จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ บทที่ 1150

ครุ่นคิดเล็กน้อย

ดวงตาที่งดงามของหยุนหลานก็ได้เคลื่อนไหวไปมา และรีบนำขวดหยกออกมาเพิ่มอีกสองใบ โดยที่ได้นำยาข้ามอุปสรรคทั้งสามเม็ดนั้นแบ่งแยกบรรจุลงไปในแต่ละขวด

จากนั้นก็รีบวิ่งไปที่ตลาดทันที

เธอไม่ได้ไปที่หอไป่เต้า

เพราะว่ายาข้ามอุปสรรคนั้นหอไป่เต้าเป็นผู้คิดค้นขึ้น

ถ้าหากจำหน่ายที่หอไป่เต้าสักหนึ่งเม็ด ก็ถือว่ากำลังพอดี

แต่หากสามเม็ดก็มากเกินไปแล้ว!

ไม่พูดถึงว่าหอไป่เต้าจะทานหรือไม่ แต่คงจะเกิดความสงสัยขึ้นอย่างแน่นอน

ถ้าอย่างนั้นสถานะนักกลั่นยาของหลินหยุนอาจจะปกปิดเอาไว้ไม่อยู่แล้ว

โดยจะส่งผลกระทบอะไรบ้าง ก็ไม่อาจทราบได้

แต่คงจะสร้างปัญหาความวุ่นวายที่ไม่จำเป็นมาให้กับหลินหยุนอย่างแน่นอน

จากลักษณะนิสัยของหลินหยุนแล้ว เขาเองคงจะไม่พอใจ

คิดถึงตรงนี้ หยุนหลานจึงไปที่หอชุนยี่ก่อน

แล้วก็ไปที่หอมี่หยุน

ตลาดสองแห่งนี้ แม้ว่าจะมีภูมิหลังที่ไม่ดีเท่ากับหอไป่เต้า แต่ก็ยังถือว่ามีศักยภาพพอใช้ได้!

เมื่อหยุนหลานนำยาข้ามอุปสรรคออกมา ก็กลายเป็นที่ดึงดูดความสนใจอย่างมากขึ้นทันที

โอสถชนิดนี้ คือสิ่งล้ำค่าที่มีความต้องการสูงมากอย่างแน่นอน

หอชุนยี่ได้เสนอให้ที่ราคาน้ำชี่ทิพย์สามพันแปดร้อยหยด

หอมี่หยุนยิ่งใจกว้างมากกว่า ให้ที่ราคาสี่พันหยด

สุดท้ายก็มาถึงที่หอไป่เต้า ซึ่งราคานั้นก็ค่อนข้างต่ำเล็กน้อย โดยเสนอให้ที่ราคาน้ำชี่ทิพย์สามพัน

ห้าร้อยหยด

หยุนหลานก็ตกลงแล้ว

ยาข้ามอุปสรรคสามเม็ด ได้น้ำชี่ทิพย์มาหนึ่งหมื่นหนึ่งพันสามร้อยหยด

นี่ถือว่าเป็นตัวเลขที่มีมูลค่าสูงมากทีเดียว

ต่อให้พวกเธอตระกูลหยุน หากตอนนี้คิดจะนำน้ำชี่ทิพย์จำนวนมากขนาดนี้ออกมา ก็คงเป็นเรื่องยาก

เมื่อได้น้ำชี่ทิพย์แล้ว หยุนหลานก็รีบกลับไปยังโรงกลั่นยาทันที

และพูดกับหลินหยุนว่า “ยาข้ามอุปสรรคสามเม็ด ได้น้ำชี่ทิพย์มาหนึ่งหมื่นหนึ่งพันสามร้อยหยด ซึ่งฉันได้นำสามร้อยหยดที่นำไปซื้อสมุนไพรออกมาแล้ว ส่วนที่เหลือก็อยู่ตรงนี้ทั้งหมดแล้ว! ”

หลินหยุนเคลื่อนสายตาเล็กน้อย แล้วก็นำน้ำชี่ทิพย์หนึ่งหมื่นหนึ่งพันหยดแบ่งครึ่งออกเป็นสองส่วน

