กลับชาติมาเกิดเพื่อเป็นนักธุรกิจที่รวยที่สุด บทที่ 66
“สาวน้อย ฉันจะจ่าย 30 ล้านเพื่อแก้วหยกชิ้นนี้ แล้วยังไงล่ะ” เอ็ลเดอร์ฟู่กล่าว
“ดี” Gu Ning ไม่มีความคิดเห็นเพราะราคายุติธรรมมากและไม่มีใครต้องทนทุกข์ทรมาน
ตอนนี้เงินทุนของ Gu Ning เพิ่มขึ้นเกือบ 278 ล้าน
“ฮ่าฮ่าฮ่า! สาวสดชื่น โอเค โอนเงินทันที” ความสดชื่นของ Gu Ning ทำให้ Old Fu ชอบเธอมากขึ้นเล็กน้อย และเขาก็โทรหาและโอนเงินทันที
“ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ว่าอะไร เรียกฉันว่าปู่ฟู่ ถ้าเธอต้องไปหาคุณปู่ฟู่ในอนาคต บอกฉันได้ ปู่ฟูจะช่วยได้แน่นอน” มิสเตอร์ฟู่พูดเช่นนี้เพราะเขาเป็นเพื่อนตัวน้อยของกู่หนิง .
หลังจากอ่านผู้คนนับไม่ถ้วน เขาก็เห็นว่ากู่หนิงไม่ธรรมดา และเขาจะเป็นคนที่มีแนวโน้มในอนาคตอย่างแน่นอน
“คุณปู่ฟู่ ฉันอยากขอความช่วยเหลือจากคุณจริงๆ!” Gu Ning ไม่สุภาพกับ Fu Lai เธอต้องการความช่วยเหลือจาก Elder Fu จริงๆ
“อ๊ะ! มีอะไรเหรอ มาฟังกันเถอะ” ผู้อาวุโสฟู่ถามด้วยความประหลาดใจและอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย
“ถูกต้อง ฉันวางแผนที่จะจดทะเบียนบริษัทอัญมณี แต่ฉันก็รู้ว่าขั้นตอนนี้ยุ่งยากมาก ฉันแค่อยากจะถามคุณ คุณมีคนรู้จักที่สำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ไหม คุณช่วยทำให้ง่ายขึ้นได้ไหม ราบรื่นขึ้น เร็วขึ้น แน่นอน ฉันจะเตรียมวัสดุที่จำเป็นทั้งหมด” เนื่องจากเขาขอให้ Fu Lao ช่วย Gu Ning จึงไม่สามารถซ่อนมันได้และเขาสามารถไปได้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่มีอะไรผิดกฎหมาย
“อะไรนะ? คุณจะเปิดบริษัทอัญมณีเหรอ?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ Fu ก็หวาดกลัวอยู่เสมอ จากนั้นเขาก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา และเธอจะเป็นคนที่มีแนวโน้มในอนาคต และตอนนี้มันทำให้เขาตกใจมาก
การเปิดบริษัทเครื่องประดับเป็นโอกาสที่ดี
“ใช่” Gu Ning ตอบอย่างจริงจัง
“ทุนจดทะเบียนเท่าไหร่” Old Fu ตอบและถาม
“ทุนตั้งต้นคือ 100 ล้าน และเพิ่มในภายหลัง” Gu Ning ได้ตอบกลับ
เมื่อได้ยินเช่นนี้ มิสเตอร์ฟู่ยังคงหายใจเข้าลึกๆ แม้ว่าทุน 100 ล้านจะเป็นเพียงการลงทุนเล็กน้อยสำหรับบริษัทเครื่องประดับ แต่เป็นเรื่องที่ดีสำหรับ Gu Ning เด็กสาวอายุ 17 หรือ 18 ปี
น้ำใจนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะมีได้
Gu Ning เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเธอไม่ธรรมดา แต่เธอก็ฉลาดและมีความสามารถ แต่เขาก็ไม่ได้มองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับการเริ่มต้นธุรกิจ
ดังนั้น Fu Hao จึงถามอย่างไม่มั่นใจว่า: “คุณแน่ใจหรือไม่ว่าต้องการเปิดบริษัทอัญมณี การเริ่มต้นธุรกิจไม่ใช่แค่เรื่องของเงิน แต่ยังรวมถึงความสามารถในการดำเนินการและตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีสินค้าอยู่เสมอ นอกจากนี้ในฐานะ นักเรียน คุณจัดการเวลาของคุณได้ไหม”
