จักรพรรดิบรรพกาล บทที่ 2825

“รุ่งอรุณทางทิศตะวันออกใช่ไหม? โอเค ฉันจะหาเวลาไปเยี่ยมบราเดอร์เฉิงเหวินในภายหลัง และถามเขาว่าเขาสอนนักเรียนอย่างไร ว่ามีคนหนึ่งไม่ยอมฟังคำพูดของพวกเขา ฉันหวังว่านั่นจะไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสอนคุณที่นั่น” Du Wenrui หัวเราะเบา ๆ แทนที่จะแสดงความกลัว

“งี่เง่า.” นักเรียนที่มีอายุมากกว่าจ้องไปที่ Zhang Dingyu โดยเฉพาะคนที่มาจากรุ่งอรุณ

แม้ว่าสถาบันกลับใจจะมีชื่อเสียงไม่ดี แต่ประวัติศาสตร์ก็อยู่ในระดับเดียวกับสถาบันที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่แห่ง นอกจากนี้ผู้ก่อตั้งยังเป็นบรรพบุรุษของตัวเอง

มันไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับสถานศึกษาที่เริ่มต้นโดยเทพแท้จริงที่ทรงพลังหรือผู้สืบทอดในอนาคต หลังไม่มีนัยสำคัญอย่างสมบูรณ์

สถาบันกลับใจเป็นข้อตกลงที่แท้จริงแม้ว่าจะมีชื่อเสียงที่เลวร้ายว่าเป็นคุกสำหรับลูกหลานของคนบาป รูปปั้นและประวัติของมันได้รับการยอมรับจากสถานศึกษาที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่แห่ง

เห็นได้ชัดว่า Dean Du Wenrui ยืนอย่างเท่าเทียมกับคณบดีอีกสี่คน การบ่มเพาะของเขาอาจไม่ดีนักและท่าทางที่เป็นมิตรของเขาก็ไม่เหมาะสม

ตัวอย่างเช่น “บราเดอร์เฉิงเหวิน” เป็นคณบดีแห่งรุ่งอรุณ พวกเขาสองคนเท่าเทียมกัน

ในทางกลับกัน คณบดีจากสถานศึกษาที่เล็กกว่าและไม่รู้จักไม่มีคุณสมบัติที่จะดื่มชากับ “บราเดอร์เฉิงเหวิน”

ในที่สุด ไม่ว่า Zhang Dingyu จะเก่งกาจเพียงใด เขาก็ยังเป็นเพียงนักเรียน ในทางกลับกัน ไม่ว่า Du Wenrui จะเป็นคนธรรมดาแค่ไหน เขาก็ยังคงเป็นคณบดี

Holyfrost True Emperor มีทั้งอำนาจและสถานะ แต่ในฐานะนักเรียน เธอยังคงเรียก Du Wenrui ว่าเป็น “คณบดี” ด้วยความเคารพ

ตอนนี้ Zhang Dingyu พยายามขู่เขาด้วย Dawn? มันเป็นเรื่องงี่เง่า พูดน้อย ในสายตาของผู้ชม

หาก Du Wenrui เขียนคำร้องเรียนถึงคณบดีแห่งรุ่งอรุณ Dingyu อาจถูกไล่ออกจาก Dawn

“ฉันจะไม่ละเมิดอาวุโสของฉัน ตอนนี้คุณมีสองทางเลือก หนึ่ง ดำเนินการเดิมพันอย่างเชื่อฟัง สอง ฉันจะกระทืบคุณให้แหลกคามือ! ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับดอว์นเช่นกัน เราจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อให้คำตอบกับพวกเขา” เหวินรุ่ยยิ้ม

อย่าหลงกลโดยท่าทางที่เป็นมิตรของเขา ชายคนนี้ดุร้ายเมื่อจำเป็น

ทุกคนจ้องมองที่ Dingyu โดยรู้ว่าคณบดีคนนี้สามารถฆ่าเขาได้โดยไม่ต้องเผชิญกับผลที่ตามมา Dingyu เป็นคนผิดก่อน เป็นเรื่องดีสำหรับคณบดีแห่งการกลับใจที่จะก้าวขึ้นมาเพื่อนักเรียนของเขาที่ทำผิดในสถานการณ์นี้

