กลับชาติมาเกิดเพื่อเป็นนักธุรกิจที่รวยที่สุด บทที่ 90

ฉินอี้ฟานสามารถพูดได้ว่าคว้ามันด้วยมือของเขาและเปิดมันทันที

เมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมของหยกในบรรจุภัณฑ์ เขาก็ตกตะลึงและตกตะลึง เขามองไปที่กู่หนิงด้วยท่าทางที่ไม่น่าเชื่อ: “นี่ นี่กลายเป็นฝูหลู่โช่ว…”

แถมชิ้นใหญ่ซะด้วย

ในสายตาของทุกคน Fu Lu Shou นั้นหายากพอๆ กับ Emperor Green! ไม่มีค่าเพียง

“ใช่ ฉันต้องการทำสร้อยข้อมือสี่เส้น ต่างหูสี่คู่ จี้หยกสี่เส้น และนิ้วนางหยก นิ้วนางหยกควรมีขนาดเท่ากับนิ้วหัวแม่มือของคุณ ส่วนที่เหลือคุณควรจะทำจี้สองสามชิ้นได้ หรือต่างหูสองสามคู่!” กู่หนิงกล่าว

Qin Yifan หายใจเข้าลึก ๆ เมื่อได้ยินคำพูด จากนั้นสงบลง: “คุณต้องการให้เราออกแบบสไตล์ของ “Yicui Xuan” หรือไม่

“ใช่ ในกรณีของจี้หยก อันหนึ่งสลักเป็นรูปงู อันหนึ่งสลักด้วยวัว อันหนึ่งสลักเป็นกระต่าย และอีกอันสลักเป็นมังกร” เหล่านี้คือสัญญาณจักรราศีของ Gu Man, Gu Qing, Gu Ning และ Jiang Xinyue

“ตามคำสั่งนี้ อักขระของ Man, Qing, Ning และ Yue จะถูกสลักไว้ที่ด้านหลัง และด้านในของกำไลทั้งสี่ก็สลักด้วยอักขระทั้งสี่นี้ด้วย ฉันบันทึกไว้ในกระดาษแล้ว สำหรับต่างหู ไม่มีข้อกำหนด อย่านิยมมาก หากต้องการใช้ประแจหยก ควรสลักคำว่า ‘Xu’ ไว้ หยกที่เหลือสามารถทำเป็นเครื่องประดับอะไรก็ได้”

“โอเค” ฉินอี้ฟานตอบ จากนั้นเขาก็ลังเล

เมื่อเห็นสิ่งนี้ Gu Ning คิดว่ามีปัญหาและถามว่า “ถ้าคุณมีอะไรก็พูดมา!”

ฉินอี้ฟานยังคงอายเล็กน้อยที่จะพูด แต่หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว เขายังคงพูดว่า: “หยกที่เหลือซึ่งเป็นเครื่องประดับที่ทำจากหยกนั้นถูกมอบให้ด้วยหรือไม่”

“ฉันต้องการขายมัน” Gu Ning กล่าว

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินอี้ฟานรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งและรีบถามอย่างเร่งรีบ เต็มไปด้วยความคาดหวัง: “ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยขาย Jadeite ที่เหลือให้ฉันได้ไหม!”

Qin Yifan ต้องการหยก Fulushou แต่เขาไม่ต้องการซื้อหรือขาย แต่ต้องการทำต่างหูและจี้หยกให้แม่ของเขา

Gu Ning ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เดิมทีเธอนำมันไปที่ร้านค้าในเมืองเพื่อดึงดูดลูกค้า แต่เนื่องจากฉินอี้ฟานได้พูดไปแล้ว เธอจึงไม่สามารถปฏิเสธได้ อย่างไรก็ตามเธอมี Yutong ตราบใดที่เธอมีโอกาสไปจังหวัด Y ตราบใดที่เธอมีหยกแห่ง Fu Lushou เธอก็จะยังคงได้รับ

Gu Ning ตกลง: “ตกลง”

