จักรพรรดิบรรพกาล บทที่ 2403
ไม่ใช่ว่าเส้าเฉินไม่พยายามขัดขืน เขาถอยกลับด้วยความเร็วสูงสุดโดยใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวต่างๆ มากมาย
เราต้องยอมรับว่าเยาวชนเป็นปราชญ์ผู้รอบรู้ ดำเนินการเทคนิคที่มีชื่อเสียงเหล่านี้จากระบบต่าง ๆ อย่างต่อเนื่องภายในชั่วพริบตา
อนิจจาความเร็วที่น่าทึ่งของเขาและการเคลื่อนไหวที่โดดเด่นเหล่านี้ไร้ประโยชน์ ความเหลื่อมล้ำทางอำนาจนั้นมากเกินไป ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ถ้าหลี่ฉีเย่ต้องการชีวิตของเขาจริงๆ
ประกายไฟยังคงตกที่เขา หลังจากติดต่อแล้วเขาก็ไม่ติดไฟทันที ไฟนั้นดูเล็กพอที่จะถูกตบออกไป แต่ในความเป็นจริง มันคล้ายกับการจุดไฟบนกระดาษ ไม่ฉูดฉาดมากในตอนเริ่มต้น ยังไม่มีควัน แต่กระบวนการเผาไหม้อยู่ที่นั่นจริงๆ กระดาษจะเริ่มกลายเป็นขี้เถ้าโดยที่ยังคงรูปร่างโดยรวมไว้
หากขาดการบ่งชี้ภาพ Shaochen ก็กำลังลุกไหม้โดยที่ผิวของเขาค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเทา ที่สำคัญกว่านั้น เนื้อหนัง กล้ามเนื้อ และความมีชีวิตชีวาของเขาถูกเผาผลาญไปกับผิวหนัง หมายความว่าทุกสิ่งที่สัมผัสด้วยเฉดสีเทานี้ถูกทำลายด้วยไฟ ซึ่งรวมถึงพลังงานที่แท้จริงด้วย
“อา!” ชายหนุ่มที่เจ็บปวดอดไม่ได้ที่จะตบเบา ๆ บริเวณที่ถูกไฟไหม้ อนิจจา พื้นที่นั้นกลายเป็นเถ้าถ่านและกระจัดกระจายเหมือนแผ่นกระดาษที่ถูกเผา
ความเจ็บปวดนั้นมากเกินกว่าจะรับไหว แต่ชายหนุ่มไม่กล้าที่จะตบไฟอีก สิ่งนี้แตกต่างจากร่างกายที่ถูกทำลาย ถ้ามันถูกทำลายด้วยวิธีการทั่วไปและทางกายภาพ มันสามารถสร้างใหม่ได้เสมอด้วยพลังและทรัพยากรในตระกูลของเขา
สิ่งนี้ไม่เป็นผลสำหรับวิธีการของหลี่ฉีเย่ เปลวไฟนี้จะทำลายบางสิ่งบางอย่างอย่างแท้จริง ไม่มีทางที่จะกู้คืนพื้นที่ที่ถูกไฟไหม้ได้
“อา!” เสียงกรีดร้องที่น่าสังเวชของเขาดังก้องและทำให้คนอื่นสั่นสะท้านและหอบ
พวกเขาคิดว่าเมื่อก่อนเขาเจ้ากี้เจ้าการและเย่อหยิ่งเพียงใด ไม่มีทางรอดพ้นจากความตาย
“ไม่…” ในขณะนี้ ร่างกายส่วนล่างของเขาทั้งหมดกลายเป็นเถ้าถ่าน ดังนั้นไฟจึงมุ่งหน้าไปที่หน้าผากของเขาที่ซึ่งชะตากรรมที่แท้จริงของเขาอาศัยอยู่ โดยตระหนักถึงผลกระทบที่ร้ายแรง
“อ๊ะ!” เสียงกรีดร้องโหยหวนกลับแย่ลง เศร้าจนบีบคั้นหัวใจ
