กลับชาติมาเกิดเพื่อเป็นนักธุรกิจที่รวยที่สุด บทที่ 146
ในตอนท้ายของวัน Gu Ning หยิบกระเป๋าเป้สะพายหลังจาก Mu Ke จากนั้นออกไปในที่ที่ไม่มีใครสังเกตเห็นเปิดกระเป๋าเป้สะพายหลังแทนที่เนื้อหาในกระเป๋าเป้สะพายหลังด้วยของขวัญในวันนี้แล้วหยิบมันออกมา
แล้วกลับมาให้มู่เก๋อช่วยแบกเป้อีกครั้ง
ความสนใจของ Qin Yifan ตกอยู่ที่ Gu Ning เป็นครั้งคราว ดังนั้นเมื่อเธอจากไปและกลับมา เธอเห็นบางอย่างในมือ ซึ่งเป็นกล่องไม้กว้าง 20 ซม. และยาว 30 ซม.
ไม่ต้องเดา Qin Yifan รู้ว่านี่คือของขวัญสำหรับพ่อของเขา
เขาคิดไม่ออก กู่หนิงนำของขวัญมาให้ด้วย และฉันรู้สึกอายเล็กน้อย และฉันไม่อยากไป แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร
Gu Ning ออกมาและสายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ร่างกายของเธอทันที น่าทึ่ง ชื่นชม อึดอัด เกลียดชัง แต่พวกเขาทั้งหมดไม่สนใจ Gu Ning
Qin Haozheng ไม่รู้จัก Gu Ning เพียงคิดว่าเธอเป็นลูกสาวของลูกสาว
“สวัสดี สวัสดี ฉันชื่อ Gu Ning ฉันเป็นเพื่อนของ Qin Yifan และ Qin Zixun ฉันโชคดีที่ได้รับเชิญจากพวกเขาให้ไปร่วมงานวันเกิดของคุณ ในนามของเพื่อนของเรา ฉันขอให้คุณโชคดีอีกครั้ง และขอให้สมหวังทุกประการ Fu Zengshou เพิ่มความมั่งคั่ง เพิ่มแสง เพิ่มสีสันและเป็นสิริมงคล Furu Donghai Shoubi Nanshan!” กู่หนิงกล่าว
“โอเค โอเค มิสกูก็มีหัวใจ” Qin Haozheng และเขายิ้ม
ฉินอี้ฟานหยิบของขวัญและรับมัน จากนั้นรายงานชื่อของขวัญตามกฎ
เมื่อกล่องเปิดออกและเห็นชื่อบนการ์ด ฉินอี้ฟานรู้สึกประหลาดใจ เขามองไปที่กู่หนิงแล้วอ่าน: “ชิงเฉียนหลงทำความเคารพหัวกวางสีพาสเทล”
“อะไรนะ? การแสดงความเคารพหัวกวางสีพาสเทลชิงเฉียนหลง?” Wen Yan, Gu Changjiang ยืนขึ้นอย่างตื่นเต้นอีกครั้งและมารวมกันอย่างรวดเร็ว
ฉินห่าวเจิ้งก็เช่นกัน
ผู้ที่รู้จักหัวกวางสีพาสเทลของ Qing Qinglong ก็ประหลาดใจเช่นกัน คนที่ไม่รู้ก็ตื่นเต้นเพราะรูปลักษณ์ของ Gu Changjiang ไม่ง่ายเลยที่จะรู้ว่าของขวัญชิ้นนี้เรียบง่าย
Gu Changjiang ถือหัวกวางสีพาสเทลอย่างระมัดระวัง มองกลับไปกลับมา ท่าทางเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
แม้ว่ามูลค่าของเก้งกวางจะเทียบไม่ได้กับภาพวาดภูมิทัศน์ “The Pond People” ของ Wu Guanzhong แต่มูลค่าของอายุและของสะสมก็ไม่ต่ำกว่าภาพวาดทิวทัศน์
ท้ายที่สุดนี่คือของเก่าของปีเฉียนหลง! และยังเป็นหัวกวางสีพาสเทลที่หายากอีกด้วย
Qin Lan ไม่เชื่อว่าหัวกวางสีพาสเทลนี้มีส่วนแบ่งของ Gu Ning เนื่องจากครอบครัวของ Gu Ning ยากจนมาก ฉันจะซื้อของเก่าได้อย่างไร! มันควรจะเป็นเงินของคนอื่น!