การแสดงออกของ Dingyu เปลี่ยนสีไปเรื่อย ๆ ในที่สุดเขาก็เข้าใจถึงแรงโน้มถ่วงของสถานการณ์ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะกล่าวหาว่า Repentance Institution ฉ้อฉลในตอนนี้

“ฉ-สบายดี… ฉัน ฉันจะเริ่มคลานแล้ว…” เขากัดฟันและพูดด้วยหน้าตาบูดบึ้งน่าเกลียด

เขาไม่มีทางเลือกอื่น ไม่เช่นนั้น คณบดีคนนี้จะกระทืบเขาให้ตายจริงๆ มันจะตายโดยไม่มีเหตุผล

“นั่นดีกว่า ตอนนี้คุณดูเหมือนนักเรียนจาก Dawn มากขึ้น” เหวินรุยยกเท้าออกและยิ้ม

Dingyu ไม่สามารถรับมือกับการจ้องมองได้ก่อนที่จะเริ่มคลาน อนิจจา เขาลงเอยด้วยการคลานรอบหุบเขาหนึ่งรอบและเห่าหลายครั้ง หลังจากเสร็จสิ้น เขารีบออกเดินทางโดยไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการหาหลุมและกระโดดเข้าไปข้างในเพื่อไม่ให้ใครเห็นที่นี่

“เรายังไม่เสร็จ” น่าขบขัน เขาไม่ลืมที่จะจ้องมองไปที่หลี่ฉีเย่และทิ้งข้อความไว้

ฝูงชนบางคนส่ายหัว ไม่คาดหวังผลลัพธ์นี้สำหรับ Zhang Dingyu

“ไปกันเถอะ.” Wenrui ยิ้มและบอกนักเรียนของเขา

Zhou Qiushi และคนอื่น ๆ ถูกแช่แข็งเกือบตลอดเวลา พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะชนะ แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดคือตอนนี้พวกเขาทุกคนมีผลไม้ผมขาวอย่างน้อยหนึ่งผล Zhou Qiushi และอีกสองคนที่ได้รับผลไม้มาคนละสองผล พวกเขารู้สึกราวกับว่านี่คือของขวัญจากสวรรค์ที่คาดไม่ถึง

“อย่าเสียโอกาสนี้ไป” เหวินรุยปลุกพวกเขาจากอาการมึนงง: “การเพาะปลูกในปัจจุบันของคุณไม่เหมาะที่จะกินผลไม้นี้ รอจนกว่าคุณจะแข็งแกร่งขึ้นแล้วค่อยปรับแต่ง ผลประโยชน์ของคุณจะมากขึ้น ณ จุดนั้น”

กลุ่มพยักหน้าทันทีก่อนที่จะหันไปมองหลี่ฉีเย่และสับสน ดูเหมือนเขาถูกปกคลุมด้วยหมอก ไม่อาจหยั่งรู้ได้ Du Wenrui รับทราบเรื่องนี้และรู้สึกขบขันมาก

กลุ่มยังคงมุ่งหน้าลึกเข้าไปในสวนและเห็นผลไม้ที่ดีกว่าระหว่างทาง – อันดับหกและอันดับเจ็ด นักเรียนไม่มีโอกาส แต่ก็ยังลองดู

หลี่ฉีเย่ไม่ได้ทำอะไรเลยในระหว่างการเดินทางส่วนนี้ บางครั้งเหวินรุยจะสอนพวกเขาบางอย่างหรือสองอย่าง ไม่ใช่เพียงการทำบุญ แต่สอนวิธีทำให้จิตใจของพวกเขาสงบและทำให้หัวใจเต๋าของพวกเขามั่นคงเท่านั้น สิ่งนี้เป็นประโยชน์ในแบบของมันเอง

ในที่สุด หนึ่งในนั้นก็สามารถล้มผลพุทราหยกอันดับหกได้ ทั้งกลุ่มเฉลิมฉลองจากการได้รับที่ไม่คาดคิดนี้