“ฉวัดเฉวียน” ขณะที่มันกำลังถูกเผา ชะตากรรมที่แท้จริงของเขาก็ปล่อยแสงเจิดจ้าส่องประกายระยิบระยับบนท้องฟ้า
แสงสร้างประตูที่ทำจากอักษรรูนหนาและไหล มันส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดและเริ่มเปิดเหมือนประตูที่หนักมาก
ทุกคนได้เห็นทัศนียภาพอันงดงามของภูเขาสลับซับซ้อนและแม่น้ำที่สวยงาม มันเต็มไปด้วยพลังมหาศาลราวกับดินแดนอมตะ
“ตระกูลมู่!” ส่วนใหญ่รู้ตำแหน่งทันที
“นั่นคืออะไร?” ผู้ปลูกฝังที่อ่อนแอกว่ายังคงสับสน
“กลุ่มนั้นได้เตรียมบางสิ่งไว้สำหรับมู่เส้าเฉินเมื่อเขาใกล้ตาย มันจะพาเขากลับไปที่กลุ่ม” บรรพบุรุษอธิบาย
การนำบางสิ่งจาก Myriad กลับมายัง Imperial นั้นมีค่าใช้จ่ายสูงแม้แต่สำหรับกลุ่มนี้ ดังนั้นมันจึงต้องเป็นช่วงเวลาที่อันตรายถึงชีวิตสำหรับพวกเขาในการนำ Shaochen กลับมา
“ฉวัดเฉวียน” ประตูยิงรังสีที่เต้นเป็นจังหวะ – ส่องสว่างราวกับดวงอาทิตย์ – ตรงไปยัง Mu Shaochen
รังสีเหล่านี้มารวมกันและดึงเขาเข้าไปในพอร์ทัล ต่อจากนั้นก็หายไปจากสายตาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เขาตายเหรอ?” ทุกคนไม่รู้ว่า Shaochen ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่และ Mu สามารถช่วยเขาได้หรือไม่
***
“อา!” เสียงกรีดร้องของเขาดังก้องไปทั่วตระกูลในอิมพีเรียล
“เฉินเอ๋อ!” เสียงเศร้าตอบเขา
“ไม่!” Shaochen ยังคงกรีดร้องตั้งแต่ชะตากรรมที่แท้จริงของเขากำลังจะเสร็จสิ้น
มันสายเกินไปที่บรรพบุรุษจะช่วย ในความเป็นจริง แม้ว่าพวกเขาจะมีเวลาเหลือเฟือ พวกเขาก็ไม่สามารถหาวิธีหยุดวิธีการของหลี่ฉีเย่ได้
“แบบนี้ไม่ดีแน่!” บรรพบุรุษเหล่านี้ตกตะลึงเพราะวิญญาณที่เหลืออยู่ของ Shaochen ที่ซ่อนอยู่ในตระกูลก็ติดไฟนี้เช่นกัน
จำไว้ว่ากลุ่มกลัวว่าเด็กจะถูกฆ่าตายข้างนอกเพราะสร้างปัญหา ดังนั้นพวกเขาจึงใช้ศิลปะแห่งความเป็นอมตะเพื่อกำจัดวิญญาณของเขาและเก็บไว้ในกลุ่ม ด้วยสิ่งนี้ ต่อให้มีใครมาทำลายชะตากรรมที่แท้จริงของเขาภายนอก เขาก็มีโอกาสที่จะมีชีวิตอีกครั้งกับวิญญาณสุดท้ายนี้
น่าเสียดายที่วิญญาณเส้นสุดท้ายที่ซ่อนอยู่ในบริเวณที่ปลอดภัยที่สุดของเผ่าก็ถูกเผาเช่นกัน
“ไม่…” เส้าเฉินตระหนักว่าความตายกำลังมาถึง
“เขา เขากำลังมาเพื่อทำลายกลุ่มของเรา…” เขาไม่ลืมที่จะพูดประโยคสุดท้ายนี้ ไม่ได้มีไว้เพื่อแก้แค้น เพียงเพื่อเตือนกลุ่มของเขา
“ใคร?!” บรรพบุรุษหนึ่งใบเหลือง