เมื่อได้รับการอนุมัติจาก Gu Ning ฉินอี้ฟานก็มีความสุขทันที

นอกจากขนแกะสำหรับเครื่องประดับที่กู่หนิงต้องการแล้ว อาจมีหยกเพียงพอที่จะทำจี้สองอันและต่างหูสองคู่ เขาสามารถทำจี้และต่างหูให้แม่และน้องสาวอย่างละคู่

สำหรับค่าแรงในการทำเครื่องประดับ Qin Yifan ไม่ได้เรียกเก็บ ไม่ว่าจะเป็นเพราะ Gu Ning โปรดปราน Fu Lushou ที่จะขายเขาหรือเพราะเขาไม่ต้องการรับเงินของ Gu Ning จากก้นบึ้งของหัวใจเขาก็จะไม่ยอมรับอยู่ดี

Gu Ning ยืนยันว่ามันไม่ได้ผล ดังนั้นเขาจึงไม่ยืนกรานและยืนกรานมากกว่านี้ แต่มันก็เป็นการเสแสร้ง

เขามักจะคิดบวกเกี่ยวกับ Gu Ning ดังนั้น Qin Yifan จึงบอกว่าเขาจะได้รับมันภายในสามวัน

แน่นอนสามารถทำได้ในสามวัน

Gu Ning ยังมีชั้นเรียนในช่วงบ่าย ดังนั้นเขาจึงไม่ได้อยู่นานเกินไป และกลับไปทันทีหลังจากที่เขาตกลง

Qin Yifan ต้องการส่งเธอ แต่ Gu Ning ปฏิเสธ ข้อแก้ตัวคือเขากลัวว่าเพื่อนร่วมชั้นจะเห็นและนำไปนินทา

ฉินอี้ฟานแสดงความเข้าใจและไม่ยืนกราน

Gu Ning กำลังรีบและเขายังไม่ได้กิน เขาวางแผนที่จะไปที่ศูนย์อาหารที่ชั้น 1 เพื่อหาอะไรกินก่อนกลับ

ตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 13.30 น. และใช้เวลาเพียง 10 นาทีในการกินบางอย่าง และยังมีเวลาเรียนตอน 2.30 น.

Gu Ning สั่งข้าวผัดและมันก็มาในไม่ช้า เขากำลังกินโดยที่ศีรษะฝังอยู่ จู่ๆ ก็มีเงาตกลงมาและมีคนๆ ​​หนึ่งนั่งตรงข้ามเธอ

Gu Ning รู้สึกสงสัยและเงยหน้าขึ้นมอง

ไม่รู้ว่าไม่เห็นหรือเปล่าแต่เห็นแล้วสะดุ้งเลย

นั่นคือเขา! เขาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

“พฟฟ.”

Gu Ning ตกใจมากจนพ่นข้าวออกมาเต็มปาก และบังเอิญมันถูกพ่นใส่ร่างกายของอีกฝ่าย ใบหน้าของ Leng Shaoting ก็เปลี่ยนเป็นสีดำ

Gu Nington รู้สึกอายและรีบขอโทษ: “ไอ ใช่ ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ มาเช็ด”

กล่าว Gu Ning ส่งเนื้อเยื่อให้ Leng Shaoting ทันที

Leng Shaoting ขมวดคิ้วเล็กน้อยและดูเหมือนจะไม่ชอบมัน แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็หยิบกระดาษทิชชู่ขึ้นมาเช็ดเกาลัดที่ฉีดบนร่างกายของเขา

โชคดีที่มีไม่มาก และจะถูกเช็ดให้สะอาดหลังจากผ่านไปสองสามครั้ง

“นั่นสินะ ปิง พี่ชายปิง ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่!” กู่หนิงถาม

แม้ว่าฉันจะถาม แต่ฉันเดาในใจอยู่แล้ว ดังนั้นฉันจึงรู้สึกผิดเล็กน้อย

นั่นเองค่ะ…

“ปืน.” ทะนุถนอมวาจาดั่งทองคำ พ่นคำใด ๆ ออกมาโดยปราศจากความรู้สึก

ใบหน้าของ Gu Ning แข็งทื่อ ผู้ชายคนนี้ฉลาดมาก เขารู้ว่าเธอยังมีปืนซ่อนอยู่ และเขาก็ไล่ตามเธอไป

แต่แล้วไงล่ะ? ปืนถูกซ่อนไว้ในพื้นที่โดยเธอ และแม้ว่าเขาจะค้นหาก็ไม่พบ

ดังนั้น หลังจากรู้สึกผิดชั่วขณะ Gu Ning ก็สงบลงและแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาและพูดอย่างจริงจัง: “ปืนอะไร!”