ต่อไปเป็นการกิน ดื่ม ดื่ม ดึงความสัมพันธ์
เดิมที Li Zhenzhen ต้องการคุยกับ Qin Yifan เพื่อป้องกันไม่ให้เขาเข้าใกล้ Gu Ning แต่ก็ยังมีขั้นตอนต่อมา Qin Yifan ได้เดินไปที่ Gu Ning แล้ว และเธอโกรธมากจนหายใจไม่ออก แต่เธอก็ไม่กล้าขัดจังหวะ .
เพราะเธอกลัว Gu Ning ที่น่ารำคาญเธอจึงพูดอย่างนั้น
แม้ว่า Li Zhenzhen จะไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีที่สุดในฉาก แต่ก็เป็นที่สะดุดตา ดังนั้นจึงมีลูกชายมากมายที่จะมาพูดคุยกับเธอ
อย่างไรก็ตาม ในสายตาของ Li Zhenzhen ของ Qin Yifan เท่านั้น คนอื่นไม่สามารถเข้าไปในดวงตาของเธอได้ ดังนั้นพวกเขาจึงเคยรู้สึกไม่สบายใจและไปกับพ่อของพวกเขา
ลูกชายของลูกชายไม่ได้แสดงความไม่พอใจเพราะตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา แต่พวกเขาแอบสารภาพกับข้ออ้างของ Li Zhenzhen
Qin Yifan มาหา Gu Ning และขอโทษ: “เดิมทีฉันถูกขอให้เล่นกับคุณ แต่ฉันไม่ต้องการให้คุณมีของขวัญ มันไม่เต็มใจที่จะปล่อยคุณไปจริงๆ”
เมื่อได้ยินสองคำนี้ Chu Peihan และพรรคพวกของเขาดูเขินอายเล็กน้อยเพราะไม่ใช่พวกเขาที่ให้ของขวัญ แต่เป็น Gu Ning คนเดียว
“นี่มันไม่มีอะไรเลย” กู่หนิงกล่าวอย่างไม่เห็นด้วย
Qin Yifan ยิ้มและไม่ยุ่งกับหัวข้อนี้ เขาถามด้วยความกังวล: “จะไม่มีอะไรอึดอัด!”
“ไม่” Gu Ningdao
ในชีวิตที่ผ่านมาเธอได้เข้าร่วมในงานเลี้ยงหลายครั้งดังนั้นเธอจึงคุ้นเคยกับมัน
“มันจะไม่ดี” ฉินอี้ฟานกล่าว
ในเวลานี้มีชายหนุ่มและหญิงสาวคู่หนึ่งเข้ามา
ผู้ชาย Gu Ning จำได้ว่าเป็น Wei Zhirui และผู้หญิงไม่รู้
“คุณกู ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” Wei Zhirui และ Gu Ning ทักทายกัน
“คุณเหว่ย ฉันไม่ได้เจอคุณนานเลย” Gu Ning ทักทายเขาอย่างสุภาพ จากนั้นยิ้มให้หญิงสาวข้างๆ เขาและพยักหน้า เขากล่าวสวัสดีและอีกฝ่ายตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
เนื่องจาก Gu Ning ไม่ทราบว่าใครคือ Wei Zhirui ดังนั้นจึงไม่ดีที่จะเรียกมันจึงไม่ง่ายที่จะถาม
“Miss Gu ยังคงคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตใน Fenghua Haoting หรือไม่” Wei Zhirui ถามด้วยความเป็นห่วง
“นิสัย ขอบคุณคุณเหว่ยสำหรับความห่วงใย” Gu Ning เป็นวิธีที่สุภาพ