มิสเตอร์ฟู่ไม่ต้องการหยุด Gu Ning เพียงเพราะกลัวว่า Gu Ning จะคิดว่าสิ่งต่าง ๆ ง่ายเกินไปและต้องทนทุกข์ทรมาน
Gu Ning รู้โดยธรรมชาติว่า Mr. Fu มีความหมายดีและพูดอย่างจริงจัง: “คุณปู่ Fu ฉันพร้อมเต็มที่แล้ว และฉันมีผู้เชี่ยวชาญที่จะช่วยฉันจัดการ ดังนั้นไม่ต้องกังวล”
เนื่องจาก Gu Ning พูดเช่นนั้น Mr. Fu จึงไม่สามารถพูดอะไรได้มากกว่านี้ และพวกเขาไม่คุ้นเคยกับพวกเขามากนัก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ถามเกี่ยวกับบางสิ่งมากนัก: “เอาล่ะ การลงทะเบียนเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยสำหรับคุณปู่ Fu . อีกอย่าง คุณเป็นผู้ใหญ่แล้วเหรอ?”
“อืม ฉันโตแล้ว” Gu Ning ตอบว่า: “แต่ยังไม่พบร้าน เมื่อฉันพบร้าน ฉันจะติดต่อคุณปู่ Fu จากนั้นฉันจะรบกวนคุณปู่ Fu เพื่อขอความช่วยเหลือ”
“โอเค ไม่มีปัญหา มันพันรอบตัวปู่ฟู” ผู้อาวุโสฟู่ตบหน้าอกของเขาและพูดอย่างมีความสุข
“งั้นก็ขอบคุณคุณปู่ฟู่ก่อน” กู่หนิงกล่าวขอบคุณ
มิสเตอร์ฟู่อยู่ไม่นานก่อนจากไป มิสเตอร์ฟู่เดินไปที่ปลายเท้า และกู่หนิงก็จากไป
แต่ Gu Ning เพิ่งทิ้งหินการพนันและไปที่ถนนโบราณ
Gu Ning ดูของเก่า ไม่ใช่เพื่อเก็บของเก่า แต่เพื่อตรวจหารอยรั่ว ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องเข้าไปในร้าน เขาแค่ดูมันที่แผงลอยริมถนนด้านนอก
แม้ว่าร้านค้าไม่จำเป็นต้องเป็นของแท้ แต่ของแท้จะมีเครื่องหมายและมีราคาแพงมาก
แต่ด้วยความผิดหวังของ Gu Ning หลังจากอ่านมามาก เขายังไม่เห็นสินค้าจริง
หลังจากเดินไปสักพัก Gu Ning ก็เห็นวัตถุที่มีออร่าในบูธ มันเป็นขวดไวน์ที่มีออร่าแรงกล้า บ่งบอกว่าอายุไม่สั้น
“เจ้านาย คุณจะขายสิ่งนี้ได้อย่างไร” Gu Ning ชี้ไปที่แก้วไวน์แล้วถาม
อีกฝ่ายเห็นว่ากู่หนิงเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ และไม่คิดว่าเธอจะซื้อมัน ดังนั้นเขาจึงไม่มีความกระตือรือร้นใด ๆ และพูดอย่างลวกๆ: “นี่เป็นรายการจากยุคเฉียนหลง 10,000”
วัตถุจากยุคเฉียนหลง มันจะง่ายเหมือน 10,000 ชิ้นได้อย่างไร! ห้าหกหมื่นได้ป่าวครับ
ดังนั้นในสายตาของเจ้าของร้าน ขวดไวน์นี้เป็นของปลอม
แต่คราวนี้เจ้าของร้านพลาดประเด็นไปจริงๆ ขวดไวน์นี้เป็นของแท้จริงๆ แต่มาจากยุคนั้น Gu Ning ไม่รู้
เนื่องจากเป็นของจริง Gu Ning จึงไม่สนใจเงินหนึ่งหมื่นหยวน และรีบหยิบธนบัตรหนึ่งร้อยหยวนออกมาจากกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาแล้วส่งให้เจ้านาย
เจ้านายไม่คาดคิดจริงๆ ว่าสาวน้อยคนนี้จะซื้อมัน และเธอก็ไม่ได้ต่อรอง! ประหลาดใจทันที บางคนไม่สามารถโต้ตอบได้
เขาตัดสินใจว่าสาวน้อยคนนี้จะไม่ซื้อมัน ดังนั้นเขาจึงจงใจเรียกราคา มิฉะนั้น สิ่งนี้จะซื้อได้ในราคาไม่กี่ร้อยดอลลาร์เท่านั้น
นี่อาจเป็นจริงหรือไม่?