“ฉันพูดเอาไว้แล้วว่า พวกเราแบ่งกันคนละครึ่ง! ”

“ส่วนครึ่งนี้ เป็นของเธอ! ”

ได้ยินที่หลินหยุนพูดแล้ว แม้ว่าหยุนหลานจะเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้แล้ว แต่ก็ยังคงสูดหายใจลึก

ตกตะลึงกับความใจกว้างของหลินหยุนอย่างมาก

นี่คือน้ำชี่ทิพย์จำนวนห้าพันห้าร้อยหยดเลยทีเดียว!

ซึ่งไม่ใช่จำนวนที่น้อยเลย!

หยุนหลานรีบส่ายศีรษะและพูดว่า “ไม่ได้ ฉันไม่สามารถรับมันไว้ได้! ”

หลินหยุนก็ถามขึ้นอย่างแปลกใจว่า “ทำไมล่ะ? ”

หยุนหลานสูดหายใจลึก และพูดว่า “น้ำชี่ทิพย์เหล่านี้มันมากเกินไป! ”

“อีกอย่าง ฉันเองก็แค่ช่วยคุณไปซื้อสมุนไพรเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งไม่ได้ออกแรงช่วยอะไรเท่าไร! ”

“ข้อสาม ฉันถือว่าคุณเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตฉัน และยังเป็นเพื่อนฉันด้วย แล้วฉันจะรับมันไว้ได้

อย่างไรล่ะ? ”

สมเหตุสมผล

เพราะคิดเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว

หลินหยุนได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า “งั้นก็ตกลง แต่อย่างไรก็ต้องรับเอาไว้บ้าง”

ขณะที่พูด ก็ได้แบ่งน้ำชี่ทิพย์สองพันหยดให้กับหยุนหลาน

คราวนี้หยุนหลานก็ไม่ได้ทำการปฏิเสธใด ๆ แล้วก็รับมันเอาไว้

หลินหยุนเองก็เก็บน้ำชี่ทิพย์จำนวนเก้าพันหยดขึ้น

หยุนหลานพูดขึ้นว่า “ตอนนี้ยังคงมีเวลาอยู่ พวกเราไปทานอะไรกันก่อน หลังจากนั้นก็ไปที่หอไป่เต้าเพื่อเข้าร่วมงานประมูล! ”

หลินหยุนครุ่นคิดชั่วครู่ แล้วก็พยักหน้าตกลง

ทั้งสองคนออกมาจากโรงกลั่นยา

หลังจากที่ไปทานอะไรกันเสร็จแล้ว ก็มุ่งหน้าไปที่หอไป่เต้า

คืนนี้ที่หอไป่เต้า คึกคักรื่นเริงเป็นพิเศษ

รถเมฆหรูหราทีละคันทีละคันขับมาจอดที่หน้าประตู

โดยมีคนลงมาจากรถและได้รับการต้อนรับเข้าสู่ภายในหอเป็นระยะ ๆ

หยุนหลานได้พาหลินหยุนมาถึงที่หน้าประตู

โดยที่ทั้งสองคนได้หยุดยืนอยู่ในระยะไกลออกไป

หลินหยุนถามขึ้นด้วยความแปลกใจว่า “ตระกูลหยุนของพวกเธอคงจะมีคนอื่นมาร่วมงานนี้ด้วยล่ะสิ? โดยตระกูลระดับตระกูลหยุนของพวกเธอ คงจะได้รับโควตาจำนวนคนเข้างานค่อนข้างเยอะใช่ไหม? ”

หยุนหลานพูดว่า “แต่ละตระกูลจะมีโควตาเข้าร่วมงานสามคน ในครั้งนี้พวกเราตระกูลหยุนไม่เข้า

ร่วมงานประมูล ดังนั้นโควตาผู้เข้างานจึงถูกฉันนำมาหมดแล้ว! ”

หลินหยุนพูดขึ้นอย่างไม่เข้าใจว่า “งานประมูลที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ตระกูลหยุนทำไมถึงไม่เข้าร่วมงานล่ะ? ”