เมื่อพวกเขาเจาะลึกเข้าไปในพื้นที่มากขึ้น ภูมิประเทศก็เต็มไปด้วยอันตรายและยากต่อการนำทาง

พวกเขาเห็นลำธารสายหนึ่งซึ่งนักเรียนที่เข้ามารีบหลีกเลี่ยง

“กรีด!” ทันใดนั้น สัตว์ร้ายนกขนาดมหึมาก็ลงมาจากท้องฟ้าและปิดกั้นเส้นทางของพวกเขา

มันเป็นสิงโตอินทรีที่มีเปลวไฟพันรอบหาง เห็นได้ชัดว่าเป็นสายพันธุ์พิเศษที่ควรค่าแก่การครอบครอง

ผู้ขับขี่สวมชุดเกราะเต็มยศ อาวุธที่เขาเลือกคือดาบ ฟ้าแลบวาบในดวงตาของเขา

“ดังก้อง!” สัตว์ร้ายประมาณสิบกว่าตัวลงมาจากเนินเขาด้านบนและล้อมรอบพวกมันก่อนที่พวกมันจะทันได้ตอบโต้

พวกมันมาในทุกรูปแบบและขนาด – กระทิง เสือ เสือดำ พญาช้าง…

ทั้งหมดเป็นลูกผสมหรือเป็นส่วนหนึ่งของสายพันธุ์พิเศษ พวกมันเปล่งออร่าอันทรงพลังราวกับคลื่นที่ซัดสาด พวกเขาจ้องมองไปที่กลุ่มทำให้พวกเด็ก ๆ มีอาการหนาวสั่น

“พี่อู๋ พวกมันเอง!” นักเรียนคนหนึ่งกระโดดลงจากสัตว์ร้ายและตะโกน จะเป็นใครได้อีกนอกจากจางติงหยู

เขากลับมาพร้อมกำลังเสริมในเวลาอันสั้น

“เกิดอะไรขึ้น?” นักเรียนสองสามคนเดินผ่านไปมาและเห็นความโกลาหล พวกเขามองไปรอบ ๆ และเห็นสัตว์ร้ายและตกใจ: “นั่นคือสมาชิกของ Divine Beast Legion”

“โอ้? กองทหารภายใต้จักรพรรดินีมังกรม่วง?” นักศึกษาสาวเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

“ถูกตัอง.” นักเรียนที่มีอายุมากกว่าพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง

หลังจากได้ยินว่าเป็นกองทหารของจักรวรรดิ ผู้ชมเหล่านี้กลั้นหายใจและซ่อนตัวอยู่หลังก้อนหินเพื่อสอดแนม

“นักเรียนกลับใจทำให้กองทัพนี้ขุ่นเคืองงั้นหรือ” นักเรียนคนหนึ่งถาม

“ไม่ มันคือจางติงหยู เขาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับชายอู๋คนนั้น ฉันได้ยินมาว่าเขาแพ้พนันก่อนหน้านี้พร้อมกับศักดิ์ศรีของเขา นั่นเป็นเหตุผลที่เขามาที่นี่พร้อมกับความช่วยเหลือเพื่อล้างความอับอาย” นักเรียนคนโตรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้

นักเรียนกระโดดลงจากสิงโตอินทรี เขาเป็นพี่น้องร่วมสาบานของ Zhang Dingyu สมาชิกของ Divine Beast Legion

“อะไร?” Du Wenrui มองไปที่ผู้มาใหม่

“ดีน ขอโทษที่รบกวนคุณ พี่ชายของฉัน Zhang Dingyu แพ้นักเรียนของคุณ ดังนั้นเขาจึงสมควรได้รับการลงโทษ เราไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนั้น” Wu Ke เข้ามาและคำนับต่อ Wenrui ด้วยความเคารพ

“แล้วทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่” เหวินรุยถามอย่างใจเย็น

“แต่ Dingyu บอกฉันว่า Repentance Institution เต็มไปด้วยมังกรที่ซ่อนอยู่และพยัคฆ์หมอบ!” ดวงตาของ Wu Ke มองไปที่ Li Qiye ขณะที่พูด