“คุณเป็นลูกค้ารายใหญ่ของฉัน และพี่ชายของฉันเป็นคนแนะนำมา ฉันไม่สนใจได้หรือ ไม่อย่างนั้นฉันเสียใจแทนพี่ชายของฉัน!” Wei Zhirui พูดกึ่งติดตลกและครึ่งใจ
Gu Ning เป็นเพียง แต่หัวเราะ
คู่รัก Wei Zhirui ไม่รอช้าและเดินจากไป
ฉินอี้ฟานต้องการอยู่ต่อ แต่เขาเป็นหัวหน้าครอบครัว เขาไม่สามารถดูแลแขกเพียงคนเดียวและไม่สนใจแขกคนอื่นได้ ดังนั้นเขาจึงพักสักครู่
ด้วยการจากไปของ Qin Yifan Gu Ning พบว่าการจ้องมองที่อยู่ข้างๆเธอก็จากไปเช่นกัน
เจ้าของการจ้องมองนั้นกำลังประชุมอยู่ ไม่จำเป็นต้องเดา คนที่ไม่ใช่หลี่ไม่ต้องสงสัยเลยจริงๆ
Gu Ning มองไปทางอื่นและเห็น Li Zhenzhen นั่งอยู่คนเดียวที่มุมห้อง ดูเหงามาก
Gu Ning หยิบแก้วขึ้นมาและทักทายคนสองสามคนกับ Chu Pei Pan และไปที่ Li Zhenzhen
เนื่องจากสายตาของ Li Zhenzheng ติดตาม Qin Yifan เขาจึงไม่เห็น Gu Ning มา เมื่อเธอพบว่า Gu Ning กำลังจะมาถึง
Li Zhenzhen ไม่สบายใจเล็กน้อย แต่ก็สายเกินไปที่จะหลีกเลี่ยง
มันไม่ได้หลีกเลี่ยงอยู่แล้ว แต่ในหน้าของ Gu Ning เพื่อหลีกเลี่ยงผลไม้สีแดงบอก Gu Ning เธอกลัวเธอ?
แม้ว่าเธอจะอิจฉาเธอ แต่ความภาคภูมิใจในตนเองของเธอไม่อนุญาตให้เธอเป็นหลานชายใน Gu Ning
“คุณหลี่ เราพบกันอีกแล้ว” Gu Ning ยิ้มและทักทาย Li Zhenzhen รอยยิ้มที่ดูใจดีนั้นช่างไร้สาระ ขี้เล่น และยั่วยุ
“ครับ!แล้วเจอกันใหม่ครับ” ศาลกว้าง Li Zhenzhen ไม่สนใจ ดังนั้นเขาจึงยิ้มและตอบกลับ Gu Ning แต่รอยยิ้มนั้นน่าเกลียดยิ่งกว่าการร้องไห้
“น่าเสียดาย มิสลี่มีพ่อและพี่ชาย มิฉะนั้น ฉันจะเลี้ยงมิสลี่อย่างแน่นอน” Gu Ning ยังคงเป็นน้ำเสียงที่กลมกลืนกัน แต่นี่เป็นการสอบถามมาก
ขอให้มีความสุข คุณอยากเริ่มต้นกับเธอไหม?
“คุณ······” Li Zhenzhen โกรธเล็กน้อย แต่ไม่สามารถโจมตีได้: “Gu Ning คุณไม่ควรมากเกินไป”
“มากเกินไปหรือเปล่า มิสลี่พูดแบบนี้เหรอ” Gu Ning ถามอย่างลึกลับ
“คุณ······” Li Zhenzhen โกรธ แต่เขาไม่กล้าทำลายมัน
“โอ้!” เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของ Li Zhenzheng หัวใจของ Gu Ning ก็ไม่เย็นและเขาไม่ได้แสร้งทำเป็นโง่ เขาพูดโดยตรง:“ หลี่เจิ้นเจิ้น ฉันพูดแล้ว ในเมื่อคุณมีความสามารถ คุณก็ควรมีความสามารถ แบกรับผลที่ตามมา แต่ผลเสีย เมื่อไหร่ คอยดูเถอะ เมื่อไหร่จะเสียใจ คุณน่าจะรู้อยู่แล้วว่าคนที่คุณกำลังตามหาถูกฉันพาส่งโรงพยาบาลแล้ว!”