หยุนหลานได้ยินดังนั้นก็ถึงกับเงียบลงเล็กน้อย และพูดขึ้นเบา ๆ ว่า “ตระกูลหยุนมีอุปสรรคปัญหา

อยู่บ้าง ถึงอย่างไรก็ไม่สามารถเข้าร่วมงานได้! ”

หลินหยุนพยักหน้า โดยที่ไม่ถามต่อไปอีก

ทั้งสองคนเดินตรงไปที่หน้าประตู

ยื่นบัตรเชิญ แล้วทั้งสองคนก็เดินเข้าไปด้านใน

สถานที่จัดงานประมูลมีขนาดใหญ่และกว้างขวางอย่างมาก

แบ่งออกเป็นสองชั้นโดยมีชั้นบนและชั้นล่าง

และยังมีห้องเดี่ยวส่วนตัวด้วย

เตรียมไว้ใช้สำหรับรองรับพวกแขกผู้มีเกียรติระดับสูง

หลินหยุนกับหยุนหลานถือบัตรเชิญธรรมดา ซึ่งไม่สามารถที่จะเข้าไปในห้องเดี่ยวส่วนตัวได้

ดังนั้นจึงหาที่นั่งในมุมหนึ่งของห้องโถงแล้วก็นั่งลง

ไม่นานก็มีคนพบเห็นว่าเขามาร่วมงาน

จึงได้มีการวิพากษ์วิจารณ์เบา ๆ กันขึ้น

ตอนนี้ ทั่วทั้งเมืองมี่หยุน หากจะพูดว่าชื่อของใครที่ถูกกล่าวขานกันมากที่สุดนั้น ก็คงจะคือหลินหยุนอย่างแน่นอนแล้ว

“ไอ้หนุ่มนี้ทำไมถึงได้มาร่วมงานประมูลด้วย? ”

“ดูเหมือนว่า จะมาด้วยกันกับคุณหนูตระกูลหยุน? ”

“ไอ้หนุ่มนี้เพิ่งจะออกมาจากตระกูลฉิน ก็ไปผูกมิตรกับคุณหนูของตระกูลหยุนแล้ว? ”

“ช่างเยี่ยมยอดเสียจริง! ”

“จะเป็นอะไรไป ไอ้หนุ่มนี้มีวิชาบำเพ็ญที่แข็งแกร่ง หากว่าไปที่ตระกูลของนาย นายจะไม่เต็มใจ

ยอมรับเหรอ? ”

“ฉันไม่เต็มใจเด็ดขาด! ”

“ท่านจินหลบหนีไปแล้ว เมื่อหากคำนวณตามเวลาแล้ว คนของวิหารผนึกวิญญาณเกรงว่าอีกไม่นานก็คงจะมาถึง ไอ้หนุ่มนี้คงต้องพบกับความโชคร้ายอย่างแน่นอน! ”

“ใครว่าไม่ใช่ล่ะ ไอ้หนุ่มนี้ก็ช่างโอ้อวดเสียจริง ยังจะกล้าอยู่ที่เมืองมี่หยุนโดยไม่หลบหนีไปอีก! ”

“เหอะเหอะ นี่ก็คือการที่ไม่รู้จักความเป็นความตายล่ะสิ! ”

“นี่คือความโง่เขลาต่างหาก! ”

“แม้แต่วิหารผนึกวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ก็ยังไม่เห็นอยู่ในสายตา อีกไม่นานก็คงจะต้องตายลงอย่างน่าอเนจอนาถ! ”

แม้ว่าความโอ้อวดกำเริบเสิบสานของหลินหยุนนั้น จะทำให้ทุกคนต่างพากันเหยียดหยามเป็น

อย่างมาก แต่ก็ไม่มีใครกล้าออกมาหาเรื่องสร้างความวุ่นวาย

เพราะว่าหลินหยุนมีพลังความสามารถที่น่าเกรงกลัวอย่างที่สุด

ในขณะนี้เอง ก็มีคนเดินเข้ามา

ทุกคนล้วนหันไปมอง

ซึ่งก็คือฉู่เทียนกับฉินชิงถง

สองคนนี้ โดยเฉพาะฉู่เทียนแล้ว หลังจากที่สำนักสุริยันได้รับเข้าเป็นศิษย์สายในที่สำคัญแล้ว ก็มีสถานะที่สูงขึ้นอย่างรวดเร็ว จนไม่มีใครกล้ามองข้ามอีก