แต่ความคิดนี้ถูกระงับทันทีที่เขาออกมา เพราะตัวเขาเองไม่เชื่อว่าจะมีของจริง แล้วของจริงจะหาง่ายเสียที่ไหนเล่า!
ดูเหมือนว่าสาวน้อยคนนี้จะไม่เข้าใจอะไรเลย เธอแค่ถูกหลอก
หลังจากฆ่าแกะตัวใหญ่ เจ้านายก็มีความสุขตามธรรมชาติ เขาตอบสนองและรับเงินอย่างรวดเร็ว ไม่เช่นนั้น อีกฝ่ายกลับใจคงแย่
สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ Gu Ning ที่ได้รับราคาถูกและเขาพลาดเงินมากขึ้นเรื่อย ๆ
เจ้านายรับเงิน Gu Ning รับสินค้าและทั้งเงินและสินค้าได้รับแล้วและเจ้านายไม่มีที่ว่างให้กลับไป
Gu Ning ลุกขึ้นหลังจากใส่ขวดไวน์ลงในเป้ของเขา
แต่ในขณะนี้ เสียง “ปัง” ดังขึ้นที่เท้าของเธอ และเธอเห็นกองกระเบื้องแตกอยู่บนพื้น ตามด้วยเสียงกรีดร้องของชายคนหนึ่ง: “อา! แจกันเคลือบถั่วเขียวของฉัน…”
จากนั้น ชายหนุ่มก็เตะกู่หนิงด้วยความโกรธและคำรามว่า “คุณเอง คุณเป็นคนทุบกระเบื้องของฉันลงกับพื้นและทำลายมัน คุณต้องจ่ายให้ฉัน”
Gu Ning รู้ทันทีว่าเธอได้พบกับสัมผัสของพอร์ซเลน
การสัมผัสเครื่องลายครามเป็นเรื่องปกติในอุตสาหกรรมโบราณวัตถุ ของปลอมถูกใช้ชนกับคนเดินถนนโดยไม่ตั้งใจ ทำให้เครื่องลายครามแตก จากนั้นเจ้าของเครื่องลายครามจะ ‘พูดโดยชอบธรรม’ กับคนที่ชนและทำลายเครื่องลายครามตามเครื่องลายครามของแท้ที่สอดคล้องกัน ชดเชยราคา.
ไม่ต้องพูดถึง อัตราความสำเร็จของการแบล็กเมล์ประเภทนี้ยังคงสูงมาก เพราะพวกเขาเลือกคนที่ดูเหมือนจะกลั่นแกล้งได้ง่ายโดยเฉพาะ
และ Gu Ning สาวน้อยต้องขี้อายมาก หากเธอหวาดกลัว เธอจะสูญเสียเงินอย่างเชื่อฟังโดยธรรมชาติ ดังนั้นเธอจึงถูกเลือกเช่นนี้
อีกทั้งเมื่อเป็นเช่นนี้คนนอกก็ไม่กล้าเข้าไปช่วยเพื่อไม่ให้เดือดร้อน
แค่อีกฝ่ายเห็นคนผิด แม้ว่า Gu Ning จะเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ แต่เธอก็ไม่ใช่คนที่จะกลั่นแกล้ง
“ฉันไม่ได้แตะเครื่องลายครามของคุณ” Gu Ning กล่าวอย่างใจเย็น
ใช่ แม้ว่าอีกฝ่ายจะสัมผัสเครื่องลายครามอย่างเห็นได้ชัด แต่เธอก็ไม่ได้แตะมัน