“ดุร้าย…” Shaochen พูดคำสุดท้ายก่อนที่วิญญาณสุดท้ายของเขาจะกลายเป็นความสดใส
ตัวเขาเองกลายเป็นกองขี้เถ้า ทั้งตระกูลเงียบกริบ
ทั้งระดับบนและระดับล่างไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น มีเพียงว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดีเมื่อพิจารณาจากคำเตือนของ Shaochen
พวกเขาปล่อยให้เขาลงไปหาที่ลี้ภัยมากมายในอดีต แต่ยังเพื่อลับคมเขาเช่นกัน แม้ว่าจะเป็นการฝึกฝน แต่พวกเขาก็ยังส่ง Heavenrend Viper นิรันดร มาปกป้องเขา งูพิษยังคงเป็นช็อตใหญ่ในอิมพีเรียลนับไม่ถ้วนนับไม่ถ้วน
นอกจากนี้ ด้วยชื่อเสียงของตระกูลของพวกเขา จึงไม่มีใครในมายเรียดควรกล้าที่จะยั่วยุมู่เส้าเฉิน แต่ตอนนี้ งูพิษยังไม่กลับมา ทุกคนสามารถรวมสองและสองเข้าด้วยกัน
ที่สำคัญกว่านั้น ศัตรูรายนี้สามารถใช้วิธีท้าทายสวรรค์เพื่อเอาชนะศิลปะอมตะของพวกเขาได้ ตอนแรกพวกเขาเชื่อว่าตราบใดที่เศษเสี้ยววิญญาณของ Shaochen อยู่ในกลุ่มของพวกเขา เขาก็จะไม่มีวันตาย
ใครในโลกนี้สามารถเอาชนะศิลปะนี้ได้อย่างง่ายดาย? พวกเขาไม่สามารถหาคำตอบได้
บรรพบุรุษเหล่านี้ตระหนักโดยธรรมชาติว่ามีศัตรูที่ทรงพลังกำลังมาหาพวกเขา!
“ไปส่งข้อความถึงจักรพรรดิที่แท้จริงของเรา ให้เขารู้ว่าศัตรูต้องการทำร้ายกลุ่มของเรา” บรรพบุรุษคนหนึ่งฟื้นสติปัญญาและส่งร่อซู้ลไปหาขุนนางหนุ่มคนโตของพวกเขา
เขาเป็นพี่ชายคนโตของ Shaochen ซึ่งปัจจุบันเป็นจักรพรรดิที่แท้จริงที่มีชื่อเสียง!
“เซินเอ๋อ…” ผู้อาวุโสของเส้าเฉินกัดฟันขณะถือขี้เถ้าของชายหนุ่ม: “ข้าจะล้างแค้นให้เจ้า ข้าจะฉีกเนื้อของใครก็ตามที่ทำเช่นนี้กับเจ้า มู่จะไม่พักจนกว่าสิ่งนี้จะเสร็จสิ้น!” [1]
แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าใครคือ “ผู้ดุร้าย” พวกเขาจะไม่มีวันปล่อยให้ความตายของเขาถูกลงโทษ ถ้าคนผู้นี้กล้ามาโจมตีกลุ่มของพวกเขา พวกเขาจะไม่ปล่อยให้เขาจากไป! นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องของการปกป้องศักดิ์ศรีของตระกูลของพวกเขาในฐานะหนึ่งในสามยักษ์ใหญ่ในจักรวรรดิ
พวกเขาได้กวาดล้างโลกมาก่อน ทุกคนกลัวพวกเขา ศัตรูของพวกเขาไม่เคยได้รับผลดี
“ฉันไม่สนหรอกว่าคนที่ดุร้ายที่สุดคนนี้เป็นใคร แต่ถ้าเขากล้าที่จะฆ่าสมาชิกของ Mu อย่าแสดงความเมตตาต่อเขา!” ดวงตาของบรรพบุรุษอีกคนฉายแววเจตนาฆ่าฟัน