เวลานี้ได้พาฉินชิงถงมาด้วย ทั้งสองคนคือชายหล่อหญิงสวย เติมเต็มซึ่งกันและกัน เมื่อเดินเข้ามาก็ได้รับการชื่นชมจากผู้คนจำนวนไม่น้อย

เมื่อหลินหยุนเห็นสองคนนี้แล้วก็เก็บสายตากลับทันที

หยุนหลานที่อยู่ด้านข้างเห็นแล้วก็อดหัวเราะเหอะเหอะไม่ได้ และพูดขึ้นเบา ๆ ว่า “ทำไมเหรอ เห็นหญิงสาวที่เกือบจะกลายเป็นคู่ฝึกฝนของตนเอง อยู่ด้านข้างของผู้ชายอีกคนหนึ่ง จึงไม่มีความสุขแล้วล่ะสิ? ”

หลินหยุนมองไปที่หยุนหลาน และพูดขึ้นอย่างเหยียดหยามว่า “หล่อนคิดที่จะเป็นผู้หญิงของฉันน่ะเหรอ? ยังไม่คู่ควร! ”

หยุนหลานเหลือบตาขาวใส่

คนอะไรเนี่ยะ?

ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!

และก็ไม่รู้ว่าคนผู้นี้ผุดออกมาจากที่ไหนกัน!

แต่ก็ต้องยอมรับว่า หลินหยุนนั้นแข็งแกร่งมากเหลือเกิน!

ที่สำคัญก็คือ แม้แต่ยาข้ามอุปสรรคยังสามารถกลั่นได้ และยังใช้มือกลั่นอีกด้วย!

หยุนหลานถึงขั้นเกิดความสงสัยขึ้นว่า เป็นไปได้ที่หลินหยุนจะมีความสัมพันธ์กับหอไป่เต้าอยู่บ้าง

แต่ก็ยังไม่แน่ใจ

เพราะว่าระดับชั้นของยาข้ามอุปสรรคที่หลินหยุนกลั่นขึ้นนั้น ดีกว่ายาข้ามอุปสรรคของหอไป่เต้าอย่างชัดเจน

หลังจากที่ฉู่เทียนกับฉินชิงถงได้ทำการทักทายกับผู้คนบ้างแล้ว ก็นั่งลงที่นั่งบริเวณแถวหน้าสุด

โดยทั้งสองคนได้กลายเป็นจุดสนใจของทุกคนไปแล้ว

แน่นอนว่า ก็ทำให้บางคนเกิดความไม่พอใจขึ้น โดยเฉพาะพวกนักพรตบางคนที่ไม่ได้อยู่ในเมือง

มี่หยุน

แต่ก็ไม่ได้มีการพูดจาอะไร

ในเวลานี้เอง ชายวัยกลางคนที่ไว้หนวดสองข้าง ก็ได้เดินเข้ามา

เห็นคนนี้แล้ว สายตาของทุกคนต่างก็จ้องมองกันไปทั้งหมด และตกตะลึงขึ้นอย่างที่สุด

เพราะว่าชายวัยกลางคนผู้นี้มีลมหายใจที่แข็งแกร่งดุดันเป็นอย่างมาก

“คนผู้นี้คือใคร? ”

“ช่างมีลมหายใจที่แข็งแกร่งดุดันมากขนาดนี้! ”

“ไม่ใช่คนในเมืองมี่หยุนของพวกเรา น่าจะเป็นคนที่มาจากต่างพื้นที่! ”

“ออกห่างเอาไว้สักหน่อยดีกว่า เพราะดูแล้วเหมือนจะไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไร!