จักรพรรดิบรรพกาล บทที่ 2801
ชายชราจ้องมองไปที่เครื่องหมายบนหน้าผากของหลี่ฉีเย่ เมื่อพวกเขาเดินสวนทางกัน ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที
“จม!” เขาหยุดแสดงความก้าวร้าว
กลุ่มก็หยุดเช่นกัน สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่หลี่ฉีเย่ ในตอนแรก กลุ่มส่วนใหญ่ไม่ได้ให้ความสนใจกับคนอย่างหลี่ฉีเย่
“รุ่นพี่ จมคืออะไร?” เด็กหนุ่มคนหนึ่งได้ยินคำนี้เป็นครั้งแรกและถามขณะที่จ้องมองไปที่หลี่ฉีเย่ [1]
“อ่างล้างจานเป็นชนเผ่าที่ถูกเนรเทศ มีข่าวลือว่าบรรพบุรุษของเผ่านี้เป็นผู้ก่อความชั่วร้ายที่น่ากลัว แม้แต่บรรพบุรุษที่ยิ่งใหญ่ของสถานศึกษาของเราก็ไม่อาจเข้าใจคนผู้นี้ได้ ดังนั้นบรรพบุรุษนี้จึงถูกเนรเทศ ลูกหลานของพวกเขาในภายหลังเรียกว่าคนจม” ผู้ปลูกฝังวัยกลางคนอธิบาย
เขามีหน้าผากสูงและดูสง่างาม เขาตรวจดูหลี่ฉีเย่อย่างละเอียดและไม่เห็นสิ่งชั่วร้าย
“ผู้อาวุโส ท่านแน่ใจหรือว่าน้องชายคนนี้มาจากเผ่านั้น?” เขาถาม.
“อย่างแน่นอน!” ชายชราจ้องมองที่เครื่องหมายบนหน้าผากของหลี่ฉีเย่และกล่าวว่า: “ตามตำราโบราณ อ่างล้างจานเหล่านี้มีรอยที่หน้าผาก เครื่องหมายตรงนั้นเหมือนกับคำอธิบายข้อความ ดังนั้นฉันแน่ใจว่าเขาเป็นหนึ่งในนั้น”
“ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเผ่าที่กำลังจมนี้เลย” หลี่ฉีเย่ยิ้มและส่ายหัว: “รอยนี้มาจากบาดแผลที่คาดไม่ถึง ไม่ใช่สัญลักษณ์”
“คำแก้ตัวไม่มีประโยชน์” ชายชราเริ่มจริงจัง: “เมื่อบรรพบุรุษผู้ยิ่งใหญ่เนรเทศพวกพ้องของคุณไปยัง Repentance City เขาหวังว่าคนรุ่นหลังของคุณจะสามารถเปลี่ยนแปลงได้ อย่างไรก็ตาม ภายหลังพวกมันก็หายเข้าไปในป่า ไม่แสดงตัวต่อโลกภายนอกอีกต่อไป ดูเหมือนว่านี่จะเป็นความจริงกับคุณที่นี่”
ทุกสายตาจับจ้องไปที่หลี่ฉีเย่ บางคนมีแววของความเกลียดชัง
ท้ายที่สุด พวกเขามาจาก Academy of Light และมองสมาชิกจากเผ่าที่ถูกเนรเทศเป็นศัตรูโดยสัญชาตญาณ
“ฉันได้ยินมาว่าบรรพบุรุษของเผ่านี้ล้วนแต่มีความชั่วร้ายและมีความมืดอยู่ในจิตใจ บางคนอาจจะเป็นปีศาจจากความมืด คนรุ่นหลังของพวกเขาอาจเป็นส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์ที่ชั่วร้ายนี้เช่นกัน” เด็กหนุ่มที่ค่อนข้างโตเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเผ่านี้มาก่อน
“จากความมืด?” เยาวชนบางคนเซไปข้างหลังขณะที่ความก้าวร้าวรุนแรงขึ้น
“ช่างตื้นเขินเสียนี่กระไร สมมติว่าบรรพบุรุษของฉันเป็นคนจมจริง ๆ นั่นทำให้ฉันชั่วร้ายด้วยเหรอ” หลี่ฉีเย่ส่ายหัว
“ฮึ่ม พูดยากนะ สุนัขหยุดกินอุจจาระไม่ได้ คุณอาจเป็นเหมือนบรรพบุรุษของคุณ” บุคคลที่เปล่งประกายด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์กล่าวอย่างเย็นชา
“ซิงกินส์ไม่ได้ปรากฏตัวเป็นเวลานาน ดังนั้นนี่จึงเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจมาก ดินแดนป่าแห่งนี้มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในช่วงหลายวันที่ผ่านมา โดยความมืดทำให้ดินแดนชั่วร้าย บางทีนี่อาจเกี่ยวข้องกัน” “ชายชราคนหนึ่งเริ่มระมัดระวัง
“บางทีนี่อาจเป็นฝีมือของเผ่าของพวกเขาก็ได้” หลี่ฉีเย่ที่สงสัยอีกคนในทันที
พวกเขาเริ่มรุมล้อมเขาขณะที่ค่อยๆ ถอดอาวุธออก
“คุณต้องการอะไร?” หลี่ฉีเย่มองไปที่กลุ่ม
“พูดสิ พวกนายทำแบบนี้เหรอ!” เยาวชนคนหนึ่งตะโกนว่า: “คุณต้องวางแผนต่อต้านสถาบันของเรา ไม่เช่นนั้นบรรพบุรุษของคุณอาจยังรู้สึกเสียใจกับการถูกเนรเทศในตอนนั้นและต้องการกลับมา”
“คุณมีจินตนาการสูงส่ง” หลี่ฉีเย่หัวเราะเบา ๆ เพื่อตอบ: “คุณกำลังสูญเสียความสามารถของคุณด้วยการฝึกฝนแทนที่จะเป็นนักเล่าเรื่อง”
“อย่าปากพล่อยและยอมจำนน ไม่เช่นนั้นเราจะปล่อยเจ้าไป” ชายหนุ่มตะโกนกลับ
“ผู้อาวุโส นี่ถูกต้องหรือไม่” ชายวัยกลางคนที่มีหน้าผากสูงกล่าวด้วยความไม่แน่ใจ เขาพบว่าหลี่ฉีเย่เป็นคนธรรมดา ไม่ใช่นักวางแผนรายใหญ่ที่มีความสัมพันธ์กับความมืด
“จะดีกว่าที่จะรอบคอบ” ชายชรากล่าวว่า: “หน่วยสอดแนมบอกว่าสถานการณ์ที่อยู่ลึกลงไปนั้นเลวร้ายมากพร้อมกับความมืดที่อาละวาด เลวร้ายกว่าที่เราคาดไว้”
“เราควรทำอย่างไร?” ชายคนนั้นมองไปที่หลี่ฉีเย่
ท้ายที่สุด หลี่ฉีเย่ยังไม่ได้ทำสิ่งชั่วร้าย พวกเขาไม่ควรจับเขาเพียงเพราะเขากำลังจม
เด็กหนุ่มแลกเปลี่ยนสายตากัน พูดว่า การฆ่าหลี่ฉีเย่เป็นการตัดสินใจที่ไม่สมเหตุสมผล อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงมีความเกลียดชังต่อเขา
พวกเขาไม่เคยเห็นการจมมาก่อนและไม่มีความบาดหมางกับหลี่ฉีเย่ อย่างไรก็ตามประวัติศาสตร์ของชนเผ่านี้ทำให้พวกเขามองว่าเขาเป็นคนไม่ดีที่มีความมืดในใจ – เป็นอุปาทานอุปาทาน
“นี่คือแสงสว่างของคุณ?” หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ: “ไม่แยกแยะระหว่างถูกและผิดและต้องการฆ่าตั้งแต่แรกเพียงเพราะคน ๆ หนึ่งมาจากต่างดาว”
“อย่าพยายามบิดเบือนสถานการณ์ด้วยคำพูด” เด็กหนุ่มที่เร่าร้อนมีแววอาชญากร: “เขาไม่ใช่พวกเราและมีเจตนาชั่วร้ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความมืดในใจของเขา เขาจะต้องสร้างปัญหาอย่างแน่นอน ฆ่าเขาตอนนี้เพื่อหลีกเลี่ยงความยุ่งยากโดยไม่จำเป็น”