คาดว่ากู่หนิงจะไม่ยอมง่ายๆ ดังนั้นเล้ง เส้าถิงจึงไม่โกรธ แต่พูดอย่างอดทน: “503 คนที่คุณทุบออกไป ปืนหายไปแล้ว มีเพียงคุณเท่านั้นที่รับมันได้”

“ฉันจะเอาปืนไปทำไมในเมื่อมันหายไปแล้ว!” Gu Ning ตอบโต้แม้ว่าเธอจะรับมันไว้

“ไม่ใช่คุณ แต่เป็นคนที่อยู่กับคุณ” เล้ง เส้าถิง กล่าว

แม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้น แต่เขาก็ยังคิดว่า Gu Ning เอาไปและไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้

“…” กู่หนิงไม่มีอะไรจะพูด

จริงๆ เธออยากจะบอกว่ามันอาจถูกผู้จัดการโรงแรมเอาไป แต่เธอทำได้ดีจริงๆ ในการใส่ร้ายคนดี!

“ยังไงก็ตาม ฉันไม่ไป ฉันยังมีเรียนอยู่และไม่มีเวลาคุยกับคุณ ดังนั้นไปกันก่อนเถอะ” ไม่มีอะไรจะพูด Gu Ning ต้องหนี ลุกขึ้นพร้อมกับกระเป๋าเป้และจากไป

Leng Shaoting ไม่ได้หยุด แต่สิ่งนี้ทำให้ Gu Ning ประหลาดใจ เป็นไปได้ไหมที่เขายอมแพ้?

น่าเสียดายที่อุบัติเหตุของ Gu Ning นั้นเร็วเกินไป พวกเขาไม่ได้หยุดเธอ แต่พวกเขาตามเธอไป!

ตอนแรกเธอคิดว่ามันอาจจะเป็นถนนสายเดียวกัน แต่ไม่ว่าเธอจะเดินไปทางไหน เขาก็ตามเธอ ดังนั้นมันจึงตามเธอไปอย่างเห็นได้ชัด

“ตามฉันมาทำไม!” Gu Ning ไม่สามารถช่วยหัวเราะและหัวเราะ เป็นไปได้ไหมว่าเขาอยากจะมอบปืนให้เขาก่อนที่เขาจะหยุด?

“ตามไปจนกว่าจะได้ปืนคืน” เล้ง เส้าถิง กล่าว

Gu Ning ตกตะลึงยิ่งกว่าเดิม แต่เธอไม่ต้องการคืนปืนให้เขาจริงๆ!

แม้ว่าเขาจะรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะหลบหนีจากการถูกระบุโดยอีกฝ่าย Gu Ning ก็ยังต้องการที่จะต่อสู้

“ในเมื่อนายบอกว่าปืนอยู่ที่ฉัน งั้นนายก็ค้น!” หลังจากพูดอย่างนั้น Gu Ning ก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีและดูเหมือนว่าเขากำลังค้นหาเขา

เล้งเส้าถิงถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยไม่รู้ตัว คิ้วของเขามีรอยย่นเล็กน้อย และมีแววของการปฏิเสธในดวงตาของเขา

“ฉันบอกว่าฉันไม่เชื่อถ้าไม่มีคุณ ฉันขอให้คุณค้นหาคุณ แต่ไม่ค้นหา ถ้าคุณไม่ค้นหาก็อย่าตามฉันมาไม่งั้นฉันจะเรียกนักเลงหัวไม้” Gu Ning ขู่จากนั้นก็หันหลังและจากไป

ครั้งนี้ Leng Shaoting ไม่ได้ติดตามเขาและเฝ้าดู Gu Ning จากไป

แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาเพิ่งยอมแพ้ เขาแค่ไม่ต้องการทำให้มันใหญ่ขึ้น

เมื่อเห็นว่า Leng Shaoting ไม่มา Gu Ning ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก