กลับชาติมาเกิดเพื่อเป็นนักธุรกิจที่รวยที่สุด บทที่ 158

Gu Ning อาจไม่เคยเชื่อมาก่อน แต่เธอเห็นด้วยตาของเธอเอง ดังนั้นเธอจึงเชื่อโดยธรรมชาติ

ตอนนี้ Gu Ning เกือบจะแน่ใจได้ว่าโบราณวัตถุในถ้ำเป็นของที่หนีออกมาโดย Liu Jiang นายอำเภอของรัฐหนึ่งในตำนานนี้

ในขณะนี้ โทรศัพท์ของ Gu Ning ดังขึ้น เมื่อเห็นว่ามาจาก Qin Yifan Gu Ning ไม่ต้องการตอบ

เนื่องจากเหตุการณ์ของ Qin Yiqing มันเป็นเรื่องโกหกที่อารมณ์ของเธอไม่ได้รับผลกระทบ และยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่โกรธของ Qin Yifan

แต่หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะอธิบายให้ชัดเจน ดังนั้นฉันจึงพูดว่า: “เฮ้!”

ทันทีที่เขาได้ยินเสียงของกู่หนิง ฉินอี้ฟานรีบขอโทษ: “กู่หนิง ฉันชื่อฉินอี้ฟาน ฉันขอโทษคุณสำหรับการกระทำของน้องสาวฉัน ฉันขอโทษ”

“โอเค ฉันยอมรับคำขอโทษของคุณ” ไม่ใช่ความเย่อหยิ่งของ Gu Ning แต่เขารู้สึกว่าเขาจะไม่ติดต่อกับ Qin Yiqing ในอนาคตอีกต่อไป และไม่มีประโยชน์ที่จะต้องสนใจเรื่องนี้

“ขอบคุณ” ฉินอี้ฟานขอบคุณเขา: “อันที่จริง นี่เป็นความรับผิดชอบของฉันด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน…”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ฉินอี้ฟานก็หยุดกะทันหัน หัวใจของเขากระวนกระวาย และเขารู้สึกสับสนเล็กน้อย เขาควรจะบอกกู่หนิงหรือไม่ว่าเขาชอบเธอ

เขายังกลัวที่จะถูกปฏิเสธ กลัวว่าจะไม่สามารถผูกมิตรได้ในอนาคต

แต่ถ้าเขาไม่พูดอะไรหลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เขาอาจจะพลาดโอกาสนี้ไป

นอกจากนี้ หากคุณสารภาพทางโทรศัพท์ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ใส่ใจเลยใช่ไหม!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ Qin Yifan อยากจะขอให้ Gu Ning ออกมาก่อน: “Gu Ning ฉันมีอะไรจะบอกคุณ คุณออกมาได้ไหม”

“มีอะไรก็คุยโทรศัพท์ซะ!” Gu Ning อาจเดาได้ว่า Qin Yifan ต้องการพูดอะไร แม้ว่าเธอไม่ต้องการให้เขาพูด เพื่อไม่ให้เกิดความลำบากใจ แต่ถ้าเขาไม่พูด เธอจะไม่รู้สึกดีกับตัวเอง ป้องกัน.

Gu Ning พูดเช่นนั้น Qin Yifan ไม่มีทางเลือกนอกจากคุยโทรศัพท์

“คราวนี้ฉันก็ต้องรับผิดชอบด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งที่ฉันบอกว่าชอบเธอ เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น พี่สาวฉันเป็นคนเข้มแข็งและหัวสูง เธอต้องเข้าไปยุ่งทุกเรื่อง อย่างไรก็ตาม เธอกับฉันไม่ใช่ มันต่างกัน ฉันจะเข้มแข็งในการทำงาน แต่ในชีวิต ฉันไม่เข้มแข็งหรือหัวสูง นอกจากนี้ ฉันชอบคุณมาก Gu Ning คุณให้โอกาสฉันได้ไหม”

แน่นอนว่าเธอเดาถูก ฉินอี้ฟานจะสารภาพ

อย่างไรก็ตาม Gu Ning ไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำสารภาพของ Qin Yifan

บางทีนี่อาจเป็นคำสารภาพของคนที่ไม่ชอบ ดังนั้นคุณจึงมีความสุขไม่ได้!

“ฉันขอโทษ ฉันคิดว่าเราเหมาะที่จะเป็นเพื่อนกันมากกว่า” Gu Ning พูดสิ่งนี้ แต่ปฏิเสธ

แม้ว่าเขาจะเดาว่าอาจเป็นกรณีนี้ แต่ฉินอี้ฟานก็ยังไม่สามารถยอมรับได้ ราวกับว่าเขาถูกแทงด้วยมีดที่หน้าอกของเขา มันเจ็บปวดมาก เจ็บปวดมาก

นี่คือความรู้สึกปวดใจ!

กู่หนิงเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาตกหลุมรัก ดังนั้นฉินอี้ฟานจึงถามอย่างไม่เต็มใจว่า “จริงเหรอ ไม่มีโอกาสเลยเหรอ ถ้าเป็นเพราะสิ่งที่ฉันทำไม่ดี บอกฉันสิ ฉันสามารถเปลี่ยนมันได้”

“ไม่” กู่หนิงตอบอย่างเด็ดขาด: “ที่ใดมีใบหน้าที่ดีและไม่ดี ดีและไม่ดี มันเทียบไม่ได้กับความรู้สึก ไม่มีความรู้สึก ไม่ว่าจะสมบูรณ์แบบแค่ไหน สำหรับฉัน มันก็เหมือนกัน”

ตรงนั้น ฉินอี้ฟานอดไม่ได้ที่จะเซถอยหลังไปสองสามก้าว อันที่จริงไม่มีโอกาสเลย

อีกทั้งเธอไม่ได้รู้สึกอะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย

แม้ว่าฉินอี้ฟานจะเศร้า แต่เขาก็ไม่ใช่พวกสตอล์กเกอร์ เนื่องจาก Gu Ning พูดอย่างตรงไปตรงมา เขาจึงไม่สามารถพัวพันและทำให้เธออับอายได้อีกต่อไป

“ไม่เป็นไรแล้ว ขอโทษนะ ลาก่อน” ฉินอี้ฟานพูดและวางหูโทรศัพท์ทันที หายไปโดยสิ้นเชิง

หลังจากวางสาย กู่หนิงก็จ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างว่างเปล่า รู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย

เธอรู้ว่าฉินอี้ฟานจะอารมณ์ไม่ดีเมื่อเขาถูกปฏิเสธ แต่เธอก็ปลอบเขาไม่ได้ เพราะถ้าเธอปลอบใจ มันก็เท่ากับให้ความหวังเขา และเธอชอบที่จะตัดสินใจ แม้ว่ามันจะโหดร้ายไปหน่อยก็ตาม

แม้ว่าเธอจะไม่สูญเสียความมั่นใจในความรักเพราะถูกผู้ชายหักหลังในชาติที่แล้ว แต่ความรู้สึกก็เป็นเรื่องของความรู้สึก เธอไม่มีความรู้สึกระหว่างผู้ชายกับผู้หญิงสำหรับฉินอี้ฟาน และมองเขาเป็นเพื่อนที่บริสุทธิ์เท่านั้น

เธอไม่รู้ว่าผู้ชายแบบไหนที่เธอจะมีความรู้สึก

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ Gu Ning ก็ตกอยู่ในจินตนาการโดยไม่รู้ตัว เมื่อใบหน้าเย็นชาของ Leng Shaoting ปรากฏขึ้นในใจของเขา Gu Ning ก็กลับมามีสติสัมปชัญญะทันที และหัวใจของเขาก็เต้นแรง

เป็นอย่างไรบ้าง? เป็นไปได้ไหมว่าเธอมีความรู้สึกกับ Leng Shaoting?

แม้ว่าเธอจะไม่แน่ใจ แต่เธอก็มีความประทับใจที่ดีต่อ Leng Shaoting

กู่หนิงไม่ใช่คนที่หลีกเลี่ยงความรู้สึก เนื่องจากเธอไม่แน่ใจ เธอจึงสำรวจมัน เธอไม่ชอบความรู้สึกขัดแย้งแบบนี้

แน่นอน ถ้าเธอชอบใคร ถ้าอีกฝ่ายไม่ชอบเธอ เธอจะไม่บังคับ

Gu Ning หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและโทรหา Leng Shaoting แต่มันปิดอยู่

อย่าเดา Gu Ning ก็รู้ด้วยว่า Leng Shaoting กำลังปฏิบัติภารกิจ

ใช่ Leng Shaoting อยู่ในภารกิจ

ตะวันลับขอบฟ้าทิ้งเงาทอดยาวเป็นสีแดงดั่งเลือด

ห่างจากภูเขาห่างไกลจากเมือง บนถนนลูกรังที่มีหลุมบ่อ Hummer สีดำคันหนึ่งไม่สนใจภูมิประเทศ สั่นอย่างรุนแรงและภายใต้เสียงเครื่องยนต์ดังตลอดทาง

ในรถ Xu Jingchen อยู่ในที่นั่งคนขับ Leng Shaoting เป็นนักบินผู้ช่วย และที่เบาะหลังมีชายหนุ่มสองคน

“หัวหน้า ถนนสายนี้ไปยากเกินไป! กลับไปกลับมาแบบนี้ รถคันนี้จะต้องถูกทิ้งอย่างแน่นอน” Xu Jingchen บ่นด้วยความโกรธ สำหรับคนที่รักรถถึงจะไม่แย่แต่ก็ยังรู้สึกแย่กับรถอยู่ดี!

Leng Shaoting ไม่สนใจเขา จ้องมองอย่างเงียบ ๆ ที่จอภาพตำแหน่งในมือของเขา

“พี่สิบ ภารกิจสำคัญกว่ารถไม่ใช่เหรอ?” ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังเขาหยอกล้อ เขาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของ Leng Shaoting และอันดับห้า Xing Bei

Xu Jingchen อยู่ในอันดับที่สิบจากผู้ใต้บังคับบัญชาชั้นยอดสิบเอ็ดคนของ Leng Shaoting และการจัดอันดับทั้งหมดขึ้นอยู่กับอายุ

“เหล่าอู๋ ไม่ใช่ว่าคุณไม่รู้ว่าเหล่าซือเป็นคนที่รักรถ ถ้าเขาทำได้ เขายอมทำร้ายตัวเองดีกว่าเห็นรถบาดเจ็บ ถ้าเขาเลือกไม่ได้” ชายอีกคนหนึ่ง Lao Qi Siming ก็หัวเราะเช่นกัน

“ผมคิดว่าเจ้านายจงใจแกล้งผม เขารู้ว่าสถานการณ์แบบนี้จะทำให้ผมไม่สบายใจ ดังนั้นเขาจึงยืนกรานที่จะให้ผมมา และมันก็เป็นไปไม่ได้ถ้าไม่มีผม” Xu Jingchen ยังคงบ่นด้วยความไม่พอใจอย่างสุดซึ้ง

“ทำไมเจ้านายต้องการลงโทษคุณ!” ถาม Xingbei เก่าคนที่ห้า

ก่อนที่ Xu Jingchen จะทันได้พูด เขาก็ถูกครอบงำด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นของ Leng Shaoting: “ขับรถเข้าไปในป่า หยุด แล้วขึ้นไปบนภูเขา”

เมื่อคำพูดของ Leng Shaoting ออกมา ทุกคนก็ไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระอีกต่อไปและกลายเป็นเรื่องจริงจัง

Xu Jingchen หมุนพวงมาลัยทันที เลี้ยว ขับรถเข้าไปในป่า หยุดหลังต้นไม้ที่ซ่อนอยู่ และออกไปอย่างรวดเร็ว