จักรพรรดิบรรพกาล บทที่ 2824

ฝนของผลไม้ดูเหมือนเป็นตำนานที่ไม่จริง เรื่องแบบนี้ต้องเกิดในความฝันเท่านั้น แน่นอนว่าผู้ฝันจะตื่นตัวจากการตื่นเต้นมากเกินไป

อย่างไรก็ตาม นี่คือความจริง ไม่ใช่ภาพลวงตา

“หยิกฉันเร็วจริงๆ” นักเรียนคนหนึ่งถามเพื่อนของเขาที่อยู่ใกล้ๆ

ความรู้สึกเจ็บปวดทำให้เขารู้ว่าเขาตื่นแล้วจริงๆ

ความตกใจแบบเดียวกันทำให้ทุกคนไม่เชื่อ เขาจะได้รับผลไม้จำนวนมากในเวลาเดียวกันได้อย่างไร? แม้แต่จักรพรรดิที่แท้จริงก็ไม่สามารถเลียนแบบความสำเร็จนี้ได้

Zhou Qiushi และคนอื่น ๆ สามารถสัมผัสได้ถึงผลไม้ที่จับต้องได้บนฝ่ามือของพวกเขา ทำให้พวกเขารู้ว่าสิ่งนี้กำลังเกิดขึ้นจริง

Zhang Tingyu ยืนอยู่ที่นั่นโดยอ้าปากกว้างพอที่จะใส่ไข่เป็ดได้ กรามของเขาเกือบจะตกลงไปที่พื้น

“นี่… มันเป็นไปไม่ได้…” เขาพึมพำ ไม่สามารถยอมรับความเป็นจริงที่หักล้างไม่ได้

“น่าเสียดายที่เป็นอยู่” หลี่ฉีเย่ยิ้มและพูดในขณะที่กัดผลไม้ผมขาว

เขาพ่นมันออกมาทันทีและโยนส่วนที่เหลือลงไปด้วย หายไปกลับคืนสู่ดิน

“กินยากจัง สำหรับคนขายของริมถนนเท่านั้น” หลี่ฉีเย่ยิ้ม ปฏิบัติต่อผลไม้ลูกใหญ่ราวกับว่ามันน่าขยะแขยง

การกระทำที่อุกอาจและสิ้นเปลืองของเขาทำให้นักเรียนบางคนอยากจะบีบคอเขาให้ตาย พวกเขาจ้องมองที่ผลไม้ที่หายไปและรู้สึกเจ็บปวดอย่างสุดซึ้ง บางคนไม่สามารถรับมันได้เลยแม้แต่ตัวเดียว

ผลไม้อันดับห้าและเป็นชนิดที่ดีที่สุดในหมู่พวกเขา… ไม่ต้องพูดถึงนักเรียนธรรมดา แม้แต่คนที่มาจากสี่สถาบันที่ยิ่งใหญ่ก็ยังถือว่าพวกเขามีค่า มีเพียงไม่กี่คนใน Immortal Lineage เท่านั้นที่สามารถรักษามันได้เหมือนผลไม้ทั่วไปและกินมันเพื่อความสุขเพียงอย่างเดียว โดยปกติแล้ว ผลไม้ผมขาวจะถูกมองว่าเป็นผลไม้อมตะ คนจะใช้เวลาของพวกเขาเพลิดเพลินเพียงครั้งเดียว

“คุณควรให้ฉัน! ฉันไม่ว่าอะไรถ้าคุณได้กัดคำแรก!” นักเรียนคนหนึ่งตะโกนด้วยความเจ็บปวดและรู้สึกไม่พอใจ

มีเพียง Du Wenrei เท่านั้นที่ยังคงสงบนิ่ง คิดว่าเรื่องนี้จะต้องเป็นไปตามคาด

“คุณได้สูญเสีย.” หลี่ฉีเย่หันสายตาไปทางจางติงหยู

“ไม่ เป็นไปไม่ได้!” Dingyu หน้าซีดในขณะที่เดินโซเซไปข้างหลัง

เขาคิดว่าผลไม้ห้าอย่างน่าจะเพียงพออย่างแน่นอน แต่ในที่สุดเขาก็พ่ายแพ้อย่างน่าสะพรึงกลัว การพลิกกลับกะทันหันทำให้เขาไม่ทันตั้งตัว

“ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ มันเป็นการสูญเสีย ดังนั้นเริ่มคลานไปรอบ ๆ หุบเขาในขณะที่เห่า” หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างราบเรียบ

“…” Dingyu ยังคงล่าถอยต่อไป ทุกคนเห็นใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง

การทำเช่นนั้นในที่สาธารณะเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ ไม่มีทางที่เขาจะยังคงเป็น “มนุษย์” ได้หลังจากทนทุกข์ทรมานกับความอัปยศอดสูเช่นนี้

ในตอนแรก เขาทำข้อตกลงนี้เพราะเขามั่นใจว่าจะได้รับชัยชนะ เขานึกภาพนักเรียนหลายสิบคนจาก Repentance คลานและเห่า มันคงจะเป็นฉากที่ค่อนข้างเพียงพอที่จะสนองอัตตาของเขาและทำให้เขารู้สึกดี

อนิจจา ผู้แพ้กลายเป็นเขา

เขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรในตอนนี้ เขาจะไม่เริ่มคลานโดยธรรมชาติ ช่างเป็นเรื่องตลก นักเรียนจาก Dawn จะทำอะไรแบบนั้นได้อย่างไร?

