าต่างตกตะลึงเมื่อเห็นการหายตัวไปของตระกูล สิ่งมีชีวิตที่อ่อนแออย่างพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“ไม่!” เสียงคร่ำครวญอันน่าสังเวชมาจากค่ายของ Upper Faction มันมาจากปรมาจารย์ตระกูลเผิง เผิงชูจุน

เขารอดชีวิตจากภัยพิบัติครั้งนี้ไม่เหมือนกับคนอื่นๆ ในกลุ่มของเขา ความตกใจทำให้เขาคายเลือดไหลพุ่งออกมาในอากาศราวกับสายรุ้ง เขาล้มลงกับพื้นพร้อมกับเบิกตากว้าง ความโกรธและความเศร้าทำให้เขาตาย

โลกก็เงียบลง ทุกคนชะงัก ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย ความกล้าหาญทั้งหมดได้ละทิ้งร่างกาย แม้แต่บรรพบุรุษของเผ่าก็ไม่มีข้อยกเว้น

“ผู้เสด็จขึ้นสู่สวรรค์หรือนิรันดร์?” บรรพบุรุษคนหนึ่งยังคงสั่นเทาและพยายามสงบสติอารมณ์ของเขา

สาวกที่เหลือก็หน้าซีดไปหมดแล้ว ก้นลงไปที่พื้นก่อน

“มด.” หลี่ฉีเย่ดึงมือของเขากลับ ไม่สนใจที่จะดูผลการโจมตีของเขา

มือยักษ์ที่อยู่เหนืออาณาเขตของราชสำนักก็กระจัดกระจายเช่นกัน สิ่งเดียวที่เหลือบอกผู้คนว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่คือดินและเศษซากที่เพิ่งวางใหม่

ฝูงชนไม่กล้ามองตรงมาที่เขาอีกต่อไป ที่จริงแล้ว หากเขามองไปทางพวกเขา พวกเขาอาจจะกลัวตาย

เทพทั้งเจ็ดจากฝ่ายบนและสถาบันศักดิ์สิทธิ์ต่างรู้สึกกลัวเช่นเดียวกัน