“นี่คือนักเรียนจาก Academy of Light ช่างน่าผิดหวัง” หลี่ฉีเย่ส่ายหัวอย่างไม่เห็นด้วย
“คนโง่เขลา ดูหมิ่นสถานศึกษาของเรา? นั่นยิ่งสมควรตาย!” ชายหนุ่มชักดาบออกจากฝักพร้อมที่จะสังหาร
“อย่าทำตัวสุ่มสี่สุ่มห้า!” ชายวัยกลางคนตะโกนใส่เขา
เด็กหนุ่มฟังอย่างไม่เต็มใจในขณะที่ยังคงชี้ดาบไปที่หลี่ฉีเย่เพื่อรอโอกาสที่จะโจมตี
“ผู้อาวุโส แล้วตอนนี้ล่ะ?” ชายวัยกลางคนถาม
“คุณมาจากป่า? ที่ไหนกันแน่? ใครคือผู้อาวุโสของคุณในเผ่า” ชายชราจ้องมองไปที่หลี่ฉีเย่ก่อนจะตอบ
“ขออภัย ฉันไม่สนใจที่จะตอบคุณ” หลี่ฉีเย่ปฏิเสธ
“ฮึ่ม!” ชายชราหน้าบึ้ง ไม่พอใจกับการขาดการตอบสนอง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสถานะของเขา เขาไม่อยู่ในสถานะที่จะจัดการกับหลี่ฉีเย่ได้
“ให้ฉันจับเขา เขาจะทำทุกอย่างหกทันที” ก่อนหน้านี้เยาวชนรู้สึกตื่นเต้น
“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?” ทันใดนั้น เสียงที่สามารถสั่นไหวของวิญญาณก็มาจากเบื้องบน
แสงสว่างพุ่งออกมาและไหลเหมือนน้ำก่อนการมาของผู้พูดนี้. ราวกับว่าหิมะสีขาวปกคลุมพื้น
แสงนี้อบอุ่นและมีลักษณะที่ชำระล้างเหมือนสายลมร้อนท่ามกลางโลกแห่งหิมะ มันสามารถล้างจิตใจของนักเดินทางที่หลงทางได้
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นเมื่อแสงกระจายไป ทุกคนโค้งคำนับเธอทันทีด้วยการแสดงความเคารพ
เธอยังเด็กมาก แค่ยี่สิบกว่านิดๆ คุณสมบัติที่สวยงาม สูงและผอม – มากเกินพอที่จะทำให้ปลาและนกซ่อนตัวจากความรู้สึกไม่เพียงพอ ชุดสีขาวราวกับหิมะของเธอขับเน้นความไร้ที่ติของเธอ สิ่งสำคัญที่สุดคือผมของเธอที่พาดไหล่ก็เป็นสีขาวเช่นกัน เธอดูเหมือนเจ้าหญิงจากโลกแห่งหิมะ
อย่างไรก็ตาม ส่วนที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดเกี่ยวกับตัวเธอคือแสงศักดิ์สิทธิ์ของเธอ
แสงสว่างติดตามเธอไปทุกที่ที่เธอไป เธอมีปีกคู่หนึ่งที่ทำจากอนุภาคแสง เมื่อพวกมันกระพือปีกเพียงเล็กน้อย อนุภาคเหล่านี้จะโปรยปรายลงมาไล่ความมืดออกไป เธอเป็นความงามที่ศักดิ์สิทธิ์และไม่อาจล่วงละเมิดได้
ทั้งชายและหญิงจ้องมองมาที่เธอด้วยความกลัว ในขณะเดียวกัน เธอมีผู้ติดตามกลุ่มหนึ่งอยู่ข้างหลังเธอเช่นกัน – เห็นได้ชัดว่าเป็นอัจฉริยะ
“ฝ่าบาท…” ทั้งกลุ่มทักทาย
แม้จะมีแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ท่วมท้น แต่ผู้ฝึกฝนที่ระมัดระวังก็สามารถสัมผัสได้ถึงออร่าของจักรพรรดิที่หนาแน่น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอคือจักรพรรดิที่แท้จริง เป็นเพียงการที่เธอเลือกที่จะผสมผสานกลิ่นอายของจักรวรรดินี้เข้าด้วยกัน