“นี่เป็นผลมาจากการเดิมพันและการแพ้ เริ่มคลาน ทุกคนกำลังรอฟังคุณเห่า” หลี่ฉีเย่กล่าวเสริม

“คุณ!” เด็กหนุ่มหน้าแดงตัวสั่นด้วยความโกรธ ในที่สุดเขาก็ตะโกน: “คุณต้องโกงแน่ๆ เรื่องนี้มีบางอย่างผิดปกติ!”

“โกง? ราวกับว่าสิ่งนั้นเป็นไปได้” หลี่ฉีเย่ยิ้ม: “ถ้าคุณรู้วิธีทำเช่นนั้น บอกฉันสิ ฉันกำลังฟังอยู่”

ฝูงชนแลกเปลี่ยนสายตากัน หลี่ฉีเย่สามารถทุบผลไม้หลายสิบลูกด้วยการสะบัดนิ้ว

นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อจริงๆ แต่พวกเขาเห็นด้วยตาของพวกเขาเอง หลี่ฉีเย่ไม่มีทางโกงระบบได้ นอกจากนี้ยังมีผู้เชี่ยวชาญและผู้เชี่ยวชาญมากมาย พวกเขาควรจะสามารถบอกได้ว่าเขาทำอะไรที่เป็นความลับหรือไม่

“ไม่มีเวทมนตร์คาถาใดที่สามารถทำเช่นนั้นได้ สิ่งเดียวที่เราสามารถระบุได้คือโชค” นักเรียนจากสถาบันขนาดใหญ่กล่าว

ท้ายที่สุดแล้ว ผู้คนมากมายพยายามหาวิธีต่างๆ มากมายเพื่อกำจัดผลไม้เหล่านี้นอกเหนือจากการเคาะ แม้แต่คัมภีร์ต้นกำเนิดก็ไร้ประโยชน์

ดินแดนแห่งนี้ได้รับอิทธิพลจากพลังแห่งแสงของ Desolate Saint ไม่มีใครมีอำนาจมากกว่าเขาในระบบ

“อย่าอายตัวเองอีกต่อไปด้วยการกลับคำพูด” หลี่ฉีเย่มองไปที่เด็กหนุ่ม

ตอนนี้ทุกสายตาจับจ้องไปที่ Dingyu ชัยชนะของหลี่ฉีเย่นั้นชัดเจนราวกับกลางวัน ไม่มีทางที่ Dingyu จะปฏิเสธการเดิมพัน

“พวกเจ้ากลับใจพร้อมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะ! ฮึ่ม บรรพบุรุษของคุณเป็นอาชญากรที่ทรยศและเป็นคนบาปที่ทำกรรมชั่ว ฉันแน่ใจว่าพวกแกได้เตรียมสิ่งที่ชั่วร้ายไว้ล่วงหน้าเพื่อหลอกลวงทุกคนที่นี่…”

สายตาบางส่วนดูถูกเหยียดหยามพวกเขาในตอนนี้ แม้ว่านักเรียนบางคนที่นี่จะดูถูกการกลับใจ แต่การกระทำที่ไม่ซื่อสัตย์และไร้ยางอายของ Dingyu ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลย

“บูม!” เขาไม่สามารถเสร็จสิ้นก่อนที่จะกระทืบลงไปที่พื้น

“แกกล้าตบฉันเหรอ!” Dingyu ตะโกน

แท้จริงแล้วผู้โจมตีคือตู้เหวินรุ่ย ไม่ใช่หลี่ฉีเย่

“แตก!” เหวินรุ่ยยกเท้าขึ้นและกระทืบลงบนหลังของเด็กหนุ่ม

“อ่า!” Dingyu กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเนื่องจากกระดูกหัก

“ผู้น้อย ผู้อาวุโสอย่างข้าไม่ยุ่งเกี่ยวกับกิจการของคนรุ่นใหม่ คุณทุกคนสามารถทำสิ่งที่คุณต้องการ อย่างไรก็ตาม เล่นสกปรกและกล่าวโทษสถาบันกลับใจผิด? นั่นเป็นสิ่งที่รับไม่ได้ ดังนั้นฉันซึ่งเป็นคณบดีแห่งการกลับใจจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องก้าวเข้ามาแทนนักเรียนของฉัน” เหวินรุ่ยกล่าวอย่างราบเรียบ

เหวินรุ่ยดูไม่ทรงพลังนัก ดังนั้นมีนักเรียนไม่กี่คนที่อยู่ข้างนอกที่เคารพเขา อย่างไรก็ตาม เขายังคงเป็นคณบดีที่ได้รับการยอมรับจากทั้งสี่สถาบันที่ยิ่งใหญ่ ดังนั้นสถานะและตำแหน่งของเขาจึงเป็นเรื่องจริง

ตอนนี้ Dingyu ล้มเหลวในการดำเนินการยุติการต่อรอง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่คณบดีจะก้าวเข้ามา นี่ไม่ถือว่าเป็นรุ่นพี่ที่รังแกรุ่นน้อง ไม่มีใครในฝูงชนมีปัญหากับเรื่องนี้

“แก แกกล้าตบฉันเหรอ! ฉันเป็นนักเรียนที่ Dawn! สถานศึกษาของเราจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไป!” Dingyu ตะโกนอีกครั้ง